Een halve marathon, dat was even geleden, op naar Dordt

Begin september de halve marathon door omstandigheden voorbij moeten laten gaan. Lekker door trainen op vooral het lange werk,  de 26e oktober stond de volgende op de agenda. Het was een bijzondere week afgelopen week, met alleen maar positieve impulsen. Op het werk mag ik met het Health programma  mee gaan werken, op gebied van training, voeding en mentaal, super gaaf. Werd vrijdag aangenomen bij de atletiekunie als lid van het Platform Master Atletiek, een droom. En…. Nieuw onderzoek in een nieuwe groep gaan doen in Leiden. En dan, vandaag de halve marathon wedstrijd. In mijn hoofd was het een zooitje, zoveel nieuwe dingen, de hersenen moeten het nog verwerken. Goed om dan hard te gaan lopen, soort van leeglopen. Op naar Dordt, met Koos naast me stuurde ik de auto mooi de parkeergarage in, nabij het centrum van Dordrecht. 500 meter wandelen, startnummer ophalen en omkleden. Singlet aan, nou die ging na het inlopen alweer uit, 15°C en ik had het warm. Topje en korte broek, ik was weer de enige met deze keuze, te warmbloedig :-). De start ging heel goed, een lange rechte weg uit, zonder vervelende bochtjes.

Liep al snel in een groepje met Marieke, wist dat ze rond de 4.05 wilde lopen, best een mooie keuze voor vandaag. Met twee mannen op kop waarvan de ene steeds zijn voeten op een vreemde manier naar buiten sloeg, ik veroorzaakte daardoor bijna 3 valpartijen, is niet leuk. Best een straffe wind tegen. De eerste 9 km. 4 minuten per km was een heel goed tempo. Dordrecht ligt ingebouwd tussen de dijken, ik weet niet hoe vaak we een dijk op en af moesten, hou het op 15 beklimmingen en afdalingen. Gelukkig kan ik goed klimmen en dalen, sloeg daar gaatjes.

Op 12 km ging het tempo zakken, dat wilde ik niet. Keek het even aan en ging er daarna vandoor. Raapte een atleet voor me op,  moest lossen en kwam weer bij.  Het werd een leuk spelletje voor mij. Marieke dacht ik kwijt te zijn maar “de man op de fiets” haalde haar terug. Het viel mij wel tegen dat ik de km’s niet meer terug naar de 4 minuten kreeg, hoe ik mn best ook deed. Een beetje gek werd ik wel van de goed bedoelde adviezen van Mariekes begeleider. :  Kleine stapjes, naar boven kijken, laat je vallen naar benden, nu afzien dan haal je je PR nog enz.  Sommige atleten helpt het, mij niet. Ik ga me eraan ergeren en loop liever met eigen  lijf en hoofd de wedstrijd. De laatste km was daar en ik had  energie voldoende. Probeerde het tempo op te voeren, snee stukken weg af en wilde de koppositie behouden.

Op kop met de adem van Marieke in mn nek stoof ik af op de laatste 500 meter richting de finish, maar ik had niet zomaar gewonnen.

Met nog 100 meter te gaan, ik keek opzij en voelde dat ik het niet ging redden, mijn eindsprint was 1 seconden te langzaam.

Als 6e vrouw kwam ik over de finish, 2e V55+, achter Silke die een wereld record liep. Ik was iets minder goed maar liep wel een Nederlands record, super blij mee. 42 hele seconden sneller dan tijdens de CPC, wat toen al een Ned Record was. 1.26.18, mooie tijd toch?  Feliciteren en water drinken om daarna naar de kleedkamer te gaan. Droog shirt aan en wilde uit gaan lopen. Hoorde dat de prijsuitreiking ging beginnen. Tas gepakt en naar Koos. het duurde maar en ik ging in de straat ernaast alvast uitlopen. Na 12 minuten was ik aan de beurt.

