De Oranjeloop, mooie vrijdagavond wedstrijd

Het NK baan was zondag voorbij, voldaan verlopen. De maandagavond de benen voelen best oké maar rustig met de OphorstRunners mee getraind. Dinsdag weer betere benen maar nog steeds met de rem erop, nu met mijn groep (RA, de A groep) in Rotterdam meegedaan, was een heerlijke training. Woensdag is hardlooprust, wel fietsen. Donderdag baantraining in Rotterdam en was er echt als coach, veel verschillende tempo’ en afstanden te checken met veel atleten, heerlijke avond. Vrijdag kwam en de volgende wedstrijd stond er voor mij op het programma. Met inlopen voelde de benen niet heel soepel aan maar weet dat dit niet alles zeggend is.  Om 19.55 een atleet op de 5 km aangemoedigd, om 20.00 uur mocht ik, op de 10 km van start. Hoofddoel was relaxte lopen want je weet dat je geen 25 jaar meer bent en 5 dgn herstel is niet super veel. Even een rondje door het  dorp waarbij ik vele auto’ s en in de weg staande hekken moest ontwijken, of nam ik gewoon de verkeerde weg. Na doorkomt, op ongeveer 700 meter aan de eerste grote ronde begonnen. Weet je, m’n benen voelde heel goed aan. De eerste km in 3.41 was niet de bedoeling maar t voelde goed en nu tempo zakken. Langzaam maar zeker begon ik een raar plekje in  mijn rechter knieholte te voelen, ach dat trekt wel weg. Had donderdag bij RA ingewikkelde strek oefeningen gedaan, rechts lukte niet bij mij en het been snel naar normaal gedaan. Ik had het vermoeden dat dit een oorzaak daarvan was. Jan kwam langszij en nam een beetje afstand.

Op de Harteveldlaan hadden we de wind lekker tegen en besloot achter Jan zijn brede rug te gaan lopen. Hij met grote verende pas en ik er in dezelfde kadans achteraan, voelde fijn. Doorkomt 5 km, tijd  niet gezien maar zag dat ik steeds rond de 3.52 liep, stemde me tevreden. De tweede grote ronde kwan Mike erbij en begon meer te sleuren, daar had ik vandaag geen behoefte aan, de knieholte werd niet erger maar voelde op de achtergrond steeds iets van krampig. Wel met de harde wind tegen proberen te volgen maar de laatste 500 meter gingen de mannen te hard en koos mijn eigen tempo.

De Middelbroekweg en wind mee. Daar is de finish maar er moest nog een afsluitende kleine ronde gelopen worden. Liep in op mijn verdwenen mannen, Jan pakte ik vlak voor de finish.

Jip ik was, eindtijd van 38.58, gaat ie toch steeds een stukje sneller die 10 km.  Moest snel een wc opzoeken, kreeg vreselijke kramp😩. Daarna terug naar het finish gebied en daar allemaal blije OphorstRunners en 1 RA man, goed gelopen mannen en vrouw. Snel droge kleding aan gaan trekken want die wind blijft vervelend koud. Lekker uitgelopen, voelde m’n knieholte nagenoeg niet en hopelijk was het een tijdelijk iets. Daarna naar de feesttent. Gezellig, het hele dorp was aan het feest vieren, kermis erbij. De prijsuitreiking was snel en mocht het eerste podium betreden bij de V45+, was derde overall. Lekkere bak tomaten en bloemen, mooie streekproducten. Moest voor donker thuis zijn, lichtjes vergeten, bleef daarom niet te lang hangen. De Oranjeloop was weer een feestje, en elk jaar weer.

NK Masters Baan 2015 te Zierikzee.

Ver voor de sluitingsdatum schrijf je je in voor de 1500m en 5000m. Het lijkt zover weg, de wedstrijd is echter daar eer je er erg in hebt. Het specifiek trainen is erbij ingeschoten, veel veranderingen omtrent het trainerschap. Ik vertrouw op mijn basis en met de twee maal 500 meter tijdens een RA training moet het voldoende zijn. Zaterdagmorgen vroeg uit bed voor boodschappen en m’n boerderijtje. Alles schoon, voldoende eten voor 2 dgn en wij weg, Zierikzee is maar 75 min rijden. Komen bij het hotel, is deze dicht 😦 Na bellen kwam de eigenaar en konden we de net vrijgekomen wel dan niet gereserveerde kamer betreden. Spullen kwijt en met wat we nodig hadden op de fiets naar de atletiekbaan. Het was er niet verwacht zo druk, zit de master NK baan in een stijgende lijn?  Bekende en minder bekende atleten aanmoedigen. Een uur voor aanvang van de 1500 meter aanmelden, Daarna kon het inlopen, versnellen en de rest van de wedstrijdvoorbereiding beginnen. Helemaal klaar voor de race en naar de callroom. Was best een beetje gespannen maar wist het onder controle te houden. Naar de startstreep, wetende wat me te doen stond, Ella verslaan en dat ging niet zomaar

. Daar was de start en ging hard weg, zo hard dat ik meteen op kop liep.

