Utrecht 10km NK, gaat het lukken

Met atleten is het altijd wat!!!!!!! Na de halve van Oostland de fysio om raad gevraagd, hiel voelt niet zoals het moet. Ja hoor een vorm van hielspoor. Dat was in week 1, vier behandelingen, week 2, drie behandeling, week 3, drie behandelingen, wel trainen maar minder lang en hard. Vrijdag zei hij mij om op  maandag met een gouden medaille op de behandeltafel plaats te nemen. Dan is het zondag en  we mogen los.  Marlies ophalen, zij mee om sfeer te proeven voor het NK. Met de auto naar Woerden, de trein naar Utrecht (wegwerkzaamheden). Een OV fiets huren want 2,6 km wandelen naar de start is best ver en duurt zo lang :-). Met de fiets ging het ook niet snel en we hebben elk straatje van de binnenstad gezien. Aangekomen bij de Wilg, waar ik mij om mocht kleden. Na het omkleden inlopen, kijken waar de start is en een beetje oriënteren. Weer terug, de juiste kleding aan en naar de start, jeetje wat een atleten, het was mega vol, ben je daar genodigde voor. De straat was te smal, na het startschot duurde het 7 seconden eer ik over de start was, toen was het wandelen, dribbelen en langzaam aan in het juiste ritme komen. Er was al een halve km verstreken en ook toen moest je zo opletten, het was net overstekend wild, de atleten die ergens een gaatjes zagen om in te halen, jouw afsnijdend. De eerste km gemist, het tempo voelde snel. Kwam Anne voorbij, aanhaken, wij lopen wel meer samen. Na 3 km was Anne achter mij verdwenen, ik haalde meer atleten in. Het voelde goed maar liep ik echt zo hard? 5 km en netto liep ik 18.54, best oke. De wind was steeds in de rug geweest, dan weet je eigenlijk dat de volgende 5km vooral tegen wind zijn, jammer dat dat dan ook zo is. Kwam veel atleten tegen met hamstring problemen, te strekken langs de kant, echt met bosjes. Het atletenveld was goed uit elkaar gerekt en gek gevoel, 10.000 lopers en je loopt alleen, helemaal alleen, kan je het je voorstellen. 9 km, keek zo nu en dan op mijn klok en zag dat ik onder de 4 minuten de km bleef, goed. de Maliebaan met aan het einde het finishdoek. Het lijkt een stukje, kan je vertellen dat het een heel eind was. Kon er nog wel een eindsprint uitgooien, finishte als 1e V50+ in een nettotijd van 38.29. Tevreden, lekker gelopen en de hiel niet gevoeld. Marlies zat net voor me, ze had het zwaar gehad, 38.06 is een mooie tijd. Iets drinken en terug naar de Wilg. Liepen natuurlijk weer verkeerd, we zagen geen atleet meer lopen, onmogelijk als je met zoveel bent. Gevonden, omkleden en even lekker uitlopen. ging best lekker, is altijd heerlijk dat uitlopen na de wedstrijd. Douchen onder het kraantje in de invalide WC, was best krap 🙂 Beetje schoon naar de prijsuitreiking. Was bewust een half uur te laat en nu mooi op tijd. Goede opzet, steeds een volgende categorie op het podium, iedereen moest blijven staan. Uiteindelijk met alle winnaars op het podium, speelde ze het Wilhelmus, kippenvel gevoel en zeker toen ik een vrouw tussen het publiek zag huilen. Met bloemen en gouden medaille, nr 35, om  mijn nek naar huis. Dat ging met de nodige hobbels. Iets omgefietst, Trein 15 minuten vertraging, uitrijden bij Q-park ging niet, chip was zonder saldo en de oplader was buiten bedrijf op de 29e 😦  .Gelukkig was de man achter het help knopje zo lief om de slagboom zonder betaling open te doen. Oprit Woerden naar den Haag afgesloten, via de polder naar verwegistan geleid. daar was de snelweg weer. Richting het Westland ging toen snel. Marlies afgezet en ik nog 5 km doorrijden. Thuis, veel voldoening van deze enerverende dag met een mooie 35e gouden medaille. Heb de raad van de fysio opgevolgd, morgen kijken hoe de hiel voelt,voor nu ben ik niet ontevreden. 

