De Mastboscross, een race met oud en jong.

29Jan23; Breda

De Mastboscross, in aanloop naar het NK 10km op de weg en NK in Schoorl is het goed wat wedstrijd hardheid op te doen. Neem alleen al de ochtend voor de wedstrijd, spanning in mijn buik, dat was lang geleden en voor mij een goed teken. Ik had er zin in, zin om buiten lekker lopen ook meer tempo te maken.

Naar Breda, Koos ging gezellig mee, goed voor de foto’s :-). Nummer opgehaald, omkleden en het bos in voor de warming-up. Je komt er en het is of de tijd stil heeft gestaan. Veel bekende mensen, het parcours, start, finish, tenten, vertrouwd gevoel. We zijn alleen wat ouder geworden en bij het inlopen merkte ik ook dat het aantal boomwortels flink was toegenomen. Dat wordt erg opletten voor mij, kampioen in struikelen.

Van start, de race was van seniore tot master V55+. Militair Nederlands en Belgisch kampioenschap, een goed bezette wedstrijd. Doel was niet als laatste te eindigen, bij de start had ik er twee achter mij.

Moest even de mouw van mn trui goed doen, voelde als een hele koude pols, niet fijn.

Mijn start was goed, de benen voelde echt geweldig aan en het koppie had er zin in.

Ging ik niet te hard weg vroeg ik me na de eerste ronde af. Het voelde goed maar zat best hoog in de ademhaling. Na het ingaan van de tweede ronde ga je gewoon door, niet nadenken en zien wat de benen kunnen. Veel aanmoedigingen, ook van Ton en Marco (A-Groep) die aan hert inlopen waren voor hun race, leuk.

Geconcentreerde blik op de grond want daar lopen de vele boomworteltjes

Na twee gele rondes volge twee blauwe rondes, met…… de boomstammen. Mijn god, ik kwam om de bocht, zag ze liggen en zei, nee, moet ik daar overheen?

Springen kan of nee durf ik niet zo goed. De eerste nam ik als stap uit stilstand, dag snelheid. Kreeg een luid applaus en besloot de tweede te springen, gelukt en snel verder. Viel best mee eigenlijk, ze waren niet zo hoog.

De derde ronde, je ziet dat atleten moe worden, ik had power genoeg en haalde 3 vrouwen in, goed gevoel.

De vierde ronde nam ik de twee boomstammen springend, best lekker. Laatste keer alles zien, Snelheid proberen te verhogen, vrouwen in het zicht krijgen. Zou ik ze nog kunnen pakken, twee vrouwen van het militair kampioenschap.

Sprint ingezèt, ging verrassend goed en ik kwam dichterbij. Hier zìe je Frans op de achtergrond, verbaast over de snelheid die ik wist te maken 🙂

Hier merk ik dat ik de vrouwen net niet in kon halen. Jammer maar tevreden was ik al.

Duidelijk, daar is de finish. 8 km cross in 34.38

Blij met het resultaat. Even napraten om daarna de rol als coach op met te nemen. Uitlopen en de mannen aanmoedigen. Ton en Marco maakte er samen een wedstrijd in een wedstrijd van, gaaf om te zien maar ook hoe goed het ging. Top gelopen, feliciteren en snel naast de auto voor verjaardag van zoon Lex.

Werd op mijn schouders getikt, ik had de prijsuitreiking gemist, te druk met coachen. Of ik naar de prijsuitreiking wilde komen. Speciaal voor mij, solo een mooie huldiging en prachtige tulpen. Mensen maken mij zo heel blij.

De Westduincross, laatste van de 1 vd 4 crossen

21Jan23; Westduinpark den Haag

Vier weken in Thailand gewoond, hoe geweldig was dat. Terug met sneeuw maar vandaag aan de start van de 8,3 km lange cross, scheen de zon. De zon maakt de kou goed. Vele atleten om me heen, heel mooi parcours uitgezet is deze altijd mooie omgeving.

De ondergrond was redelijk bevroren. Voordeel, nu zakte je niet ver weg in het zand. Nadeel was dat je goed moest kijken waar de voeten te plaatsen. De bevroren voetstappen waren een doelwit voor de enkels. De aanloopronde ging goed maar in ene file. Staan er 3 schotse hooglanders op het duinpad. Ze doen niets maar zijn erg groot met hele grote horens. Voorzichtig voorbij en weer verder. De grote ronde was een klim het duin op, een ronde over de zandvlakte. Deze was easy omdat er een vlak zand deel in zat en keihard bevroren. Het bos door om daarna de duinen over via het paardenpad te rennen. Nogmaals de koeien passeren. Ze waren wel wat doorgelopen maar nog steeds op het paardenpad.

Het zand werd langzaam zachter, meer ontspannen ging ik mijn voeten neerzetten en daardoor harder lopen. Het was echt een heerlijk gevoel dat ik zo lekker liep. In Thailand 4 weken, elke dat 10,2 km hardgelopen, geen tempo’s maar alles easy. Het onderhouden werpt nu vruchten af, uitgerust en gretig de wedstrijd ingegaan.

Steeds had ik een ander maatje die bij liep, of ik bij hem, was in ieder geval gezellig.

Het stuk naar de finish, de man achter mij heeft 2 ronde meegelopen, was heel blij met mijn constante tempo, vertelde hij me nadat we gefinished waren in 40.59. Heel tevreden en blij dat ik deze cross zo fijn heb mogen lopen.

De Uithof cross, dichtbij huis, uitdagend parcours

10Dec22; Den Haag

Een koude, mistige maar mooie start in het Uithofgebied.

Ik liep erg lekker ondanks fysieke handicap. Een gekneusde kleine teen en mega hoesten waren de boosdoener. De teen in de tape was voelbaar bij de start, daarna geen last gehad. Het hoesten was onder controle tijdens de race, eigenlijk liep ik wel lekker.

De 7,3 km lange cross liep ik in 36.19. Heel tevreden met hoe het gegaan is en gezellig met vele atleten lopen.