Hoe ik tijdens de Golden Ten naar een Ned.Record ren

Wat een titel, wat een dag maar laat ik bij het begin beginnen. Wat is het begin, was dat 30 jaar geleden toen ik met wedstrijd atletiek begon?  Iets recenter houden maar. Zondag, de marathon van het Westland, hoe vaak werd mij de vraag gesteld waarom ik niet meedeed, heel vaak. Nee, die dag was ik er als coach, mijn doel lag iets later in de week. Zondag was een prachtige dag, wat heb ik genoten van al mijn OphorstRunners. Op maandag gloeide ik nog na en kwam bijna niet aan serieus werken toe. Dinsdag in de avond, training geven, rustig meetrainen met het oog op de Golden Tenloop. Woensdag bij de fysio, hij vroeg of ik in vorm was. Sorry fysio ik weet dat altijd pas tijdens de wedstrijd :-). Een hersteltraining in de avond, voelde me stijf, slechte generale is goede wedstrijd, toch?   Donderdagmorgen, regen, en grijs weer, voor de hitte hoefde ik niet bang te zijn. Om 13.00 uur op de fiets naar Delft, de regen stopte, de wind was matig, goede omstandigheden dus. Nummer ophalen in het mooie stadhuis. Met vier OphorstRunners naar de omkleedruimte, tas wegzetten en in gaan lopen. Voelde niet verkeerd die benen. Ik vond het best warm en koos voor mijn topje. Had ik niet de goede broek bij me, iets andere kleur roze. Nou ja mijn nieuwe schoenen waren nog meer meisjes roze, dan maar een mengelmoes van roze kleuren. Naar de start, het werd zowaar geen trek en duw werk. Was lekker weg en soepel door de bocht op  de markt. De toeschouwers waren verdubbeld met verleden jaar, het waren me er een berg, gaaf al dat enthousiasme. Al snel doken we de Delftse hout in, even klimmen bij het gemaal, zwaarste stukje van de race. Heerlijk liep ik mijn km’s soms met iemand en dan weer alleen. Het 5 km punt passeerde ik in 19.05, mooie tijd. Ik kreeg een klein dipje rond de 6 km, even geen lekkere pas en ademhaling. Kon het gelukkig snel herstellen en draafde voort. Kreeg een tak tegen mijn pols en zag een snee in mijn vel. Ik ben niet zo dik en het vel zo door. Het bloed liep lekker over mijn pols en vingers heen, ik zag er uit al een zwaar gewonde. Geen aandacht aan geven en doorrennen. Rond 7 km stukje crossen, de meeste vinden dat erg, ik vind het heerlijk. Weer asfalt, de brug en het viaduct onder de A13, deze passeerde ik alweer. Daar komt de stad in het zicht en de klinkertjes. Een Ajax ventje liep naast me, voor me en achter me. Was een leuk doel voor mij om van hem los te komen, dat viel nog niet mee. De grote markt en het  9 km punt. Ik zag dat ik onder het Ned Record kon komen, nipt en een beetje versnellen was meer safe. Gaf gas en de mannen naast me gaven ook gas, het werd een heftige strijd, de mannen om mij te verslaan, ik om het Record aan te scherpen. 38.47 werd de eindtijd,  liep er 19 seconden vanaf en de mannen liep ik de laatste 200 meter zoek :-). De EHBO kwam meteen naar mij toe, ik zag er echt niet uit. Ach met een beetje water en met de door het publiek aangereikte zakdoekjes was ik zo schoon. Pleister erop en klaar. Mijn atleten liepen sterk, mooie tijden. Even t-shirt aan gaan trekken en uit gaan lopen, altijd lekker. Daarna onder een lauwe douche,  beetje zout weg wassen. Op naar de prijsuitreiking, was 1e V55 en 2e overall. Kreeg bloemen een mooie toespraak en veel applaus  vanwege mijn vandaag gelopen record. Op naar een terras voor een drankje, Het was best fris, warme thee om de handen te warmen was de beste keuze. De kinderen, op 1 kind na maar die zit ver over zee, waren naar Delft gekomen. Een  etentje als afsluiting van deze mooie dag met record en prijs, is meer dan passend. Als ik dan ook nog een fles wijn in de koeler ziet liggen met de naam NIMBUS, is het hardlopen dicht bij je (Ook al drink je geen alcohol). 

10km in ter Heijde, een gezellige dorpsloop.