Ella hoorde ik dichtbij hijgen en ik  kon  het tempo goed hoog houden. Bij 900 m hoorde ik vanaf de zijlijn dat er een gaatje kwam, mooi :-). De bel voor de laatste ronde en ik zette aan, het zal me niet gebeuren ingehaald te worden.

M’n versnelling vergrote de afstand en met het ingaan van de laatste bocht was de speaker vol overtuiging van mijn winst. Vol van zelfvertrouwen  denderde ik op de finish af, goud in 5.19. Wat een super race was dit. Ik  heb er echt voor moeten knokken, dat geeft het goud veel meer glans.

Even napraten met daarna een lekker stuk uit gaan lopen. Na de informatie bijeenkomst over het WK, was de prijsuitreiking. Mijn 44e goud en een mooie witte roos.

Op naar het hotel en even lekker douchen. Daarna het centrum in voor een welverdiende gouden maaltijd. Dag 1 is meer dan voldaan verlopen, nu goed slapen voor dag 2.

14Jun15;     Ik werd op tijd door m’n wekker, wakker gemaakt voor het ontbijt. Was een  gezellig met nog meer atleten aan tafel, voelde als een familie. Mijn 5000m was pas om 17.50 uur en alle tijd voor een fietstocht.

Even de Zeelandbrug over, bijzonder met al dat water om je heen, een 5 km lange brug is een eind. Na 30 km trappen waren we terug in het mooie centrum van Zierikzee, even een bakkie  gedronken, Koos kon de Zeeuwse bolus niet weerstaan.

Daarna naar de baan waar het weer gezellig druk was. Behalve atleet was ik ook aanwezig als coach en als lid van het platform Master atletiek.

Met al deze functies vliegt de dag en voor je het weet moet je je gaan focussen op je eigen race. Kleding aan schoenen uitkiezen om mee in te gaan lopen. Op dat moment kreeg ik een beetje kriebels. De benen voelde niet helemaal soepel maar met 4 km inlopen probeerde ik ze in de juiste conditie te krijgen. Versnellingen voelde heel goed. Ik had gedurende de dag heel veel water gedronken ( de zon is m’n vriend en ging er echt niet uit) nu bleef ik de WC opzoeken. Tijd voor de wedstrijdschoentjes en de callroom. Grote groep zenuwachtige vrouwen :-). Met z’n alle naar het startgebied, kleding in het mandje en werden opgeroepen voor de opstelling.

Werd ik op de tweede rij gezet achter veel oudere en langzame dames, niet handig. Het startschot viel en kwam meteen in de verdrukking. Moest over, langs een tussen de langzamere dames door om aansluiting met de kopgroep te vinden. Na 200 meter liep ik in de goede positie.

Mijn horloge had ik ingesteld op elke 90 sec bibberen, goed voor 18.45 als eindtijd. De eerste rondes was ik een stukje verder dan de 400m bibber maar na de vijfde ronde moest ik steeds iets inleveren. Na 3 km ervaarde ik het lopen als zwaar en steeds leverde ik ietsje in. Ach dat probeer ik de laatste ronde wel weer goed te maken.

De laatste km, ik had het benauwd en het zweet gutste van m’n lijf. Met nog 2 rondes te gaan voelde de benen zwaar maar bleef op m’n 90sec horloge bibber lopen. De bel voor de laatste ronde, ik wilde aanzetten maar het lijf weigerde die dienst en moest  in hetzelfde tempo blijven lopen. Dan wordt je boos op je benen en je kopie knokt door, eens kijken wie het sterkste is.

18.54, oei dat viel een beetje tegen maar ik was gefinished en had goud met ruime voorsprong gehaald. Ik was niet de enige die kapot was, dat doet toch goed. Schoenen wissel en goed uitlopen, maakte nog 5 km en werd weer langzaam mens. De prijsuitreiking en van een klein manneke kreeg ik m’n 45e gouden medaille omgehangen.

