NK masters 5000m in Harderwijk, volle groep V60+ :-)

29May22; Harderwijk

Uniek wat ik zag in Atletiek.nu, een volle groep, lees 3 vrouwen 60+, ingeschreven voor het NK 5000m. Dat maak ik niet vaak mee.

Op tijd naar Harderwijk, mega druk op de weg, wat afsluitingen door een ongeluk of onderhoud aan de wegen, A20, knooppunt Gouwe en de ring bij Hilversum. Bij de afslag naar de atletiekbaan zei ik tegen Koos; “Ton gaat nu van start”, 5 minuten later stond ik langs de baan te coachen. Toch nog een beetje op tijd. Na Ton volgde Patrick, om na de finish van Patrick te gaan inlopen voor mijn eigen NK 5000m. Het was goed dat Koos bij me was, hij Appte dat ik nog 3 minuten had om me te melden, startnummer op te halen. Zat zo in mn rol dat ik daar helemaal niet aan gedacht had. Rende naar de tent om me aan te melden, stapte in een diepe put, enkel sloeg dubbel maar had gelukkig niets. Iedereen was wel wakker in de tent door mij. Nummer bij me en toen kon ik op het gemak in gaan lopen. Voor een route gekozen waar ik niet zou verdwalen. Je zit aan vastgestelde tijden vast, 10 minuten voor aanvang in de Call-room aangemeld zijn. Dat ging allemaal voorspoedig. Controle op nummers, schoenen en horloge. Deze moest ik inleveren, een regel sinds 2022. Je zou via je horloge met je coach kunnen communiseren. Dan denk ik waarom via je horloge? De coach staat vaak langs de kant met doorgeven van rondetijden en / of aanmoedigingen, dat hoeft niet via een horloge. Sorry maar deze regel is echt achter een bureau verzonnen zonder praktijk ervaring. Regel is regel en het horloge ging in een tas. Nu ben ik al mijn eigen coach, best handig alleen heb ik nu niet de mogelijkheid tot klokken van mijn rondetijden. Druk op de knop elke 400 meter, in de display staat groot hoeveel seconden per ronde, kwijt, weg, nu nog meer op het gevoel lopen. Daar gingen we, als groep onder begeleiding naar de start. Nog een versnelling, succes van Koos, achter de lijn, heel klein beetje zenuwachtig.

Startschot en weg. Ronde 1 gaat altijd harder dan nodig en opende in 90 seconden. De eerste ronde kan je dat makkelijk via de klok zien, daarna moet je gaan rekenen, lastiger. Grote groep vrouwen ging over me heen.

Wist dat ze in de 19 minuten wilde lopen en ging, verstandig, niet mee. Daar loop je dan, alleen, zonder strijd, niet de juiste reactiviteit in de voeten, je NK te lopen. Rondjes volmaken, schatten wat je loopt, denken dat het 100 seconden is ipv 97 – 98. Rekenen en schrikken “wel onder de 21 minuten graag”. Wetende dat je het zelf leuk moet maken.

Ik verzette mn gedachten en liep weer de Golden Ten, tussen veel atleten. Het groen van het Delftse hout kwam voorbij. De markt vol publiek, geweldig. Zo liep ik niet meer alleen en ronde na ronde maakte ik vol. De bel voor de laatste ronde, 4 vrouwen 45+ en 50+ denderde me nog net voorbij, op naar hun finish, met strijd, leuk.

Ik een beetje versnellen want ik zag dat ik wel onder de 21 minuten ging blijven. De finish in 20.48.68 en goud behaald. Na praten, feliciteren van de andere atleten met goud, zilver of brons. Dit maakt het toch weer bijzonder en leuk.

Het was best fris, kleding aan en uit gaan lopen alvorens de prijsuitreiking zou beginnen. Ik liep door ‘het hondenbos”. Na hond 6 werd me dit verteld. Leuk dat ze een bos speciaal voor honden hebben, jammer dat ik voor dit bos gekozen had. Uitlopen ging lekker, had duidelijk ontspannen gelopen :-). Na 5 km uitlopen naar de prijsuitreiking. Leuk, een vol podium V60+, geeft extra charme aan het kampioenschap en zeker het podium. Huldiging, zoenen mocht ook weer, foto’s maken, leuk.

Daarna met mijn gouden atleten, Ton en Patrick, op de foto.

Op naar de douche, fris voor de terugweg en een hapje eten in een restaurant.

