Januari 2020, De astboscross was mijn laatste wedstrijd. Ik kreeg een steek in mijn heup en daar bleef het niet bij. Hamstring en aanhechting aan het schaambeen waren overbelast. Niet door het lopen maar door het putten graven in mijn tuin, voor de nieuwe grote bomen. Goede fysio, goed luisteren en vooral geduld hebben. Elke week ging het beter en toen kwam Corona. Bale, bale maar positief was dat ik nu volledig gefocuste kon zijn op mijn eigen lopen, de groepstrainingen mochten niet meer. Trainingen heel voorzichtig opbouwen, ook nadat ik het teken van de fysio kreeg; “je mag alles weer doen, behalve sprinten”.
De wedstrijd kalender liep leeg, jammer maar begrijpelijk.
Koningsdag, een wedstrijd op die dag is speciaal, maakt de koningsdag compleet. Ik bedacht een solo wedstrijd voor al mijn atleten. Het enthousiasme was groot. Parcours ontwerpers gingen aan de slag, voor het meest aansprekende parcours stond een taart naar keuze. Ik maakte mijn eigen parcours, 180 gr draaipunten, 3 klimmentjes en 6 bruggen maakte het geen snel maar wel mooi parcours. De weg naar en weer vanaf Corona
.
Startnummer maken en via de mail naar alle atleten gestuurd, iedereen met hetzelfde nummer tijdens de race, goed voor het groepsgevoel.
27Apr20; wakker worden, spanning voelen en op tijd eten zodat de maag leeg zou zijn bij aanvang van de race. Om 9.20 uur, 4 km inlopen naar de middelbroekweg, de start van mijn parcours. Wat versnellingen en ik was er klaar voor. Koos was de fotograaf en legde de start, exact om 10.00 uur, vast.
Daar ging ik (wetende dat alle atleten nu met hun solo wedstrijd bezig waren, stimuleerde waanzinnig) soepeltjes op weg. De 800m lange tuinderslaan naar de Wollebrand, vol in de zon, wat een weelde.
Bij de visvijver aangekomen liep ik drie rondes, elke ronde pakte ik een klim, de tentakels van het Corona virus :-). De vissers waren mijn publiek, leuk.
6 Maal de hoge bruggetjes over, 180 graden keerpunt waarbij je het gevoel had, stil te staan.
De drie ronde zaten er alweer op, Koos verbaast; “nu al”. Hij zei mij later, wat gaat dat snel, hij moest echt op de pendalen om op tijd voor de volgende foto op zijn plek te staan.
De laatste bocht en de finish. 21.09. Verbaast over deze “tegenvallende” tijd. Toch was ik heel blij deze 5 km gelopen te hebben. Lastig parcours, eerste wedstrijd na 3,5 maand en ja ik ben geen 60 jaar meer:-).
Heel tevreden liep ik, met Koos op de fiets naast me, naar huis. Op weg naar de wel verdiende oranje tompoezen.
En een telefoon die explodeerde,vde resultaten kwamen binnen, wat een prachtig evenement is dit geweest.
Carla's Blog 