Nieuwe wedstrijd, de halve van Oostland.

Het begon bij de apotheek in Honselersdijk, Gerard Scholtes (oud Honselersdijker) stond naast mij, hoorde mijn naam vanachter de balie, en stelde de volgende vraag “: Ben jij de hardloopster?” ja dat was ik. Hij was de organisator van de nieuwe halve marathon te Pijnacker en wilde mij graag aan de start hebben. Kon niet meteen ja zeggen, plan mijn wedstrijden kort. Eerst Tilburg lopen en dan bepalen. De woensdag na Tilburg ja gezegd, ze waren blij, ik ook. Vanmorgen geen Koos mee, de regen verwachting was te hoog en hij had geen zin om nat te worden. Met de auto naar Ikea, daar de fiets uit de auto gehaald en de laatste 5 km op de fiets. Parkeren zou moeilijk worden door de drukte en nu kon ik tot de start doorfietsen 🙂 Nummer ophalen en omkleden in een kleuterschool, zo leuk, kleine stoeltjes en kleine wc-tjes. Het was of je op de grond ging zitten en als je ging staan was de deur op borsthoogte. Na het inlopen richting de start. Op de eerste rij, aftellen en bij 0 schoot ik weg, heel rustig om me heen ???? toen hoorde ik dat ze weg mochten. ik was al een paar meter vooruit, apart gevoel. Het was een prachtig parcours, vol afwisseling in bochten, bruggen, viaducten, er was niet een lange saaie weg. Op 1 km begon het te regenen en even later te hozen. Grote druppels en binnen de kortste keer was ik verzopen. 5 km in 19.34, iets harder dan ik wilde, voelde wel goed. Waterposten sloeg ik over, de buitenkant was nat genoeg. 10 km, in het centrum van Bergschenhoek; tijd, 39.54. Daarna liep ik onder een laan vol bomen en het regende zo hard, mijn ogen liepen over, de armen en benen werden koud, nu vond ik het niet leuk meer en had het idee dat ik aan het reddings zwemmen was.  Daar kwam ik Wim tegen, uitgegleden en been onder het bloed. Oppassen op dat natte wegdek. Liep meer over de stoep, de tegels spatten minder water op dan asfalt. 15 km in 1.00.50.??? 1 hele minuut verloren deze 5 km, jammer. Het werd droog, het publiek kwam weer naar buiten en moedigde goed aan, zeker in Berkel en Rodenrijs. De armen en benen werden weer warm, ik ging draaien. De mannen waar ik mee liep kregen het zwaarder en ik ging op kop lopen. dat is lekker en kreeg het gevoel te gaan sleuren.Veel kracht en macht, zo liep ik naar de finish. Dat was zo gaaf, als eerste vrouw in deze eerste halve marathon te mogen finishen, top. Tijd was 1.25.37, Die ene minuut verval heeft ervoor gezorgd dat er geen 1.24 stond :-(. Wel heel tevreden en leuk was dat Gerard Scholtes naar me toe kwam en zei dat hij het zo leuk vond dat ik gewonnen had, gaaf toch. Snel droge kleding aan gaan doen en een stukje uitlopen. Pfff dat viel niet mee, linker stijve kuit en mijn rechter hiel, deze doet niet wat ik wil, fysio morgen even bellen. De prijsuitreiking was heel goed opgezet en Gerard Nijboer mocht de prijzen uitreiken. leuk, bij de 3 kussen en overhandiging van de bloemen zei hij dat dit niet de eerste keer was. 30 Jaar geleden liepen we al in dezelfde wedstrijden!!!!  Heerlijk nagenieten op het feestplein in de zon. Rond 17.00 uur mezelf losgemaakt uit het feestgewoel, moest ook nog naar huis. Fiets —> Auto–> thuis. Koos heeft geen foto’s kunnen maken maar…. er was een fotograaf ter promotie van  ABN Amro en maakte een leuke (nep) finishfoto van me. 