Overall, V55+ en Nederlands record, alles werd gevierd met mooie bloemen, medaille etc  Het was het wachten meer dan waard. Om 17.00 uur naar de parkeer garage om daarna aan de terugreis te beginnen. Met een half uur waren we thuis en dan “aanvallen”, moest alleen het eten nog even koken 🙂 maar een biefstuk is snel gemaakt en lekker mhhhhhhhh

Hellevoetsluis, goed voor een 10km speciale :-)

Twee weken geleden de 28 km trail, verleden week 32 km over de Veluwe, hoe lekker is de lange afstand?  Ik weet na al die Jaren van trainen dat ik door de lange duurlopen goed in vorm kan komen, het voelde ook goed de laatste trainingen. Zondag 12 october stond er een 10 km op het programma, in Hellevoetsluis, mocht daar mijn gevoel (en benen)  gaan testen. Had er in januari ook gelopen, mijn hiel was toen geen 100%,  het parcours record (38.58) lag toen niet in mijn macht. Misschien kan ik het vandaag op  mijn naam zetten.  Veel auto kilometers op zaterdag is voor mij niet een ideale voorbereiding, je wordt er zo moe en stijf van. De nacht was gelukkig oke, uitgerust uit bed. Broodje naar binnen gewerkt, 1 was genoeg met slechts  2 uur tot de start.  Pakken we de croissant met pasta en hagelslag in voor na de wedstrijd.  Wilde de deur uit stappen, werd gewaarschuwd door mijn beschermengel: “sokken”,  deze zaten niet in mijn tas, naar boven om een paar te pakken. Heb nooit sokken aan, in hardloopschoenen kan ik niet zonder, blaren!!!!!!!!  Iets (te) laat vertrokken we, ook alle stoplichten tegen, weg afgesloten maar onze TomTom deed zijn best om op de parkeerplaats te komen. Nummer had ik al en kon snel om gaan kleden. Koos ging alvast wandelen,  een mooi plekje voor de beste foto’s uitzoeken. Ikke in gaan lopen, hoorde mn voeten klappen,  niet goed maar ach het moet allemaal  warm worden. Na 1 km werd de afzet minder hoorbaar en eenmaal  terug, groepje atleten opgepikt, hoorde ik me niet meer lopen.  Rekken en een paar versnellingen. De start was naast mn auto en hing mijn t-shirt aan de zijspiegel, fles water op de trekhaak, misschien zie ik ze later op de dag terug. Startpistool haperde soms en er werd ons gevraagd mee te tellen, sfeertje. Bij 0 ging ook het pistool af, we schoten er vandoor.

Even een nare bocht met een hele hoge stoeprand die ik nipt kon ontwijken. In het zonnetje, briesje in de rug  vervolgde ik mijn weg. Had een enorme zware ademhaling, probeerde al steeds de kikker uit mijn keel te krijgen, lukte niet. Groepje mannen voor me en probeerde heel ontspannen aan te pikken. Gekke mannen,  gaan ze  toch beetje gas geven als ze je in de groep zien, prestastiedrang of vrouw naar een snelle tijd hulp??? Hou het op het laatste. Voelde voor mij niet ontspannen en liet het elastiek 2 meter vieren, op die positie ging het super en relaxte.

5 km in 19.11, mooie tijd. Met 6 km draaide we, wind was lekker toegenomen en de laatste 4 km was hij mijn vriend voor afkoeling, het zweet parelde van mijn gezicht. Raapte 3 mannen op, 2  moesten mij laten gaan. Eentje bleef bij me,hij  liep lekker op kop, tempo 3.54 per km en vond het goed  zo.

Op 8 km liet hij zich zakken en ik nam kop over.  De man liet zich helemaal terug zakken en deed kopwerk voor mezelf. Lekker beuken tegen wind, tempo ging zelfs omhoog. Rekende me rijk naar de eindtijd, wilde deze dan ook halen en vol kracht naar de finish.