Vrijdagavond, volle zonneschijn met een lichte Noorder bries tegen fietste ik naar ter Heijde. Een avond wedstrijd heeft de nodige aanpassingen, even geen warm eten in de buik maar een paar boterhammen met kaas. Wetende dat ik daar geen last van ga krijgen tijdens de wedstrijd. Eenmaal in ter Heijde was het Vrondel moeilijk te vinden, jeetje wat worden daar veel nieuwe huizen gebouwd. Ergens in het midden van de bouwput vond ik het dorpshuis. Inschrijven, OphorstRunners verwelkomen om daarna met zijn alle in te gaan lopen. Heerlijk langs de zee over het hoge duin. Na 2 km nog wat versnellingen gedaan, klaar voor de wedstrijd. Onder de startboog, naast 2 kanonnen, wetende dat die gebruikt gaan worden voor het startschot. Was er gewoon zenuwachtig voor, het is zo hard. Kriempineel wat een knal en ik schoot omhoog en werd vooruit geblazen. De eerste km ging in 3.46, voor vandaag te snel. Ik had mezelf de opdracht gegeven 4 minuten per km te lopen, de vorige wedstrijd was nl pas 6 dgn geleden en ik ben ook geen 30 meer :-). Door de duinen met een aardige tegenwind vlogen de km toch snel onder mijn voeten door. Koos stond op 2 km voor de foto’s en aanmoedigingen, fijn. Nu kwamen de duinen bij het Schelpenpad eraan. Weleens gefietst daar?  Moet je eens proberen dan voel je hoe hoog het is. Nu met kleine stapjes omhoog en merkte dat dat mijn voordeel was. Haalde de mannen in terwijl dat helemaal niet de bedoeling was. Daarna volgde het hoge fietspad welke voelt als de boulevard van Monster, gaaf. Ik had wel het idee dat het vals plat omhoog en omlaag was, vond het best zwaar. Bij 4 km werd het een lange afdaling met toeschouwers, liep meteen lekkerder :-). De passage door het dorp ging goed, even uitkijken bij de tijdregistratie matten. Deze zijn hoog en ongelijk, zie me daar nog eens over struikelen, vandaag ging het (weer)  goed. Ronde twee en ik weet niet of het kwam door de aanmoedigingen in het dorp of omdat het de laatste ronde was, het ging nu lekker. Ik danste de volgende km’s. Ondanks dat ik netjes 4 minuten per km liep was ik ineens 30 seconden kwijt. IPV 45 seconden zag ik 22 seconden staan. Kon met niet voorstellen dat ik deze 30 seconden sneller had gelopen. Goed, check ik nu op 22 en het bleef 22. Een easy beklimming van de duinen. Geen vals plat meer op de “boulevard”. De afdaling rond 9 km ingezet om daarna nog even om het kanon heen de laatste beklimming te doen. De finish in 39.19 (bijna 22 :-), zie je de steady state!!!!. Werd nog 2e vrouw en eerste V45+. Er was heel goed gelopen door mijn atleten en een jubel stemming was er tijdens het uitlopen, we namen nog eenmaal de boulevard en genoten van de zonsondergang. De prijsuitreiking volgde in het dorpshuis, met de lokale fanfare, heerlijk.  Mooie prijzen uit het Westland kreeg ik, door de groenten en fruit, een bos bloemen en enveloppe. Had er stiekem al rekening mee gehouden dat dit op de fiets mee naar huis moest. Een grote sporttas, daar kon ik, op de aardbeien na, alles in stoppen. De aardbeien uitgedeeld aan de personen die ze wilde. Daarna, het was al donker,  door de duinen naar huis gefietst, Top avond geweest.

Regen tijdens de lenteloop, lekkerrrrrr

De lenteloop in Papendrecht, alle jaren liep ik daar een 15 km, 2014 voor het eerst een 10 km wedstrijd. Mega veel regen kwam er naar beneden en toch had ik veel zin om te gaan hardlopen. De pollen bleven, door het uitblijven van de regen, al weken in de lucht hangen. Steeds weer van die benen die geen zin hadden. Het baasje krijgt dan ook minder zin, bleef doorzetten, Carla wint het toch van haar brain :-). Daarom!!!! heerlijk die regen. Eenmaal aan het inlopen werd de regen heel mild voor ons en nauwelijks nat kwamen we na 2,5 km weer terug bij de baan. Het was niet koud en ik maakte de keuze uit de tas, waar ongeveer mijn hele kledingkast inzat, singlet en korte broek. Voor de zekerheid wat anti-regen op de benen gesmeerd en op naar de start. Het was een fijne start doordat er niet geduwd werd, ieder ging `normaal` weg. Opende in een snelle 3.45, wat goed voelde maar wel wat snel was. Beetje terug laten zakken en op gevoel verder met de resterende kilometers. Ik liep in een lekker groepje, vooral na 2 km met wind tegen was dat fijn. Jammer is dat de mannen je zo in bescherming nemen. Neem ik kop over, mag dat voor 10 seconden doen, de man achter je komt langszij om de kop alweer over te nemen. Ik vind het ook leuk om voor haas te spelen. Ach verder liep het lekker en liet het zo. Door het centrum van Papendrecht met best veel mensen langs de kant. De dijk op in de richting van de Merwede. Jammer was dat we niet lang langs het water liepen ( dat komt door de 5 km minder)  De 5 km tijd was 19.20 en als ik niet teveel verval zou krijgen moet er weer eens een 38-er inzitten. De benen voelde super goed aan, door de regen, die nu even opgehouden was, veel zuurstof in de lucht. De dijk af met grote passen, ging hard…… De speaker op de baan hoorde je al, met nog 1500 meter te gaan. Op 9 km had ik een tijd van 35.06. Even rekenen en ja, moet ik toch nog een 3.50 proberen te lopen om onder de 39 te komen. Ontspannen zette ik aan, op naar de baan. Kom je daar, dan is 300 meter nog een heel eind. 100 Meter voor de finish de klok en het lijkt of je tijd voldoende hebt, nee dus want die klok gaat mega snel. Gered, 38.58 werd de eindtijd en de eerste vrouw overall, kikke. Jammer dat ze in Papendrecht het parcours niet laten certificeren, het  had een verbetering van mijn eigen Nederlands Record geweest. 8 seconden eraf.  Desalnietemin was het een super lekkere wedstrijd geweest met niet een dood moment. Ook de mannen hadden goed gelopen, dat werd lekker nagenieten tijdens het uitlopen, we waren niet moe te krijgen. De prijsuitreiking was binnen, in de kantine, het begon ineens weer hard te regenen. Eenmaal op het podium kreeg veel applaus, voelde heel goed. Met blije gezichten vertrokken we naar het Westland, de regen had heel veel goed gedaan vandaag.