Midden Delfland mooi gebied voor een wedstrijd

21 Februari, het was een mooie zonnige week geweest, ik had al lente kriebels en dan past een wedstrijd dwars door de polder daar goed bij. Met de CPC in het vooruitzicht en mijn gebleseerde rug steeds verder achter mij latende, is een test twee weken van te voren een verstandige keuze. Het was even moeilijk om op tijd op de fiets te zitten. wilde weer meer dingen doen dan dat de tijd het toeliet 🙂  Om 12.05 uur op de racefiets naar Schipluiden, 10 km warming up. Ik zag dikke grijze wolken met hier en daar veel neerslag voor me. Het zou droog blijven en vertrouwde daarop. Inschrijven en omkleden. Testloop, koude wind, kans op nattigheid, lange mouwen en benen bedekken leek me een verstandige keuze. Het inlopen was wel even nodig, de benen voelde wat stram. De start, gezellig druk, geen geduw en ontspannen ging ik ervandoor. Had een tijd van 4.15 per km in het hoofd en liep met mezelf. Atleten die voorbij gingen liet ik gaan, zelfs die ene vrouw, even moeilijk maar mijn verstand won. De wind viel me alles mee, de regen kwam al naar beneden, langs de Gaag liepen we richting Maasland. In ene  kwamen er hagelstenen naar beneden, auw, dat doet pijn op het hoofd. De stenen kwamen en gingen en weet je hoe blij ik was met de lange mouwen, zeker als ik de koude rode armpjes zag van atleten die in t-shirt liepen. Maasland door, dat is bijzonder om door een oud Hollands dorp te rennen met mega veel publiek (kwam denk 5 mensen tegen)  Na de passage door het dorp liepen we weer langs het water over een smal pas met afwisselend puin en asfalt. Nu ben ik een echte crosser en dat puin ligt mij wel. Zie ik daar in de slootkant de enige vrouw die voor me zat plaats nemen tussen het gras????, darm problemen denk ik, jammer maar wel leuk dat ik nu op plekje nr 1 liep. Rond 14 km draaide we naar links en daar was de wind of was het een orkaan, jeempie wat woei het hard. Ik zeg altijd dat ik tegen wind lopen lekker vind, het duurde even eer ik het vandaag leuk ging vinden. Hoorde stappen achter me en “hallo”, Jan van Hoeven kwam bij me lopen en samen probeerde we de wind te temperen.Na een km of 3 draaide we naar rechts, Schipluiden in het vizier. Hier ging het weer lekker met de wind scheef in het ruggetje. Het ruggetje deed goed mee. Af en toe dacht ik aan hem en voelde dan stijfheid, als er niet aan dacht, voelde ik niets en besloot hem uit mijn gedachten te laten. Ik begon hier vele moe gestreden atleten in te halen, lekker gevoel hoor. Paar keer bochten draaien en daar de lange weg naar de finish. Mijn witte haar viel al snel op en als eerste vrouw kreeg ik een bos bloemen bij de finish en applaus. 1.29.07, 4,13 minuut per km, mooi aan mijn vooraf opgestelde plan gehouden. Test voor CPC is goed gelukt.  Het was niet zo dat ik nu nog soepele benen had, het uitlopen over 3 km was even nodig. De prijsuitreiking volgde snel. mooie kist met locale producten. Een vraag, hoe zou ik dit thuis krijgen….op de racefiets?  Gelukkig was daar Cees Wubben, die aanbood de spullen bij mij thuis te brengen en ik zonder problemen naar huis kon fietsen. Veel dank mannen voor de hulpdiensten van vandaag.

NK 10 km in Schoorl, wordt hij wel, wordt hij het niet?????????

NK cross ging als een komeet zo goed. Op dinsdag kreeg ik een pijnscheut in mn linker rugspier en op zondag stond ik geblokkeerd, mijn rug was als een plank. Jeetje wat heb ik nu weer en dacht het gaat wel over. Het werd iets minder maar draaien en lopen ging niet van harte. Woensdag fysio gebeld, kon meteen komen. Die fysio van mij heeft gouden handen, behandelde mij om de dag. Moest na 1 week 30 minuten lopen van hem, viel niet tegen. Behandelen en lopen, elke dag een stukje beter. Vrijdag kreeg ik groen licht, het NK kon ik zonder risico lopen. Zondagmorgen bij het wakker worden, voelde het goed en mocht ik ook van mezelf gaan lopen. Fiets achterop de auto en met Koos naar Bergen. Vandaar met de fiets naar Schoorl. Prachtige tocht en zoveel relaxter dan de bus of dichtbij een parkeerplek te moeten zoeken. Nummer had ik al, opspelden en in gaan lopen. Had het zwaar, vond het veel te warm met al die kleding aan. Werd wel goed warm zo :-).  Nu de echte kleding keuze maken, korte broek en singlet, meer dan genoeg. Naar de start, was iets te relaxte vandaag en stond op de 20e rij geloof ik. Startschot en het duurde 15 seconden eer ik over de start mat was. Daarna sprong ik als een gazelle tussen alle atleten door, schoot maar mondjesmaat op.

Ineens was er de ruimte en ik kwam in een lekker ritme. Liep heel ontspannen maar wel de focus op mijn gouden medaille. Bij een keerpunt rond de berenkuil probeerde ik een V55+ te ontdekken, zag niemand en voelde dat het goed zat. Ook met mijn rug, deze deed zo goed mee.

Grote open vlakte, lekkere wind tegen. Met de mannen om me heen maakte we er een sociale loop van, ieder een stukje kopwerk. De hoogte verschillen moet je zelf doen, ging eigenlijk ook soepel naar boven. 8 km punt, de speaker in de verte, nog maar een stukje. Veel publiek, doet altijd goed, mooie opmerkingen kreeg ik te horen, een genot.

Bocht naar links en de duinen achter me laten, naar beneden denderen.

Frans, de speaker had me in de gaten en had mooie woorden voor mijn volgende gouden medaille, ook de speaker bij de finish dikte het nog een beetje aan, gaaf. Heel voldaan met het 42e gouden resultaat stopte de tijd in 39.34, voor vandaag hard genoeg :-).  Marlies zilver en goede race gelopen. Fa, Petra en allemaal even gesproken. Daarna op zoek naar Koos, daar was hij, de wedstrijd doornemend naar de kleedkamer gelopen. Omkleden en even lekker uitlopen. Daarna de prijsuitreiking, ze maken er in Schoorl een mooi feest van.

Mocht snel het podium op, mijn gouden medaille, de bloemen en toen iedereen op het podium stond, alle NK winnaars, werd het Wilhelmus gespeeld, blijf daar kippenvel van krijgen, zo mooi, zo tastbaar met goud om je nek. Daarna met de fiets terug naar Bergen. We hadden best trek in een stevige maaltijd. Prompt fietste we langs een Italiaan en zijn afgestapt. Korte tijd later  genoten van een heerlijke Italiaanse maaltijd. De smaakt na zo’n dag. Daarna in de beste donkere omgeving de auto opgezocht, we wisten het nog waar hij stond. Fietsen erop en daarna  vervolgde we de reis naar het Westland. Het was een mooi dagje uit met een super goed gevoel.