Op 6 februari 2021 lanceerde ik de volgende cross voor het GPX cross circuit. Dit maal bracht het de atleten , en mezelf, naar Rockanje. Met Rob, die in Hellevoetsluis woont, de cross uitgezet, aangepast, als test gelopen, kleine verandering en toen…. klaar voor gebruik.
Om 9.15 uur parkeerde ik de auto op de grote parkeerplaats in Rockanje. Koos was mee, hij wilde foto’s maken van de atleten. De atleten die meteen na de lancering de GPX route zouden lopen. Koos volgde de route via Google Maps zodat hij wist waar wij zouden lopen. Ik zette mijn Garmin aan en volgde de blauwe lijn naar de start. De start was aan de voet van de duinen. Eerst maar eens een verkenningsronde lopen. Het was geen ingewikkelde route maar een paar markeringen waren wel handig. Terug bij de start had ik het warm en besloot dat 1 dun shirt voldoende was. Als duo ging ik met Thomas van start. Bijna verticaal omhoog bij het beklimmen van de duinen, 350 meter door het losse duinzand ploeteren. Linksaf en de echte ronde was begonnen.
Dit stukje bos doet mij ook nu weer denken aan het donkere bos van Harry Potter. De zwarte boomstammen en takken, de donkere ondergrond, een naargeestig toverbos. Ondertussen moest ik erg opletten, grote blubberplassen door, zonder uit te glijden. Vieze voeten was geen probleem, vallen wel. Maar ik was de blubber voorbij, liet het enge bos achter mij en liep door de duinen.
Prachtig landschap met duinmeertjes waar je vlak langs moest. Kleine duintjes op en af welke van zand waren of een laagje gras met mos. Twee kilometer lang mocht ik rennen over de “prairie”. Daarna kwam het bos weer, niet zo donker in het eerste deel. Wel opletten voor lage bomen, wortels die boven de grond groeide en takken die uitstaken. In ene een aanvaring met een tak. Hij boorde in mijn bovenarm, zo dat voelde ik wel. Kreeg het idee dat ik aan een sateestokje geregen werd. Het bos werd donkerde, rende een heuveltje af en daar stond ook in oog met de fotograaf :-). He Koos, leuk dat je er ook bent, mooie plaatjes zullen dat worden.
De tweede ronde, Thomas wist de weg en hij ging ervan door, ik solo in mijn eigen super regelmatige tempo verder. Het ging snel, ik liep heerlijk en bij het ingaan van de derde ronde vond ik het jammer, heel jammer dat het alweer de laatste ronde was.
Het zat erop en ik sloeg linksaf, het losse zand in en het duin op. 350 meter afzien en dan de finishpaal. 49.38 stond er op mijn horloge. Heel tevreden met de tijd maar nog meer met mijn constante tempo. Echt op de seconden liep ik de ronde in dezelfde tijd, 15.08. Na de finish op zoek naar mijn tas die ik ingegraven had. Snel twee extra laagjes kleding aan om het niet echt koud te krijgen. Daarna langs de vloedlijn, gezellig kletsend met een atleet terug naar de auto. Blij met een take away koffie, napraten met hen die ook een koffie gehaald hadden. Daarna voldaan naar huis. Voldaan omdat er veel atleten heel blij waren met deze mooie cross. Voor mezelf, gewoon omdat crossen heel erg leuk is.
Carla's Blog 