Halve marathon in je eigen Westland, mooi parcours

Hij staat weer in de agenda, de halve van het Westland. Een hele gezellige bruisende halve marathon met start en finish in Naaldwijk. Dit jaar  voor een vernieuwde opzet gekozen. Weg uit Naaldwijk, dag gezelligheid van publiek waren mijn eerste gedachten. Start, finish, kleedruimte en de kantine bij Olympus zag ik wel als groot voordeel. Ingeschreven en steeds het weerbericht kijken, gaat het echt de hele wedstrijd regenen?  Het wisselde van regen naar geen regen  maar op de dag zelf kwam de regen vrolijk naar beneden. Op de fiets richting Olympus, ik was al doorweekt.  Startnummer ophalen, de vele bekende atleten begroeten maar niet te lang kletsen want wilde wel een paar km inlopen. Drie km gemaakt en ik voelde dat ik gewoon mijn korte broek aan kon doen. Veel vet op de benen gesmeerd om beetje warm te blijven. Om 11 uur de start en een kleine 700  atleten kwamen in beweging voor hun halve marathon of 10km, start was gelijktijdig.  Meteen de snelbinder over, goede klim maar ook een heerlijke afdaling.

De benen voelde goed aan en besloot met groepje 4.30 min/km  mee te gaan.

Tot 12 km de wind tegen, beter lekker uit de wind te lopen en gezellig tussen de mannen.

Via de Wollebrand naar de Zwethzone, langs het water, meer wind hier, richting de bonte haas. Daar zag je een lange rij paraplu’s waar vele toeschouwers onder schuilde.

Publiek was er meer dan ik verwacht had, moedigde ons aan, leuk en motiverend.  Mijn groepje denderde voort, soms had ik het idee dat ze het tempo opschroefde, mee om niet alleen te komen lopen hier in de winderige polder.

De regen viel gestaagd uit de lucht, had er geen last van. De houten brug bij de Lotsweg was het keerpunt van tegenwind naar voor de wind.  Mijn groepje gaf nu echt gas en ik liet ze gaan. Solo verder maar oog houdend op DE  groep. Langs de bonte haas met zijn publiek om daarna echt door de Zwethzone te mogen lopen. Genieten van de natuur en van mijn goede benen. Elke stap was raak, vermoeidheid ver weg.

Langs de bloemenroute naar natuurgebied de 7-gaten. Het Westland heeft echt veel mooie natuurplekken, moet je niet in de auto zitten maar net als ik nu, hardlopende zien en genieten.   Klimmetje, klimmetje en weer een klimmetje, dat zat er voldoende in deze 21,1km.  Het lange stuk langs het kanaal, ik begon atleten in te halen. Een kleine jongen langs de kant: “Nog 4 km”  zei hij. Nee antwoorde ik, nog 2 km. Daarna moedigde hij aan met ”nog 2 km te gaan”, goed zo hoorde ik zn moeder zeggen.  De snelbinder over, stukje tegen wind, krijg het toch koud, die wind blies hard door mijn doorweekte shirt. Gauw draaien, wind mee en een stuk warmer.

Bij de bocht naar rechts gaf mijn horloge 1.34.14 aan en 21,1km ??????? geklokt en verder gegaan tot 21.45km en de finish. 1.35.21 als echte finishtijd. Heel tevreden en super lekker gelopen. Ik ging voor 1.34 en liep ook 1.3414,  2 minuten sneller dan Dordt.

Stefan Buch (A-Groep atleet)  was met een interview bezig, de wedstrijd gewonnen. Ik kwam onverwachts door de gekheid achter de microfoon, werd ik nog geintervieuwd ook. Benieuwd  naar de uitzending Zag er niet op mijn paasbest uit, leek meer een verzopen katje. (valt mee, is best leuk, spontaan is het zeker  )

Uitlopen, benen waren beetje out of energie maar de 4km volgemaakt. Prijsuitreiking duurde lang en even een douche genomen. Fris gewassen mocht ik rond 14.00 uur het 1e podium bekleden. 1e V55+. Bloemen, groenten, enveloppe en applaus. Mooie afsluiting vn een mooie maar natte wedstrijd.