Acht nachtjes geslapen, nieuwe kans op de 10km.

Na de Lier, focussen op Tilburg, acht nachtjes verder. De eerste vacantie week, nu een klus vacantie. Moest nog veel regelen, deuren, laminaat, verf ed bestellen en een kloppende planning maken. Behang vd muur op maandag, Deurposten en raamkozijnen schuren op dinsdag, zoon Jim’s 24e verjaardag op woensdag, koken voor 20 vrienden, plafonds verven op donderdag, Kamer in Breda van dochter Joy leegmaken op vrijdag,  tuin onderhoud op zaterdag, de eerste vacantie week is omgevlogen. Zondagmorgen op tijd uit bed, 10.40 uur met Koos in de auto naar Tilburg. Loop graag in Tilburg, het is elk jaar weer een tegenvallende tijd maar de sfeer enz is zo leuk. Goed geheugen en wist de auto op dezelfde plek te parkeren als in 2012, in een piepklein gaatje maar dat kan met een Kalos 🙂 Wandelen naar het Healt-centrum waar mijn startnummers lagen en ik om kon kleden. Nummer opspelden is een kunst, een groot vel papier op een iniminie topje. In de kleedkamer was ik aan het stoeien met mijn veters, ze zaten niet goed geregen en wilde ook niet goed. Half uur voor de start klaar om in te gaan lopen. De benen voelde goed en maakte een inloop rondje van 15 minuten. Had wedstrijd outfit aan en kon zo het voorste startvak in. Koos was daar om mijn shirt aan te pakken. Helemaal niet nerveus, in tegenstelling tot de Lier. Knal en weg, zonder gedrang weg, er waren geen mannen die  zo heerlijk kunnen duwen 😉  Ik ging beetje hard weg, liep tussen hele snelle dames,  verwonderde mij, ga ik echt zo snel. De eerste km in 3.40 is best hard maar niet te. We draaide en liepen weer richting de start,  de wind vol tegen, dit duurde tot de 5e km. Ik liep super lekker en nam de kop-positie in. Vol kracht sleurde ik aan de groep. Na 5 km, schrok van de tijd, 19.30, wat is dat nu, zo langzaam. Fa Adda liep naast me, schrok ook en ik zei haar ontspannen door te lopen, moest ik het ook doen. 3 Km voor de wind lopend maar zag soms een km van 4 minuten. Na de klim langs het spoor, de straten  van Tilburg door  met klinkertjes en waanzinnig veel publiek.  Zo leuk en zo motiverend. Acht km en 31.20, ik had het idee dat de organisatie de klok 1 minuut vooruit had gezet, helaas liet mijn horloge dezelfde tijd zien. Nog een laatste km de wind vol tegen op naar de finish. Een tijd van 39.14??????? begreep er geen hout van. Ik liep super lekker en voelde me zo sterk, krijg je dit als dank. Met Fa Adda “uit zitten huilen” was meer lachen, na de wedstrijd, ook zij begreep er niets van, had ook nog eens niet lekker gelopen. Wachten op de prijsuitreiking, was 2e V50+ na Silke. Na 15 minuten kregen we te horen dat er geen prijsuitreiking was….. Uit gaan lopen voor 20 minuten, geen stijfheid ofzo, gek he. Lekker douchen en droge kleding aan. Nog even bij de 10EM gekeken, wat een drukte zeg, daarna naar de auto. Met een vreemd gevoel van deze race naar huis.  De volgende wedstrijd gaat hopelijk net zo lekker maar dan sneller. Of???? gaan de jaren nu ineens heel snel tellen. Ik ga er nog niet van uit, hou er natuurlijk wel een beetje rekening mee. Belangrijkste is, ik loop en ik geniet.