De Golden Ten, deze wedstrijd heb ik echt gemist

De sfeer van Delft, de enorme aantallen atleten met een maximum van 2500 wat te overzien blijft. De markt, nummer ophalen in het mooie historische gemeentehuis, voelt zo lekker, zo vertrouwd met voor mij al 38 jaar lang starten op de Golden Ten loop.

Met een grote groep atleten van de A-Groep en OphorstRunners de warming-up gedaan.

15 minuten voor aanvang het startvak in en wachten op het startschot. Dat duurt altijd te lang, je wilt weg. Ja hoor daar ging ik, bochtjes maken, scherpen bochtjes ook en zo de markt over. Die echt vol toeschouwers stond. Het leek de Coolsingel wel. Iedereen was, zo voelde ik het, blij met een evenement. Erop uit trekken, massaal de gezelligheid opzoeken. Als atleet ben je blij met zoveel enthousiasme langs de kant, het geeft je vleugels. Ik probeerde me niet gek te laten maken. Vandaag ontspannen hard met het oog op de 5000m NK zondag as. De eerste kilometers gingen in 4.10, dat voelde goed en probeerde dit vast te houden.

Steven kwam naast met lopen, hij wilde zich niet opblazen en gebruikte mij voor een stabiel eerste deel van de race. De vierde km ging in 4.13 en Steven gaf gas bij, ik niet. Het parcours kronkelde door het mooie groene Delftse hout. Geen snel parcours maar wel een parcours om van te genieten. 5 km in 20.55, oke, dit tempo kan ik nog lopen op de 5km, als tussentijd, denk momentje voor zondag.

Na 5km draaide ik richting het westen. De wind waaide hard uit het westen en ik dacht dat de laatste 5 km flink tegenwind zou worden. Dat viel mee. De bomen maar ook de hoge wallenkant zorgde voor breking met de wind. De benen voelde nog lekker aan toen ik het gemaal op 7 km af denderde. Vanaf dit moment ging ik atleten voorbij. Te hard gestart blijkbaar. Dit loopt zo lekker en je voelt je meteen weer fris.

Op 8 km stond Koos en die dacht dat het beste eraf was, zo oogde ik :-). Het tegendeel was waar want ik verhoogde vanaf het viaduct onder de A13 door, mijn tempo. Richting de markt met alle mensen langs e kant ga je vanzelf harder, ik werd gedragen naar de finish. 42.28 als eindtijd. Ontspannen hard, waar ik toch zeker mijn best voor moet doen. Ik werd 1e V60, 3e van alle masters en 2e Man60+. Dit laat me zien dat de langzamere tijd hoort bij je leeftijd :-). Altijd meten met de mannen die jouw leeftijd hebben en is leuk, beetje strijd met derde.

Met de groep uit gaan lopen, nagenieten. Als afsluiting drankje doen op de markt met 10 atleten. Koos en ik een hapje eten, om ons 42 jarig huwelijk nog te vieren. Gezellig.

De omloop van ter Heijde, heerlijk buffelen

Op vrijdag de 13e, mijn bij geloof in de kast gestopt, ingeschreven en op de fiets naar de omloop van ter Heijde. Te leuke, mooie, zware wedstrijd, dichtbij huis, die kan ik niet overslaan. Zeker na de lange jaren zonder wedstrijden weer een goede voor het wedstrijdritme. Steeds weer blij de oude bekende te zien, jaartjes ouder maar nog steeds actief met hardlopen. Omkleden en in gaan lopen. Niet een zo stijf, ik liep 2,5km in om echt soepel te worden.

Om 20.15 uur de start en ik liep in mijn eigen tempo weg, niet gek laten maken. Het viel me op dat vele snellere bij me liepen, ga ik zo hard? Op het duinpad bleef ik over en de snellere gingen er vandoor, toch goed gevoeld. Windje in de rug, fijne benen op weg naar de eerste klim bij het Schelpenpad.

Marcel liep de hele wedstrijd bij me, gezellig. Hier de klim Schelpenpad

De beruchte Zandmotor strekte zich voor mij uit. De meest verstandige route gekozen, scheef naar de vloedlijn, lekker door het losse zand. Mijn schoenen liepen vol zand en ik liep behalve over de duintjes ook op bergjes in mijn schoenen. Een harde ZW wind tegen, kop over kop met 4 atleten, ik genoot. Weet je dat ik het liefst tegen wind loopt met zachte ondergrond.

