Wat kan een mens blij worden van een Nederlands Record

De 3000 meter bij PAC, een aantal weken geleden, voldeed niet aan mijn verwachtingen. Ja het was heet, ja, ik nam de rol als coach tijdens de wedstrijd op me, ja, ik cijferde mezelf weg. Toch wist ik dat het aanscherpen van het Nederlandse record (11.41.91 gelopen in 1999 door Gerda van Kooten) mogelijk moest zijn. De 5000 meter, donderdag 17 september, gebruikte ik als warming-up, 5000m in een relaxte gelijkmatig tempo. Het coachen was de belangrijkste taak die avond. Geen ondankbare taak, nee een geweldige taak. Vanaf vrijdagochtend begon ik met de focus op het record. Vrijdag rust, zaterdag een hersteltraining van 12,5km. Hele goede benen maar hele slechte longen. Die vervelende ambrosia die door het warme weer, geen regen, volop in de lucht aanwezig was. Voor het slapen gaan een anti-Histamine ingenomen. Soms, voor heel belangrijke wedstrijden doe ik dat. Zondagmorgen stond ik op en zei; rondjes 92, dat ga ik lopen vandaag. Neem de marge ruimer voor eventueel verval. De rondjes 92 zag ik die dag constant op mijn netvlies. Om de opkomende spanning te minderen, aardbeienjam gemaakt en een taart gebakken. 14.30 uur, op naar Barendrecht. Een groots evenement, strak georganiseerd en gaf de mensen bij de startnummer balie een compliment. Dat ze dit alles voor ons atleten kunnen organiseren, ondanks alle corona regels. Inlopen de wiebelbeentjes omzetten in krachtige rake stappen. De versnellingen gingen verrassend goed. Nerveus met goede moed achter de startlijn plaats genomen. De start, weg waren de zenuwen en gaan, rondjes 92:-). Opende in 88 seconden (klokte mezelf, coach he :-). De laptijd blijft 8 sec in de display staan, voldoende tijd om even een blik te werpen). De 2e ronde liep ik even te langzaam achter een mannenrug, voorbij maar resulteerde in een rondje van 94 seconden, oei. Versnelde en liep daarna 91, 92. 92, 92, 93, 46 seconden met hele goede benen en een ademhaling die beter was dan ik had durven hopen. Finish 11.31.58. 10 hele seconden van het Nederlands Record 3000m V60+ afgelopen. Wat was ik blij , net als de speaker die mijn resultaat over de accommodatie liet schallen. Felicitaties, foto, record formulier rond laten gaan en…. uitlopen. met 3-en liepen we kras kras door Barendrecht. Ieder zn wedstrijd werd besproken, ik als de meest euforische van allemaal.

Bericht op de WOS site

The fast five voor mijn atleten, the relaxte five for the coach

Rotterdam 17 september 2020.                                                                                                  De warming-up was voor mij om 19.15 – 20.00 uur. Daarna was ik coach van mijn super goed presterende atleten. In elke serie 2 tot 5 atleten, wat soms lastig was met het doorgeven van de tijden. Na elke serie liep ik een ronde hard om het clubgebouw, om niet stijf te worden en warm te blijven. Tijdens de 5e serie langzaam naar de start om zelf de 5000m te lopen. Doel was om ontspannen, gelijkmatige rondetijden te lopen.

Na de start ging ik met het groepje van Elisabeth, Loes en Anouk mee maar na 600 meter voelde  dit niet ontspannen aan. Ik had als handicap de ambrosiapollen in de lucht. Als ze met vele in de lucht zweven, krijg ik het daar heel benauwd van, vanavond dus. 

Klein stapje terug en na 2 km voelde dit goed. De rondetijden waren heel regelmatig (zag ik achteraf). Tijdens het lopen gaat alles namelijk op gevoel. Ik genoot van de vele aanmoedigingen langs de kant. Zoveel gezelligheid en enthousiasme tijdens de wedstrijd, iets wat ik, en vele onder ons,  zo gemist heb.