Nog even bochtje om en daar was de finish, even in strijd met de finishklok, 38.35, jippie wat een vette tijd. 2e vrouw overall,  1e Master en 13 seconden van het Nederlands record af (niet gecertificeerd parcours, helaas, kent geen erkenning).  De bovenbenen voelde even lekker stijf, tijdens het uitlopen was het snel  soepel en ik maakte 4 langzame kilometers. Douchen en een snelle prijsuitreiking, had weinig tijd voor mijn overheerlijke croissant, deze had ik wel verdiend.

Met een mooie bos bloemen, extra huldiging voor mijn 10 km verbetering, gaaf, glunderde ik op het podium. Het parcours record had ik ook verbeterd,  was alleen niet de eerste vrouw en viel voor vandaag met mn neus in de boter. Je kan niet alles hebben.

Mocht de  pret niet drukken, het goede gevoel had sterk de overhand. Naar de auto, t-shirt van de spiegel halen , Fles water stond ook nog op de trekhaak, mooi gezicht. In het zonnetje redden we naar het Westland terug.

OphorstRunners trainingsweekend 2014

Vrijdag 03okt14;

Een jaar is voorbij, het trainingsweekend staat alweer voor de deur. In mei begonnen met de organisatie, een groot huis  kan je beter op tijd reserveren. Dit jaar voor de Veluwe gekozen, mooie omgeving om te trainen. De laatste weken alle trainingen in kaart gebracht en de zaterdag surprise besproken. Het te koken diner uitgezocht en proef draaien voor Koos,  hij vond het super lekker. Dan is het vrijdag en goed dat ik een vrije dag genomen had. Alles wat te doen in het weekend moet nu op een dag gebeuren. Huis, tuin, dieren en boodschappen, alles verdiend aandacht. Lunch om 13 uur, 13.45 uur wegrijden, het  lukte. Sabina ophalen en door naar Voorthuizen. Melden ons bij de verkeerde receptie, de Boshoek was 2 campings verder. In de auto 200 meter oostwaarts,mijn achternaam was bij deze receptie bekend. Twee huisjes met een weggebroken tussenmuur. Gaaf als je binnenkomt, net of er een spiegel in de midden hing.  Zag er goed uit en alles gelijkvloers. Slaapkamer uitzoeken en installeren. De een na de andere atleet druppelde binnen. Bakkie doen maar de boodschappen moesten gehaald worden. Sabina en ik naar de supermarkt en flink ingeslagen.  Rond 19.00 uur aan tafel, het werd een gezellig en lekker diner, aan tafel  werd het eten, ieder voor zich, klaargemaakt.

Verjaardag van Spas gevierd met veel taart, kaarsjes en slingers, was gaf. Rond 0.00 uur onder de douche gesprongen en mijn mandje in, was een drukke dag geweest.

Zaterdag 04okt14;

Om 8.15 uur uit bed en ontbijten, gezellig aan een grote vierkante tafel. Een atleet hebben we wakker moeten schudden, deze lag te lekker in zijn bedje. Om 10 uur naar buiten voor de eerste training. Rustig inlopen (ik op de fiets)  naar het bos, daar heb ik ze 20 minuten laten rennen over een ronde van 1.4 km. Ik fietste tegen de draad in, op een mooi plekje op mijn kont  op de grond gaan zitten, fototoestel in de aanslag om van ieder  een mooie foto te schieten.

Na 90 minuten waren de atleten thuis, ik moest even naar het dorp, had de poelier en bakker  nodig voor de laatste ingrediënten. Thuis lunchen, om exact  om 13.15 uur in de auto te zitten voor de surpise. In Garderen aangekomen, de Veluwe express binnen. Daar stonden de mountain bikes klaar

. Voor 3 uur werden we met GPS op de Veluwe losgelaten. Zalig om te scheuren over de Veluwe.

