Verleden jaar door een heerlijke vacantie op Curacao moeten missen. Dit jaar stond mij niets in de weg om deze, voor mij speciale wedstrijd te kunnen lopen. Op de fiets naar Schipluiden, lekker 12 km lostrappen. Er stond een flinke bries, de eerste 6 km van de wedstrijd gaat winderig worden. Met de OphorstRunners afgesproken om 14.00 uur in te gaan lopen, nipt op tijd iedereen aanwezig.
De start is een eind verder en het inlopen ging richting de start. Met nog 100 meter te gaan, breekt de hemel open en er vallen emmers water naar beneden. Gezellig met zijn alle onder een treurwilg schuilen, tot de boom door gaat lekken. Sprint naar de WC, moest nog en daar was het droog. Na een paar minuten doorgesprint naar de wedstrijdwagen. Stond ook daar droog, als een verzopen kat mocht ik voor de WOS, wat vragen beantwoorden. Toen naar de start en het was droog, de lucht werd zelfs blauw. Snel mijn halve liter water gedronken, het zou best wel eens heel warm kunnen worden. De start ging goed, niet overdreven snel weg, er liepen teveel atleten in de weg.
Eenmaal de polder in, kwam ik in een best grote groep terecht. Zoals mijn analyse op de fiets gemaakt was, keiharde wind tegen, klopte en kroop lekker in de groep. Het liep soepeltjes bij mij en genoot van de mannen om mij heen, liet ze vandaag het ” ik hou de wind weg” werk doen.
Rond 6 km was er een versnelling binnen de groep, liet die gaan, bleef met drie over, voldoende. Naar de kade was het een hele klim, voelde mijn ademhaling en moest op de Ka even herstellen. De groep was geen groep meer. Een man liep voor mij, bleef hij achter een ander hangen. Vroeg hem of hij er voorbij ging, anders ging ik. Hij ging er voorbij maar de room was er bij hem vanaf. Op het brede stuk Ka ging ik er langs en langzaam verdwenen zijn voetstappen uit mijn gehoor. De Ka is mijn ding, op schelpjes, zachte ondergrond, heerlijk. Toch had ik het zwaar door de zon die volop scheen en een hoge luchtvochtigheid. Doorlopen en niet teveel bij stil staan. Op 10 km kwam een fietser voor mij rijden, eerste vrouw. Kon me op de fiets focussen, dat geeft lekkere afleiding. 
Onder de trambrug door. Veel publiek op de brug, is leuk. 11 km, van de Ka af en een stukje door het dorp. De klinkertjes probeerde ik te vermijden door op de stoep te gaan lopen, scheelt echt. De laatste 200 meter is zo kikke, enthousiast publiek en de finishboog, het mooiste 😀, is de finish. Een high five van de organisator vlak voor de tijdmeting op 11.8 meter. 46.32 en eerste vrouw, blij. Voor de 14e keer hier de 11.8 km gewonnen, is best vaak. 
De OphorstRunners opgewacht en gefeliciteerd. Het was bij de meeste lekker zwaar geweest. Uitlopen met z’n alle, zelf plakte ik er, nog 2 km aan vast, uitlopen is zo lekker, beentjes los en de wedstrijd overdenken. Douchen was lekker maar het was heet in de kleedkamer. Ik was weer doorweekt voor ik al mijn kleding aangetrokken had. Lekker buiten in de zon de prijsuitreikingen afwachten. Duurde beetje lang maar uiteindelijk mocht ik twee maal het podium op. Eerste overall en eerste V50+. 
Nog even kletsen en daarna naar huis. Leuk, Koos was al even weg, wilde op tijd thuis zijn voor België-Argentinië. Kom ik thuis is er niemand. Heb ik hem ingehaald met fietsen zonder hem te zien? 5 minuten later is hij daar, omweg en niet zo snel als mij gefietst😰 😜
Carla's Blog
Carla's Blog 