Als Coach een atleet hazen naar 10km tijd die steeds niet lukte

Op het randje van de lente, met 2 graden in de ochtend beter handschoenen en winterjas aan te trekken, dit alles onder een stralende zon. Tijd voor de lenteloop bij Haag atletiek, mooie loop door de duinen waar de bomen uitlopen en de bloesem geurt. Met 4 OphorstRunner afgesproken.

Op vrijdag stonden 4 pellets grasrollen te wachten, die moet je niet te lang laten wachten, gras is zo geel, bruin en niet meer bruikbaar, snel aan het werk dus. We hebben een grote tuin bij ons nieuwe huis, gras voor het gazon maar ook voor de kippenwei. Zaterdagmiddag was het af, kleine 10 uur spieren laten werken die niet altijd werkzaam zijn. Gevolg; bovenbenen van beton. Zondagmorgen nog stijf, dan maar voor plan B vandaag.


Inlopen met de mannen, stijf maar het viel me niet helemaal tegen. De start, heel rustig begonnen met het idee tot de verzuring te gaan lopen, zeker niet eroverheen. Loop ik naast Marnix in een tempo van 4.15 per km. Dat is wat hij moet kunnen. Volhouden lukt hem niet terwijl ik weet dat het moet lukken. Ik veranderde van atleet in haas en besloot bij mijn OphorstRunner atleet Marnix te blijven. Proberen om hem in een strak tempo naar een mooie eindtijd te hazen.

Carla_Marnix_4_Kijkduin_20190414-2P1A9771De eerste ronde, 5 km, gingen heel goed. heuveltjes pakte hij netjes, tegenwind fungeerde ik als windscherm en vroeg hem goed in de luwte te blijven lopen.

Carla_Marnix_1_Kijkduin_20190414-2P1A9745Carla_Marnix_2_Kijkduin_20190414-2P1A9748Na een rondje atletiekbaan mochten we nog 4,5 km door de duinen. Zijn ademhaling werd zwaarder, goed in de gaten houdend vervolgde we het strakke tempo. Tegenwind, de ademhaling van Marnix veranderde, bleef wel regelmatig maar de 2e uitademing leek op een fluitketel :-). De wind was sterker, “nog beter achter mij schuilen Marnix”.

Carla_Marnix_5_Kijkduin_20190414-2P1A9779

Carla_Marnix_6_Kijkduin_20190414-2P1A9782Positieve impuls geven en zo nu en dan wat opjutten. Na de laatste afdaling, richting de baan, het tempo langzaam opvoeren, Marnix volgde me letterlijk op de voet. Zij aan zij kwamen we de baan op, met als resultaat een gelijke eindtijd. Prachtige tijd voor Marnix, 41.48 wat net geen PR was. Ik was trots op hem. Zelf werd ik nog 2e vrouw. Had heerlijk gelopen maar de bovenbenen waren in ene weer stijf na de finish.  Het uitlopen was verstandig om te doen. voel ik me morgen weer soepel. Na de gezellige prijsuitreiking, voor de wind in een aangenamere temperatuur op de fiets, als een blije coach, naar huis.

Nederlands kampioenschap met een extra gouden rand

In Venlo werd ook dit jaar  het NK halve marathon georganiseerd. Na de chaos van verleden jaar, dit jaar alles keurig weten te regelen. De auto weer in Tegelen, Koos fietsen, ik inlopen naar het wedstrijdterrein. Nummer ophalen, opspelden, weggooi kleding aan, Koos dag gezegd en rustig naar het startvak. Zo’n begin voelt in ieder geval een stuk beter aan dan in 2018. De start was relaxte, geen porrende handen en armen, tot er een atleet voor me struikelde. Daar bleef het bij omdat hij zich overeind wist te houden,  we liepen verder. Rondje Venlo met zoveel publiek, nog nooit meegemaakt zoveel mensen langs de kant. Met de atleten die je voorbij raasde had ik het gevoel heel langzaam te zijn. Bij de 1e kilometer (3.54)  bleek dat niet te kloppen, veel te snel. Had 4.03 – 4.06 ingedachte voor vandaag.
Venlo_Carla_1_20190331-2P1A9517Venlo_Carla_2_20190331-2P1A9520Denk dat ik 7 km nodig had om mezelf te temperen tot de juiste tijd. Het ging te makkelijk. Waarom loop je dat tempo dan gewoon niet zou je zeggen. Ja, ik denk dat ik me niet helemaal stuk wil lopen, een vlakke race geeft mij een heerijk gevoel. In het zuiden van Tegelen, de Maasstraat,  daar was het feest, groot feest. De hele straat versierd met ballonnen, spandoeken en mensen rijen dik langs het parcours. Loop je net in het juiste tempo, wordt je opgezweept door alle Limburgse vrolijkheid. Tussen 11,5 km en 13,5 km  voerde het parcours langs de Maas, frisse  best harde Noorderwind tegen. was blij met de mannen voor me. De eerste brug om de Maas over te steken. Kleine pasjes omhoog en de Maas over, prachtig gezicht.

Venlo_Carla_3_20190331-2P1A9536-2Venlo_Carla_4_20190331-2P1A9545Aan de overkant was het weer klimmen. Mijn kuiten liepen een beetje vol, was ik niet blij mee. Na klimmen volgt dalen en herstellen, de kuiten herstelde redelijk. Twee maal een prachtig oud centrum door en overal publiek. 19km, de brug moest bijna komen, verlangde een beetje naar het einde van de wedstrijd. De brug, flinke klim maar mijn kleine pasjes zijn bijzonder effectief, de hele groep liet ik achter me. Met nog 1 km te gaan liep ik het centrum in. Het publiek van de heenweg stond er nog en in aantal toegenomen.

Venlo_Carla_5_20190331-2P1A9554Telde 10 rijen dik en ik vloog naar de finish, 500meter, 250 meter en in ene het finishdoek. Frans wist niet meer hoeveel goud ik gewonnen had, maakte er meer dan honderd van :-). Het werd mijn 57e goud maar ook een prachtig Nederlands Record. Snoepte 5.14 minuut van het V60+ record af. Eindtijd van 1.26.09 (netto).  Dit deed ook Koos verbaast staan. “Jeetje wat heb jij snel gelopen, niet normaal”  was zijn antwoord nadat we elkaar gevonden hadden in de drukte. Heerlijk in de zon achter een windscherm rustig omgekleed, wat gedronken en gegeten, wachten op de prijsuitreiking. Mocht 2 maal het podium op. IMG_2604Goud bij de Vrouwen 60+,

1e V60 in de internationale wedstrijd. Twee prachtige bossen tulpen kreeg ik en zo liep ik terug naar de auto. Koos een bos in de hand op de fiets, ik een bos in de hand, uitlopen. Venlo was top vandaag.

Weet je, het was dat er geen gecertificeerde matten lagen op de 5km punten, anders had ik 5 Nederlandse Records gelopen 🙂
5km – 19.57 (??)
10km -40.22 (staat op 41.24)
15km – 1.00.54 (staat op 1.03.07)
20km – 1.2142 (staat op 131.07)
21.1km – 1.26.09 (staat op 1.31.25) Nu per 31Mar19 op 1.26.13 (bruto tijd)