Hier mag ik even wat kopwerk verrichten, fijn is dat (meen ik, is echt fijn de mannen op sleeptouw nemen)

Om en om op kop, bedankt mannen.

Het duin bij ter Heijde was nu aan de beurt, een mega klim om bovenop het duin te komen, fijn met beton onder je voeten, de steile afdaling en de passage door het dorp. Veel aanmoedigingen en zo de volgende ronde ingegaan. Wind in de rug, asfalt onder de voeten, toch minder lekker dan het zand.

Na het Schelpenpad duin mocht ik weer, zandhappen en “ploeteren”. Heerlijk en ik liep echt te genieten langs de vloedlijn.

Nog een keer het hoge duin over, de afdaling, de mannen stoven bij me weg om te kijken wie het eerst over de finish zou komen. Ik vervolgde in mijn eigen tempo de wedstrijd en finishte als 2e vrouw overall de streep. Eindtijd 49.55 over een lengte van 10,2 km ( Het is maar hoe je naar de vloedlijn loopt, met een ommetje dus 🙂 ) Het voelde goed, lekker gelopen, genoten van de wedstrijd. Dat ik 2e overall werd was een verrassing en leuk dat ik het eerste podium op mocht bij de V55+ en ouder. Het bleef lang gezellig in het buurthuis. De knorrende maag liet mij weten dat het tijd was om op de fiets te stappen en naar huis te gaan.

Gekozen voor een andere omgeving en snellere duurloop

01May22; Noordwijkerhout

Aan het begin van de week viel mijn oog op de omloop van Noordwijkerhout. Mooi parcours van 21,1km door de duinen, over het strand en door de bollenvelden. Zin om in een andere omgeving mijn lange duurloop in een iets hoger tempo te lopen. Wedstrijdritme pakken op een andere manier. Ingeschreven en met Koos op zondagmorgen richting de bollenstreek. Bij het ophalen van mijn startnummer bleek het parcours van de halve aangepast te zijn. Een vergunning was last minute ingetrokken en de organisatie was genoodzaakt snel te handelen. Dan twee ronde van 10,2 km. Ik baalde, gekozen voor een mooie ronde, krijg ik er twee voorgeschoteld. Positief benaderen, snel handelen van de organisatie maakte het mogelijk toch te kunnen lopen.

Na het inlopen, had erge stroeve benen en dat inlopen was zeker nodig, naar de start. Succes gewenst en om 11.20 uur vertrokken we. Grote groep 10,2 km en 20,4 km lopers. Ik pakte meteen mijn tempo, voelde goed en iets sneller dan duurtempo.

Ik liep langs de bollen, mooie kleuren maar ook hele velden aan het einde van hun bloei. Richting de duinen waar een prachtig bos me tegenmoet kwam.

Het was lekker lopen en genieten van al het groen om me heen. 22 minuten op de 5 km, was er tevreden mee. Wat klimmen en dalen, over het wildrooster (eng al die spijlen) het bos weer uit.

Links de provinciale weg, rechts de bollen en vele toeristen. Deze waren tevens publiek, moedigde aan en het voelde gezellig. De 1e ronde (44.45) zat erop en ik had geen moeite om nog een ronde te lopen. Eigenlijk wilde ik stiekem nog een keer genieten van het mooie groen om me heen. Nu liep ik met veel minder atleten om me heen maar had wel een loop maatje. Af en toe zeiden we wat tegen elkaar, tot verbazing van de toeschouwers. “als je niet praat, heb je meer energie voor het lopen”. Ja zeiden wij, het moet ook een beetje gezellig zijn :-).

Zo vervolgde we onze weg. Hij wees me op de vele herten in het duingebied, de zweefvliegtuigen en zo leerde ik wat van de omgeving, leuk. Op 18 km ging mijn maatje versnellen, ik twijfelde wat te doen.

Op een gegeven moment had ik ook wel zin in een wat sneller tempo en gaf wat gas bij. Dat waren 2 heerlijke km’s, met een voorfietser want ik bleek de 1e vrouw te zijn. Finish in 1.29.30 en was tevreden. Heel vlak gelopen, daar was ik heel tevreden over. De prijsuitreiking volgde snel en mocht op het 1e podium. Nooit gedacht dat ik daar vandaag zou staan met een mooie bos tulpen en een bruine enveloppe, blij. Nog een stukje uitlopen om soepel te worden en na een Bakkie met Koos reden we terug naar het Westland.

Drie maal op een 🙂