Dit ging gepaard met een hoop plezier. De mannen werden steeds baldadiger en de meest gewaagde paden werden gekozen. Om 16.30 uur was ik er klaar mee, de benen vonden het genoeg, de fieten terug gebracht. Laat dit nu naast een overheerlijke IJssalon zitten, even ijsje halen, in de zon op  het  muurtje werd er genoten van deze heerlijkheid. Naar huis en ik kon beginnen met het Haute cuisine gerecht. Mijn  (Jim zn)  koksbuis aan, schort erover en koksmuts op, kwam  ik de keuken binnen. Veel verrassende gezichten, mijn verkleed partij gaf veel  leuke reacties, zo ging ik aan het werk.

 Had goede assistentie  met een een slecht werkende oven. Veel improviseren, het  lukte  uiteindelijk om de gevulde kiprolletjes in Alu-folie gaar te krijgen.  Om 19.45 uur aan tafel. Voorgerecht van Danny.  Daarna met zn drieën het hoofdgerecht uit geserveerd. Ik deed de safraanrijst in de ring, spinazie erop, sesamzaadjes met zout, Danny legde de kip erop en Sabina de dressing erlangs en serveerde uit, top team waren we. Iedereen stil door de mooie creatie en voortreffelijke smaak, kikke, gelukt.

Het nagerecht, Tiramisu van Sabina met koffie maakte het diner af. Top gegeten. Later op de avond nog een spel gespeeld. Om pijn in je buik van het lachten van te krijgen. “De verjaardag”. Na 0.00 uur stapte ik uiteindelijk onder de douche na een dag vol geslaagde activiteiten.

Zondag 05okt14

Uitslapen, het is immers zondag. Om 9.45 uur schoof ik als een van de  laatste aan tafel, brunch dan maar.  Onze laatste slaapkop werd wakker van  de foto die de meiden van hem maakte, schitterend.  Iedereen goed gegeten, de laatste training werd besproken. Wat wil, kan en mag de atleet vandaag. 15, 20 of 30km. de 30km  mocht ik alleen, verder 3 groepjes van 3 atleten, een van 2 atleten. Een fiets per groepje mee en zo liep iedereen 15 of 20 km. Om 12.00 uur op weg. Na 5 km werd er gewisseld, de fietser ging vooruit, kleedde zich om, werd afgetikt door de loper. De loper kleedde zich aan en mocht 5 km fietsen.

Het was niet overdreven warm, goed aankleden was nodig.  Punten route had ik uitgezet en een kaart waarop de route uitgestippeld was. Ik liep lekker en kwam in het begin iedereen bij de wisselpunten tegen, langzaam ging het uit elkaar vallen en ik vervolgde mijn weg, in nabijheid van Sabina en Rijk. De route zat zo in mijn hoofd, nummer 57 bleek niet op de lijst te staan, stom van mij. De atleten die de kaart niet bekeken, gingen verkeerd, heel eind langs de autoweg. De goede lezers liepen via de prachtige groene route naar huis.  Ik liep 31.7 km in 2.23 uur. Ging super lekker, was heel tevreden over het resultaat en best veel kilometers.

De groepjes die nummer 57 gemist hadden en de weg kwijt waren, kwamen  toch netjes op tijd binnen, geen ernstige verdwalingen. De een begon meteen te  eten, ik beperkte me tot het drinken van een liter water en  de doen van mijn oefeningen. De douche leeg en ging me wassen. Heerlijk schoon alvast wat in gaan pakken. Bakkie doen met zijn alle.  Iedereen had genoten van de prachtige tocht over de Veluwe. Heerlijk, ook deze training was heel goed gelukt. Vanavond werd alles wat over was opgegeten met een grote bak patat erbij. Om 17.00 uur aan tafel voor ons laatste avondmaal.  Opruimen, auto inladen, vuilnis weg, kasten nalopen en dan, deur op slot, iedereen dag zeggen, ik met Sabina naar huis. De auto wat te eten geven, hij zou huis anders niet halen. Sabina thuis afgezet, zelf deed ik om 20.00 uur de deur open, thuis.  De voldoening was heel groot. Het trainingsweekend met de OphorstRunners was meer dan geslaagd te noemen. Nu even organisatie rust. Mei 2015 ga ik nadenken over het volgende trainingsweekend.