Na de Lier, focussen op Tilburg, acht nachtjes verder. De eerste vacantie week, nu een klus vacantie. Moest nog veel regelen, deuren, laminaat, verf ed bestellen en een kloppende planning maken. Behang vd muur op maandag, Deurposten en raamkozijnen schuren op dinsdag, zoon Jim’s 24e verjaardag op woensdag, koken voor 20 vrienden, plafonds verven op donderdag, Kamer in Breda van dochter Joy leegmaken op vrijdag, tuin onderhoud op zaterdag, de eerste vacantie week is omgevlogen. Zondagmorgen op tijd uit bed, 10.40 uur met Koos in de auto naar Tilburg. Loop graag in Tilburg, het is elk jaar weer een tegenvallende tijd maar de sfeer enz is zo leuk. Goed geheugen en wist de auto op dezelfde plek te parkeren als in 2012, in een piepklein gaatje maar dat kan met een Kalos 🙂 Wandelen naar het Healt-centrum waar mijn startnummers lagen en ik om kon kleden. Nummer opspelden is een kunst, een groot vel papier op een iniminie topje. In de kleedkamer was ik aan het stoeien met mijn veters, ze zaten niet goed geregen en wilde ook niet goed. Half uur voor de start klaar om in te gaan lopen. De benen voelde goed en maakte een inloop rondje van 15 minuten. Had wedstrijd outfit aan en kon zo het voorste startvak in. Koos was daar om mijn shirt aan te pakken. Helemaal niet nerveus, in tegenstelling tot de Lier. Knal en weg, zonder gedrang weg, er waren geen mannen die zo heerlijk kunnen duwen 😉 Ik ging beetje hard weg, liep tussen hele snelle dames, verwonderde mij, ga ik echt zo snel.
De eerste km in 3.40 is best hard maar niet te. We draaide en liepen weer richting de start,
de wind vol tegen, dit duurde tot de 5e km. Ik liep super lekker en nam de kop-positie in. Vol kracht sleurde ik aan de groep. Na 5 km, schrok van de tijd, 19.30, wat is dat nu, zo langzaam.
Fa Adda liep naast me, schrok ook en ik zei haar ontspannen door te lopen, moest ik het ook doen. 3 Km voor de wind lopend maar zag soms een km van 4 minuten. Na de klim langs het spoor, de straten van Tilburg door met klinkertjes en waanzinnig veel publiek. Zo leuk en zo motiverend.
Acht km en 31.20, ik had het idee dat de organisatie de klok 1 minuut vooruit had gezet, helaas liet mijn horloge dezelfde tijd zien. Nog een laatste km de wind vol tegen op naar de finish. Een tijd van 39.14??????? begreep er geen hout van. Ik liep super lekker en voelde me zo sterk, krijg je dit als dank. Met Fa Adda “uit zitten huilen” was meer lachen, na de wedstrijd, ook zij begreep er niets van, had ook nog eens niet lekker gelopen.
Wachten op de prijsuitreiking, was 2e V50+ na Silke. Na 15 minuten kregen we te horen dat er geen prijsuitreiking was….. Uit gaan lopen voor 20 minuten, geen stijfheid ofzo, gek he. Lekker douchen en droge kleding aan. Nog even bij de 10EM gekeken, wat een drukte zeg, daarna naar de auto.
Met een vreemd gevoel van deze race naar huis. De volgende wedstrijd gaat hopelijk net zo lekker maar dan sneller. Of???? gaan de jaren nu ineens heel snel tellen. Ik ga er nog niet van uit, hou er natuurlijk wel een beetje rekening mee. Belangrijkste is, ik loop en ik geniet.