De Uithofcross, mooie cross zo dicht bij huis

11Dec21; Den Haag

Inlopen naar de cross in het Uithofgebied. Tasje met trailschoenen op mijn rug en wat kleding om te kunnen kiezen wat het beste was te dragen, kwa temperatuur. Na 3 km had ik het al mega warm. Broek oprollen, alleen trui uit en in t-shirt verder gegaan. Na 6 km was ik bij Trias, daar inschrijven en andere atleten ontmoeten. na de coronacheck en ID bewijs naar binnen. Het was gezellig druk. met een aantal OphorstRunners parcours verkennen. Dat lag er goed bij, voor een cross. Veel blubber :-). Om 12 uur van start vanaf de wielerbaan om daarna het bos in te duiken en in de file voor de eerste heuveltjes te staan. Voordeel is dat je dan niet te snel weggaat. na de heuveltjes even gas erop. 50 meter een breed pad voor wat inhaal manoeuvres. Nu liep ik “vrij”. Geen voeten voor me, vrij zicht is heel prettig hier. Het mountainbike parcours is aangelegd met veel keien, de punten van deze keien steken soms gevaarlijk uit. Struikelen is met die opstakels heel makkelijk, dat wilde ik vandaag niet doen.

Na de stijle afdaling bij het labyrint, hoorde ik “vrouwen”gehijg achter me. Het klopte, de vrouw in het geel liep zij aan zij.

Een kleine kilometer tot “de Wigwam”. Daar gemene klimmetjes en afdalingen. Ik bleek over de meeste kracht te bezitten en liep van haar weg. Het gevoel was geweldig. Mede door de trail schoenen. de keien voelde ik niet onder mijn voeten, De angst om weg te glijden was er gewoon niet. Door denderen alsof je op mooie bosgrond loopt. Op 3 km even een stukje bredere weg, iemand schreeuwde, ga er voorbij. “Ja, dan heb ik wel ruimte nodig” zei ik. Spontaan gingen de 3 mannen voor me opzij en bij het ingaan van het smalle bospad liep ik voor ze.

De 2e ronde, Koos spotte me door de bomen 🙂

Ik werd achtervolgd door een oud trainingsmaatje. Na afloop zei hij, lekker blijven plakken en dan richting de finish erover heen. Dat deed hij nipt.

Geeft wel mooie plaatjes, getuigen van een heerlijke cross in de zon na een week vol regen.

De finishtijd was 34.28 over een parcours van 7.4km. Heel tevreden en goed gevoel van deze wedstrijd. Uitlopen met de mannen, nog 1 maal door de blubber en het water? We draaide toch maar om, niet goed om de voeten doorweekt te laten worden en er waren paden voldoende zonder overstromingen. Na het uitlopen met de groep had ik nog 4 km naar huis te lopen. Weet je met 26 km op de teller, was ik blij thuis te zijn.

Prachtige cross was dit, krachtige benen, ontspannen maar strijdend gevoel.

Warandecross Tilburg, het NK cross

27Nov21; Tilburg

Het NK cross, wat heb ik hier naar uitgekeken. Zo blij dat het met vele aanpassingen, coronacheck, ID en afgezet terrein door kon gaan. Inlopen en het parcours verkennen. De berenkuil wat iets minder hoog en diep, de 3 boomstammen minder hoog en de cross heuveltjes op het terrein voor de finish in aantal afgenomen. Waren mijn herinneringen zo anders of is het zo. Ach, focus op het parcours van nu met veel meer bagger dan andere jaren.

Mijn start voelde goed, ik ging niet als laatste het eerste smalle pad op. Ik merkte wel dat ik in de bochten wat bang was om uit te glijden, had toch mijn trail schoenen “veel betere grip”aan moeten doen.

Vier rondes te gaan. Ik liep met een V60 nummer maar er was niet een andere vrouw 60 aanwezig. Heel jammer en de focus was nu op V55. Die focus is wel anders. Strijden met vrouwen die 8 jaar jonger zijn. Aan de lijve aan het ondervinden dat je na je 60e echt aan snelheid in gaat leveren. Voelt als een ongelijke strijd maar strijden zal ik. Anderhalve ronde voor het einde nog een V55 ingehaald en hoorde dat ik 2e liep, leuk. Op naar de finish in een tijd van 33.04. Redelijk oke gelopen, beetje zware boven benen. En, ik was er trots op dat ik 12 maal over de boomstammen was gesprongen 🙂

De prijsuitreiking. Is was 3e V55+ geworden. Eerst was de huldiging van de Warande zelf, als 60 jarige op het 1e podium, daarna als 3e op het NK podium. (Raar he)

Het is een hele mooie kleur en ik had deze medaille nog niet. Wat had ik graag mijn 60e goud hier gehaald.

In 2022 word het anders. De atletiekunie gaat de reglementen veranderen. Op de weg en de cross wordt het NK zo dat ieder atleet in zijn / haar categorie, ongeacht het aantal deelnemers een medaille kan halen. De categorieën zijn niet voor niets in het leven geroepen. Het aantal deelnemers wordt met het klimmen der jaren minderen minder, zeker bij de vrouwen. Wie het NK loopt moet zeker gewaardeerd worden.