Mooie witte roos erbij, t plaatje was compleet en het voelde goed. Daarna al het zout afgespoeld, mensen dag gezegd, auto opgehaald en de terugreis kon beginnen. Om 21 uur stapte we de deur binnen, nu nog eten. Het werd een makkelijke maaltijd, wat had ik wel verdiend.  Het was een top weekend.  Masters van Nederland, doe volgend jaar mee en proef die sfeer, die familiare band van alle master atleten. De baan is voor wegatleten niet het makkelijkst te lopen onderdeel maar probeer en je krijgt er veel voor terug 🎶🎶🎶🎶

30°C, omloop ter Heijde met onweer ?????

Zondag in den Haag mocht ik knallen, lukte niet helemaal doordat ik te hard wilde knallen en na 5 km nieuw ritme moest zoeken. Vijf dagen later kon ik in de herkansing maar daar ben ik niet zo van. Dat was den Haag, vrijdagavond, ter Heijde als tempoduur. Voor de OphorstRunners was er geen training donderdag, een wedstrijd was goed voor ze en 90% van de atleten zou komen. Was het niet een tropische dag in Nederland. s’Morgens in de trein leek iedereen vrij te hebben genomen en ja hoor rond 11 uur stonden er files naar het strand. Helaas dreigde het onweer en rond 18.30 uur zou het losbarsten. Het zag op buienradar rood, dat is heftig. De een na de ander Appte af terwijl ik naar de lucht boven zee keek, zag er niet slecht uit. De organisatie zal wel afblazen als het niet verantwoord is, eerst maar eens erheen. Beetje druppels, lekkere temperatuur en weinig wind, voelde super. Inschrijven en 2 atleten succes wensen bij de start van de 5 km. Ondertussen met 1 atleet in gaan lopen en aanmoedigen. Het was best druk, 400 atleten aan de start, geen onweer en heel klein beetje regen. Wij weg om 20.15 uur. Mijn voorgenomen plan moest ik goed uitvoeren. De eerste kilometer is altijd wat sneller, nu ook 3.53. Daarna in het juiste ritme verder. Rond 2 km de dubbele duinen beklimmen bij het Schelpenpad, denk je dat je er bent, nee hoor er ligt er gewoon nog eentje achter. Liep ontspannen en klom ontspannen.

Gewoon lekker mijn eigen race. Na  vier km kon je even heel hard het duin af rennen, km tijd ging ook lekker hard. 19.55 passeerde ik het 5 km punt, goed gevoel voor tempo:-).  De tweede ronde moest in eenzelfde tempo genomen worden. Ik merkte dat veel atleten te hard waren gestart in een best benauwde atmosfeer. Ik was al heel ontspannen gestart en kon nu in alle ontspanning in gaan halen.

Dat waren heel veel atleten, ik liep al lekker maar met zoveel mensen inhalen, ging ik alleen maar lekkerder lopen.

Nog een maal het duin af rennen, paar nare bochten door de straatje van “de Heij”.  Een lekkere klim om het kanon heen en dan de finish. 39.34 was een hele mooie tijd voor vandaag ook al had het 40 minuten moeten zijn. De ontspanning en het gemak zeiden mij dat het goed was 🙂  Werd 1e V45+ en 2e overall, netjes toch? Gauw een t-shirt aan gedaan, werd beetje fris. Ging nog een rondje om, rustig uitlopen. de muggen hadden me tijdens de wedstrijd al geplaagd maar nu werd het een ware invasie, ik zat onder de  muggen maar kreeg niet een prikje van ze.

Direct na het uitlopen naar de prijsuitreiking, had het nog erg warm en bleef in mijn hempje lopen, zo het podium op. Een prachtige groenten/fruit doos van ” Boer Goed ” en een mooie bos bloemen. Dan weet je dat dit alles mee naar huis genomen moet worden. Ik had een tas bij me die al redelijk groot was. Het kon erin maar de laatste km’s op de fiets voelde ik de aardappels en bloemkool behoorlijk in mijn rugspieren prikken. Thuis gekomen, de deur open  en  daarna de verlossing, de tas mocht van de rug, zalig en wat voelde ik me vrij. Het was een fijne avond  en je ziet, buienradar is een idicatie, de natuur doet toch zijn eigen ding. Ik stond na afloop met een man van de organisatie te praten, echt een man van de zee. Hij vertelde mij dat voor de langste dag is het de zee die het onweer tegenhoudt. Ook dit keer was dat helemaal waar. Wij hadden gedurende de avond een strook lucht boven ons die vrij was van onweer. Geluk voor de organisatie en ons atleten.