Geuzenloop, 3e jaar op rij naar winst

Geuzenloop Zoetermeer, derde jaar op rij. Steeds kan ik de finaleloop in s’Gravenzande op zaterdag niet meedoen, Heb die zaterdag  cursus op Papendal. Daar spotte ik deze paddestoel van kabouter Prikkebeen 🙂

De Geuzenloop op de zondag erna, is een heel mooi alternatief.
Gisteren zag het er slecht uit met heel veel regen die voorspeld werd. Bij het opstaan oogde het wat vriendelijker, een blik op de voorspellingen deden mij besluiten naar Zoetermeer af te reizen. Inlopen voelde goed, had het zelfs wat warm. Naar de start in singlet en korte broek, meer was echt niet nodig, mits de regendruppels hoog in de lucht bleven. De start, pal tegen de wind in en ik plakte me vast aan het groepje voor mij. Het tempo lag net iets te hoog dan dat ik wilde, maart even slim lopen  nu.

Er liep, een voor mij onbekende vrouw, in het groepje, op 4 km heb ik ze laten gaan. In mijn eigen tempo verder, voelde lekkerder en die vrouw, ach misschien ga ik er later in de wedstrijd wel overheen. Ze liep zwaar, voorovergebogen, het zag er zwoegend uit. Ik voelde mij daarentegen, ontspannen en soepel lopende mijn km’s maken.

Het park door waar het asfalt slecht was, grote putten , opletten geblazen. Slingerende paden door het groen, blaadjes die het glibberig maakte maar oh zo mooi. Na een klein lusje zag ik de vrouw voor me het moeilijker krijgen. Langzaam liep ik op haar in en toen, eroverheen. De man die bij me liep, stak triomfantelijk zijn duim omhoog. Was zo leuk om te zien. Het tempo even wat hoger houden om het mentale tikje te versterken. Langzaam hoorde ik haar voetstappen niet meer, top. Onder de A12 door richting golfterrein. Een hele lange rechte weg, wind in de rug, super benen. Ik zag Patrick op kop lopen die, op het moment ik net onder de brug doorgelopen was, hij de brug overging. Een schreeuw deed hem opkijken. Even zwaaien naar elkaar. De voorfietser  vond het knap dat ik iemand vanaf die afstand kon herkennen  Als je  atleten langer meemaakt worden ze  verraden door de  loophouding. Draaien en nu 1,5 km de wind pal tegen. Snelheid zakte maar het goede krachtige gevoel bleef. De prachtige brug over en daarna het Westerpark in. Raar maar ik voelde me sterker en sterker worden. Haalde mannen in die mij op 4 km voorbij gegaan waren. Ook mijn meeloper kon niet meer volgen en de laatste 2 km denderde ik door. Finish, top gevoel en met 1.28.47 was ik heel blij. Gewoon omdat de benen zo goed voelde, het lopen zo makkelijk ging. Uitlopen met Patrick, ook hij had gewonnen. Na het uitlopen richting de prijsuitreiking, dit keer binnen door de regen die zo nu en dan hard naar beneden kwam.

Mooie bloemen, een ware huldiging maakte ze ervan. Nog even nakletsen om daarna voldaan naar het Westland terug te rijden. 

Oostland halve marathon, elk jaar weer een verrassing

Voor de zevende maal werd de Halve van Oostland gehouden, voor de vijfde maal zou ik eraan deelnemen.  Een atleet heeft altijd iets voorafgaande aan de wedstrijd maar vandaag had ik echt een zere keel. Nu loop je niet met je keel maar met je benen, duimen dat het virus niet de benen zou aandoen. Inlopen ging wel oké, beetje benauwd.

