Beach Run 2014, Challange :-)

Met als doel, mijn laatste wedstrijd voor een zomer wedstrijd stop, deze beach Run in de agenda gezet. Drie collega’s en twee OphorstRunners gek gemaakt voor een mooie en uitdagende wedstrijd, Donderdag OphorstRunners training gegeven, zelf niet veel gedaan, was best warm. Vrijdag was het bloedheet. De hele middag veel water gedronken, brood gegeten om 17.00 uur, om uiteindelijk om 18.00 uur op de fiets te stappen en naar Kijkduin te fietsen. Halverwege nog een halve liter water opgedronken, ik zweette  als een Otter. Fiets in de stalling gezet en naar het strand wandelen. Druk van de strandgasten, hoe gaan ze dat doen met de wedstrijd, grote uitdaging. Nummer opgehaald en opspelden, schoenen aan en stukje inlopen met een atleet. Was te warm om veel in te lopen, warm waren we toch al. Rond 19.20 uur naar de startboog. Het werd hoog water en de startboog stond al half in het water. Niet goed, boog werd door de organisatie afgebroken en start 15 minuten uitgesteld. Beetje langs de vloedlijn lopen, ons afvragend hoe ze hier straks 400 atleten langs willen laten lopen. Kindertjes zaten lekker te spelen in het water. Ik zag een man van de organisatie en hem deze vraag voorgelegd, waarom niet meteen het strand af, dit stukje overslaan, veel te gevaarlijk. Hij vond het een goed punt en ging het in orde maken. Ondertussen waren er al drie mensen out gegaan op de 5 km, 31°C in een zware wedstrijd toch teveel van het goede? Nog meer uitgesteld en misschien mocht de hele wedstrijd niet doorgaan. Blijven voorbereiden in de volgorde van lopen, versnellen, plassen en drinken. 20.05 uur kregen ze goedkeuring voor een start. Deel van het parcours eraf, extra waterposten en daar gingen we. Lekker door het zand naar de boulevard. Stukje asfalt maar snel doken we de zandduinen in. Had een slechte start en kon de atleten voor mij bijna niet passeren. Nu moest ik ook normaal doen van mezelf met die hitte maar graag in eigen tempo. Snel zag ik twee collega’s gaan en met zijn drieën stoven we door het zand, heuvel op en af. De graspaden bij het padden pad was ook een grote zandbak om daarna het hoogste punt nabij de Savarin-Lomanberg te beklimmen, zand en klimmen, ik was kapot maar bleef gaan tot de top. Daarna mag je je vanaf de top naar beneden laten vallen, lekker. Klein stukje asfalt, vals plat omhoog om daarna linksaf het strand op te gaan. Hoog water is lopen door het mulle zand met steeds een grote golf water over je voeten, lekker verkoelend. Zwaar lopen zo  en de collega’s liepen langzaam van me weg. Langs de finish voor de volgende ronde. Soms denk je ik kap ermee maar eenmaal op dat punt wil je alleen maar doorgaan. De tweede ronde ging in veel meer ontspanning en het zand was iets minder zwaar, de heuvels iets minder hoog. Collega’s bij gehaald. Een was op en moest lossen, de ander bleef bij me. De zandheuvel naar de top was echt heel erg, dat ze zoiets verzinnen. De afdaling ging veel beter en daarna voelde de benen heel goed aan. Op het strand, de vloedlijn had zijn hoogste punt gehad, gaf me 20 cm hard, nat maar egaal zand. Liep beter met geregeld een golf van zeewater over de voeten. Linksaf naar de finish, nog een stuk los zand, veel applaus, ik was nummer een bij de vrouwen. Wauw, de finish, ik mocht stoppen. Kan me niet heugen dat ik zo stuk was, moest zelfs even gaan zitten. Daarna collega’s en OphorstRunnerts gefeliciteerd, knap gelopen. Het uitlopen deed mij veel goed, kwam weer bij. De prijsuitreiking liet even op zich wachten maar het was gezellig en de prijsuitreiking groots. Laat stapte we op de fiets, even een andere beenbeweging, de benen voelde aan van “ik heb wel wat gedaan”. Kan volmondig  zeggen dat dit een echte challenge was 🙂