• 

• 

Het Run2Day circuit heeft  goed werk geleverd, toch een circuit te organiseren, terug naar de wedstrijden. En daar liep ik dan, te genieten van de snel voorbij gaande rondjes. Met nog 3 te gaan, waren het in ene 2. Beetje verwarring door de dame die mij dubbelde. Snel telde ik die ronde bij mijn totaal op, om te zorgen dat er geen mentaal tikje zou komen voor de laatste ronde die dan geen laatste ronde blijkt te zijn. 20.09.49 werd mijn eindtijd. even beetje uithijgen, kleding aan en als coach coachte ik weer verder. Het uitlopen deed ik tussen 2 series door, pakte van elk 10 minuten. Dit om ervoor te zorgen dat ik niet om 0.00 uur nog uit zou moeten gaan lopen. Het was een lange maar hele mooie avond. Dank Bjorn Paree voor de mooie foto’s en atleten voor de mooie tijden en gelopen PR-en. Toppers 

De mooiste 🙂

Op naar de 1500 meter bij Olympus

3 September 2020, de 2e echte wedstrijd op de baan, een 1500 meter. Waar begin je aan zou je zeggen, veel te kort voor Carla. Het is kort maar het heeft wel iets en goed voor de snelheid. Omdat het zo kort is, is een goede warming-up heel belangrijk. Ik besloot van huis naar de baan in te lopen. 7 km is  een mooie afstand. Warm had ik het toen ik bij de poort van de `Olympus baan aan kwam rennen. Nummer ophalen, gezondheid check en naar binnen.Veel atleten, gezellig druk. De atleten van de A-Groep waren er al, inlopen of schoenen wissel of al richting de start. Om warm te blijven tijdens het coachen deed ik mijn warme kleding aan, die zaten in een tasje op mijn rug. Serie 2 tm 8 was ik coach. Heel veel atleten had ik in de wedstrijd en ik was blij met mijn lijst. De serie, de aanvangstijd, ronde tijden per atleet, alles was genoteerd. De wind ZW 6 maakte het de atleten lastig, ze lieten zich niet wegblazen. 

Serie 6, nog even wat dingetjes bespreken met Stefan. Gijs en Steven kijken vanaf het startvak toe.

Het was wel opletten en plannen. Tijdens de 7e serie snel naar het toilet, het 10 minuten voor de start plasje moest gedaan worden. Dan is daar de aanvang van serie 9, mijn serie. Warme kleding uit, miezer regen en daar stond ik, achter de startstreep. Ik had er zin in. Goede start met meteen de wind vol tegen. Genoeg ruggen voor me en al snel liep ik langs de finishlijn met nog 3 ronden te gaan.  De benen voelde goed, de ademhaling was top en ik wilde gewoon goed lopen. De wind speelde me parten, ik beukte me erdoor heen, de wind beukte iets minder hard terug waardoor ik wel vooruit kwam. 

Voor de wind flink aanzetten in de hoop de verloren seconden hier weer goed te kunnen maken. Dat lukt je nooit, je weet het maar blijft proberen. In de 3e ronde alleen tegen de wind in,  De loper voor me had  ik voor de wind moeten laten gaan. Aan alles komt een eind, ook aan deze krachtsinspanning. De bel voor de laatste ronde. 

Ton kwam voorbij en zei, kom, achter mij blijven lopen. Had ik daar in ene een windscherm, dat was lekker. Het laatste stuk voor de wind vloog ik en dan…… de finish. Heerlijk gelopen vooral omdat ik het vuur weer in mij voelde branden, ik had zin om te strijden

Dat de tijd 5.37.64 een beetje tegenviel, maakte me eigenlijk  niet zoveel uit. Het gevoel was goed. Mijn uithijg zitplaats na de finish op de baan opgegeven en snel terug naar de start van de laatste serie met nog 4 atleten. Het weer werd slechter met de miezer regen, de temperatuur was goed, vervelend vond ik het niet. De A-Groep opgezocht en napraten over de mooie race van elk atleet. Een groepsfoto maken, we waren nog met lopen bezig, dan mag de 1,5 meter vergeten worden. Na de 3e foto waren we kompleet. Steeds kwam er weer iemand aanrennen. 

De A-Groep, de atleten die vanavond aanwezig waren in Naaldwijk voor de 1500 meter, geweldig

Na de A-Groep de OphorstRunners opgezocht, met die atleten ook  een groepsfoto gemaakt. Wat is er mooier dan de grote opkomst vast te leggen.

De OphorstRunners, vele liepen hun eerste 1500 meter. Trots op de groep

Foto’s  waren gemaakt, spullen opgezocht en klaar voor het uitlopen naar huis. Het werd het eerste stuk wandelen met de verschillende atleten. Na de parkeerplaats liep Stefan 1,5 km met me mee. Daarna vervolgde ik, met goede benen, mijn weg terug naar huis. Doorweekt kwam ik binnen. Na een warme douche begon het nagenieten van deze mooie wedstrijdavond.