12Mar22; Dordrecht.
De CPC stond op 13 maart in de agenda. Door Corona onzekerheden besloot de organisatie dit grote evenement te schrappen. Jammer maar de optie voor een andere, misschien wel mooiere halve marathon was er. In Dordrecht zag ik een mooi parcours voor de halve op 12 maart en ik besloot in te schrijven. In het schema genoteerd en vele atleten besloten de coach te volgen. Met een grote groep aan de warming-up begonnen. Korte broek, t-shirt, met de zon, zuid oosten wind en 16 graden was het warmer dan we tot op heden gewend waren. dat kan wel een dingetje worden. Eigenlijk is alles een dingetje als je, zoals ik in het startvak hoorde, meer dan 2 jaar geen halve marathon als wedstrijd gelopen hebt. De mentale zekerheid wat je kan op 21km is geen 100%. Het tempo moet je ervaren, 21,1km lang. De eerste test is vandaag. de start in een aangenaam tempo. Ik had mezelf als doel gesteld, lekker lopen en niet kapot gaan. De wind in de rug, fijn groepje om me heen, die ook weer verdween, zo liep ik richting de Biesbos.
Het tempo, ik keek elke km op mijn horloge, wilde het zo’n 1e wedstrijd een beetje in de gaten houden en niet TE langzaam lopen. 4.10, 4.15, 4.20, daar schommelde het tussen. Het voelde lekker, geen last van de warmte, wel van de slechte luchtkwaliteit (beetje veel stuifmeel). De ronde in de Biesbos was geweldig, rust, groen, water, knotwilgen, ik genoot ervan. Het genot was zo sterk aanwezig, het tempo zakte, dat was niet de bedoeling. 2 Mannen kwamen langs en ik haakte aan, het tempo ging terug naar 4.10/km, ook weer niet de bedoeling en liet ze gaan. De wind had ik hier tegen, niet als tijdens het merendeel van de wedstrijd, van opzij, ZO 5 is een stevige bries. Nog 2 km te gaan, ik voelde me sterk en besloot tegen de wind in de brug op wat atleten in te halen, dat lukte.
De scherpe bocht en de dijk af, daar lag een atleet op de grond, had het niet best maar hulpverleners snelde toe, ik mocht voorbij zonder stoppen. De baan op, atleten van de A-Groep moedigde me aan. Ik finishte als 1e V55 in 1.32.38, een tijd waar ik vandaag heel blij mee was. Heerlijk gelopen, op de brandende voeten na. Ik moest meteen schoenen en rechter sok uittrekken, of die in de fik stond. Een bijna blaar op de Haxus en de hiel gloeide van schuren. Ik zei ‘rot sokken” weet niet of deze de boosdoender waren maar voelde gewoon even niet zo fijn. Op blote voeten naar de sporthal, t-shirt aan, ieder atleet vragen naar hoe hun wedstrijd gegaan was. De meeste hadden het na de helft lastig gevonden, tempo verlies, concentratie verlies, dit is dus waar wedstrijd ritme zo belangrijk voor is. Sok aan, schoenen aan en uit gaan lopen, voet voelde gelukkig niet zo branderig meer en 3 km rustig uitlopen was lekker.
De prijsuitreiking, de A-groep bezette veel podia en zelf mocht ik de hoogste trede beklimmen. bloemen, enveloppe, applaus, alsof het nooit weggeweest is.
Daarna douchen, kon ik meteen door naar een verjaardag.
Carla's Blog 