Van crossen naar weer eens een halve marathon, door de Biesbos

Het crossen achter mij gelaten, seizoen is over.  De wegwedstrijden  komen nu in de agenda, Dordrecht is de eerste die ik lopen mag.

Wat ga ik doen, niet te gek maar zeker ook niet te langzaam. Doel 4.30 per km lijkt mij een mooie en haalbare tijd.

Bij het opstaan werd ik al blij met het zien van de zon, na de natte sneeuw en kou van afgelopen week, een kadootje. Met Koos op tijd naar Dordrecht vertrokken, kleine file waardoor 10 minuten verloren gingen. 

Tijd voldoende om mijn startnummer op te halen, om te kleden en een stukje in te lopen.

Keuze kwa kleding was lastig nu de zon achter de wolken verdween, 5 graden is frisjes. In ene breekt de lucht open, stralend blauw en de lange tight werd vervangen voor een korte broek, zalig, het kan weer.

Naar de start, dit keer op de baan , wel zo handig kwa, gewoon alles. Van start met een zware klim de dijk op, daarna vlak en ritme zoeken. Ik liep in een lekker groepje en zag dat de km tijden waren zoals ik wilde, 3.30 of een beetje sneller. Door het groen, over de dijken richting de Biesbos. Alles was top verzorgd, parcours met duidelijke pijlen aangegeven en vrijwilligers die ervoor zorgde dat je niet verkeerd liep. 

Op 5 km begon het horloge van mijn buurman in ene te praten. Een heel verslag van de km tijden, hartslag en eindtijden. Mijn god wil je dat allemaal weten als je aan het lopen bent. Ik zou er heel onrustig door worden. De man van het horloge zei: “ ik kan hem ook elke 100 meter laten praten”. Laat maa,r was mijn reactie. De man heb ik daarna niet meer gezien (en gehoord). Nee, voor mij is het lopen op ontspanning en gevoel. In het begin kijk ik even hoe de km tijden zijn, daarna laat ik het los en vervolg mijn weg naar hoe mijn lichaam en geest zich voelen. 

Vandaag voelde ze zich heerlijk .  Ik draaide de Biesbos in, met nog een man naast me, en genoot van de rijen geknotte wilgen die daar stonden, wachtend op de lente. 

De bomen zagen er nog zielig uit, kale taken wat mij altijd aan Harry Potter “ik zit in het enge bos” gevoel geven. Ondertussen was de enig overgebleven man bij me weg gelopen, ik ging te langzaam denk ik. 

Stukje industriegebied door en dan tegenwind. Ik dacht dat het niet waaide maar ik moest toch flink tegen de wind op boxen.  Daar doemde de brug voor me op, een flinke klim,  checkte even mijn tijd en zag dat ik door de klim tijd in moest leveren, hoe kan het J.  Aan de andere kant van de N11 voor de laatste 3 km. Tegenwind, nog een brug, niet goed voor het gemiddelde.

Op 19 km zag ik Koos en zei dat ik er nu wel klaar mee was. Nog 2 km met weer een brug, die ging best nog  soepel. Op 20,5 km een scherpe bocht en de dijk af “ denderen”. Naar de atletiek baan, veel enthousiast publiek schreeuwde me naar de finish.

1.35.40 was de eindtijd waar ik heel blij mee was. Super regelmatig gelopen, op de bruggen na. Werd 3e overall en 1e V55+, top.

Even een stukje uitlopen met Joris, de benen hadden niet veel zin, na 1,6 km omdraaien en ik was echt blij dat ik er was. Later met Petra, al kwebbelend nog een stukje gelopen, dat voelde weer oke.  De prijsuitreiking om 14.30 uur en ik was op tijd. Mooi podium, extra lovende woorden van de speaker, prachtige bloemen en een kado, gaaf. Na de prijsuitreiking de kleedkamer opgezocht. Fris gewassen op weg naar een volgend feestje van mijn schoondochter’s verjaardag. Top wedstrijd geweest voor mij.