De start ging heel goed en ik voelde dat het een goede race ging worden. Op 500 meter na de start, op kop van een grote groep mannen, moedigde een groep toeschouwers ons aan. In ene de stem van een klein kind, die goed hoorbaar zei: “he, er loopt ook een oma mee”. De hele groep barstte in lachen uit. Die kleine had wel gelijk, ik ben oma, ik ben 60jaar maar voel me, zeker als ik hardloop met zo’n grote groep jonge mannen achter mij aan, 25 jaar. was kleine confrontatie :-).  We vervolgde onze weg, het groen van Oostland in. vele viaducten moesten we door om van de ene groene zone naar de andere te lopen. Bekend stuk in Berkel, het is een nagemaakt stukje grachtenweg van Delft. Elk jaar geniet  ik van lopen door deze straat, elk jaar worden de kindertjes groter en nu stonden ze hard aan te moedigen, super. Oud Berkel door en dan een beklimming, de groene wal naast de HSL op. Ik liep in een gezellige groep en maakte er een spelletje van om zoveel mogelijk af te snijden. Dan moest je wel over een hobbelig grasveld, oppassen voor putten en bulten maar die paar meter had je weer :-). Het tempo van 4.10 , wat ik vooraf in gedachten had, werd stabiel gelopen.  Een nieuw stuk in het parcours, huizen maakte plaats voor groen, door de weilanden ergens tussen Berkel, Pijnacker en Berschenhoek. Rond de 15km zag ik in mijn ooghoeken iets in oranje achter mij, mhhhh een vrouw?. Ik liep in tweede positie en wilde dat graag zo houden. Ja hoor, ik kreeg gezelschap van Moniek, ze heeft me al een paar keer geslagen dit jaar, nu niet :-).  De buitenkant van mijn kuiten waren vanaf drie kilometer al wat stram. Had vooraf getwijfeld, wel mn ON schoenen aan met hieldrop van 5mm, een week na de 10EM? Of verstandig kiezen voor de Mizuno?  De versnelling op ON voelde zoveel beter en besloot het risico te nemen. Al snel voelde ik dat het toch niet de meest verstandige keuze was geweest,  op 15 km was het uit te houden maar de stramheid was goed aanwezig. Kleine verkeerde beweging van Richard en ik viel bijna. Adrealinebenen was het gevolg, Na een minuut trok het weg. Tijdens deze gebeurtenissen was ik Moniek kwijt  geraakt.  Kijk niet om maar probeerde in mn ooghoeken te zien waar ze was. Bij de bocht op 18km zag ik dat ze ruim 500 meter achter me zat. Geen zorg. We haalde nu de 5km en 10km lopers in en met nog 2 km te gaan mocht het tempo wel omhoog. Het voelde lekker maar verlangde wel naar de finish. Daar was hij, 1.27.22 en als 2e vrouw overall. Heel blij mee en een super vlakke race geweest. Snel mijn andere schoenen aan gaan doen om de kuiten de rust te geven die ze verdiende. Met de hele groep uit gaan lopen. De een soepel, de ander “gebroken”.  Een paar kilometer uitlopen doet de atleet goed.  Om 16.00 uur een dubbele prijsuitreiking en met armen vol bloemen zocht ik mijn auto op.

Mooie dag geweest. En mijn keel, die doet nog meer zeer, tijdens het lopen was hij mij niet tot last, beter 🙂

Solo langs de Vliet tijdens de 10EM

Zoekende naar een wedstrijd, kwam ik de Vlietloop tegen. Voor de 44e maal zou hij gehouden worden. Vaak gelopen en in 2019 terug naar het oude en mooie parcours. Om 16.00 uur zouden er 10 man op het eten komen, Een start om 12.00 uur vond ik een mooie tijd, een wedstrijd lopen, rustig naar huis en voldoende tijd om het diner te koken.

De start verliep goed. Na de eerste kilometer voelde mijn hartritme niet goed, te hoog. Een paar keer diep ademhalen deed wonderen. Op weg via de mooie nieuwe woonwijk langs de vliet, naar de korte Vliet. Jeetje, je zou hier wonen met de achtertuin grenzend aan een voetpad, direct aan het water. Prachtige omgeving.

Langs de Vliet, Yuri Boskamp schoot deze foto

Richting de tweede brug om aan de overzijde van de korte vliet terug te lopen. Een stukje door het park met een flinke heuvel, daarna weer een vlakke weg richting het zwembad van Leiden. De 10km lopers waren richting de finish gestuurd en ik dacht even dat ik verkeerd gelopen was. Zag niemand voor me, terwijl ik een kilometer eerder nog twee mannen in het groen geel voor me had zien lopen. Gelukkig, daar waren ze weer, onzichtbaar geweest door een bochtje in de weg :-). Van de Vliet weer naar de korte Vliet, het vers aangelegde voetpad met kleine steentjes over. De wind had ik hier goed tegen, best lekker, kreeg extra zuurstof binnen. Weer de brug over, zo kom je wel aan hoogte meters in een stukje Nederland wat 5 meter beneden ANP ligt. Het water rechts, de bomen links en de schoenen die mij steeds dichter bij de finish brachten. Het kleine bruggetje over waar ik bijna struikelde. Twee voorfietser vergezelde mij de laatste drie kilometer. Fijn gezelschap na 13 km alleen geweest te zijn. Het tempo bleef strak, de wind waaide hard tegen maar ik rook de finish en de winst. 1.06.18 werd de eindtijd met 6 mannen voor me en ik als 1e vrouw. lekker toch:-)

 

De prijsuitreiking was snel, nooit verkeerd een beetje opschieten. Zonnebloemen, beker, foto, mooie prijsuitreiking met veel publiek. Een klein stukje uitlopen en daarna naar huis.
Was ruim voor de gasten kwamen thuis. Daar ging het feestje door. De opening van mijn kas met de mannen die voor de bouw mogelijk gemaakt hadden.

Daarna het diner, buiten in de tuin, in de zon met lekker eten.