November, de maand dat het cross seizoen los hoort te barsten. 2020 gaat helaas de boeken in als verloren sportjaar. Toch kan je er veel aandoen om er een bijzonder sportjaar van te maken. Tijdens de eerste golf had ik een 1-solo-Run-Together- circuit voor de atleten georganiseerd. Tijdens de prijsuitreiking na 8 wedstrijden op de weg zeiden ze gek scherend: misschien komt er wel vervolg van een circuit als er een tweede golf komt. Het was nog niet gezegd of de tweede golf kwam. De opbouw 2020/2021 was half november begonnen. Doelen horen daarbij maar het leek allemaal wat doelloos zonder wedstrijden. Mogelijkheden zoeken, wat kan en mag wel. Een cross in het bos, groepjes van vier, anderhalve meter afstand, dat moet lukken en ik ging aan de slag. Acht wedstrijden op papier neergezet, elke 3 weken een cross waar al mijn atleten aan mee kunnen doen. Het Westduingebied werd de locatie voor de 1e cross. Via GPX moest de cross ook solo te lopen zijn en vele malen door het gebied aan het rennen geweest om een perfecte GPX route te krijgen. Gelukt, het klopte bij alle bochten. 28 november, markeringen maken op het parcours zodat ieder atleet zonder GPX de route zou kunnen vinden. Geen vlaggetjes te vinden voor een heldere markering, dan zelf maar iets fabriceren, klein maar helder rood/wit.
Om 13.00 uur de Heuvels op en af, vlaggetjes in de grond, pijlen in het zand, een half uur later was ik tevreden en de atleten konden gaan rennen. In groepjes van 4 een ronde in gaan lopen, even laten zien, goed kijken, verkeerd zou je bijna niet meer kunnen lopen :-). Om 14.00 uur van start, 300 meter na elk groepje een volgende en zelf ging ik met de 3e groep mee, ik had zin in deze cross, een beetje een wedstrijdgevoel. Het was klimmen het duin op om daarna het bos door te lopen met een heerlijke zachte ondergrond. De weg kruisen en daarna klimmend over een schelpenpad naar de duintop. Linksaf op zoek naar het 1e paardenpad. Los zand, smal pad en duin op en af, letten op de boomwortels. Een steile klim omhoog door los zand, linksaf, een steile afdaling om daarna een felle bocht naar rechts te moeten maken.
Doorrennen tot aan het hek en dan linksaf door loszand het duin op. Nog veel losser zand het duin afglijden, leek wel skiën. Daar was het grasveld om over te steken en linksaf het paardenpad op te gaan, een fijne redelijk platgetrapte ondergrond. Kriskras door het bos en lekkere hoogte verschillen. Linksaf en daar was zand, veel zand en na een klein tussenweggetje nog veel meer zand. Een hele zandvlakte moesten we oversteken om na de waterpomp het paardenpad naar de finish te nemen. Dit ging de duinen af, rustmomentje was er voor heel eventjes. De 1e ronde ging in 13.47, ik voelde hem al aardig zitten maar vol energie begon ik aan de volgende ronde.
Het was zwaar maar ik genoot er heel erg van. Bij het grasveld pikte ik 2 verdwaalde atleten op, ik wist de weg zeiden ze en ze rende achter mij aan.
De 2e ronde ging in 14.08 en hoe mooi kan het zijn dat de 3e ronde in exact 14.08 ging :-). De totale afstand van 9 km in 42.03 minuten stemde mij tevreden. Het was mooi om te zien dat de eerste atleten moegestreden met een voldaan gevoel stonden of zaten te wachten.
Na een ronde uitlopen in tegengestelde richting, alle vlaggetjes weer weg te halen was de 1e cross voorbij. Het voelt goed, alle maatregelen waren goed in acht genomen en nu ga ik me hard maken voor de 2e cross in een ander gebied. Mooie doelen, nieuwe uitdagingen en dit alles maakt 2020 een bijzonder alternatief sportjaar. Van niets iets maken 🙂
Carla's Blog 