Kadeloop 2012–> 2014

Verleden jaar door een heerlijke vacantie op Curacao moeten missen. Dit jaar stond mij niets in de weg om deze, voor mij speciale wedstrijd te kunnen lopen. Op de fiets naar Schipluiden, lekker 12 km lostrappen. Er stond een flinke bries, de eerste 6 km van de wedstrijd gaat winderig worden. Met de OphorstRunners afgesproken om 14.00 uur in te gaan lopen, nipt op tijd iedereen aanwezig. De start is een eind verder en het inlopen ging richting de start. Met nog 100 meter te gaan, breekt de hemel open en er vallen emmers water naar beneden. Gezellig met zijn alle onder een treurwilg schuilen, tot de boom door gaat lekken. Sprint naar de WC, moest nog en daar was het droog. Na een paar minuten doorgesprint naar de wedstrijdwagen. Stond ook daar droog, als een verzopen kat mocht ik voor de WOS, wat vragen beantwoorden. Toen naar de start en het was droog, de lucht werd zelfs blauw. Snel mijn halve liter water gedronken, het zou best wel eens heel warm kunnen worden. De start ging goed, niet overdreven snel weg, er liepen teveel atleten in de weg. Eenmaal de polder in, kwam ik in een best grote groep terecht. Zoals mijn analyse op de fiets gemaakt was, keiharde wind tegen, klopte en kroop lekker in de groep. Het liep soepeltjes bij mij en genoot van de mannen om mij heen, liet ze vandaag het ” ik hou de wind weg” werk doen. Rond 6 km was er een versnelling binnen de groep, liet die gaan, bleef met drie over, voldoende. Naar de kade was het een hele klim, voelde mijn ademhaling en moest op de Ka even herstellen. De groep was geen groep meer. Een man liep voor mij, bleef hij achter een ander hangen. Vroeg hem of hij er voorbij ging, anders ging ik. Hij ging er voorbij maar de room was er bij hem vanaf. Op het brede stuk Ka ging ik er langs en langzaam verdwenen zijn voetstappen uit mijn gehoor. De Ka is mijn ding, op schelpjes, zachte ondergrond, heerlijk. Toch had ik het zwaar door de zon die volop scheen en een hoge luchtvochtigheid. Doorlopen en niet teveel bij stil staan. Op 10 km kwam een fietser voor mij rijden, eerste vrouw. Kon me op de fiets focussen, dat geeft lekkere afleiding. Onder de trambrug door. Veel publiek op de brug, is leuk. 11 km, van de Ka af en een stukje door het dorp. De klinkertjes probeerde ik te vermijden door op de stoep te gaan lopen, scheelt echt. De laatste 200 meter is zo kikke, enthousiast publiek en de finishboog, het mooiste 😀, is de finish. Een high five van de organisator vlak voor de tijdmeting op 11.8 meter. 46.32 en eerste vrouw, blij. Voor de 14e keer hier de 11.8 km gewonnen, is best vaak. De OphorstRunners opgewacht en gefeliciteerd. Het was bij de meeste lekker zwaar geweest. Uitlopen met z’n alle, zelf plakte ik er, nog 2 km aan vast, uitlopen is zo lekker, beentjes los en de wedstrijd overdenken. Douchen was lekker maar het was heet in de kleedkamer. Ik was weer doorweekt voor ik al mijn kleding aangetrokken had. Lekker buiten in de zon de prijsuitreikingen afwachten. Duurde beetje lang maar uiteindelijk mocht ik twee maal het podium op. Eerste overall en eerste V50+. Nog even kletsen en daarna naar huis. Leuk, Koos was al even weg, wilde op tijd thuis zijn voor België-Argentinië. Kom ik thuis is er niemand. Heb ik hem ingehaald met fietsen zonder hem te zien? 5 minuten later is hij daar, omweg en niet zo snel als mij gefietst😰 😜