Kwintsheul, even anders dan andere jaren.

De eerste zomerdag, de Oranjeloop in Kwintsheul zou die avond gelopen worden. Mooi vooruitzicht, de langste dag en!!! zomer. In de ochtend in de stromende regen naar de trein gefietst. Je wilt niet weten hoeveel water ik ontvangen heb, was blij dat de auto’s niet door de plassen reden, een hoosbui van opzij wilde ik er niet bij hebben. De eerste zomerdag leek nergens op, behalve de temperatuur. In de middag om 14.45 uur bij de kapper afgesproken, kon s’avonds niet ivm de wedstrijd, dan maar even in de middag. Ik doe altijd alles net op tijd. Trein 14.05 uur moest lukken, gaat fout als er iemand voor de trein springt, dat gebeurde om 13.30  uur in Rijswijk. Kwam om 14.27 uur pas aan op Holland spoor, 17 minuten over voor 12 km fietsen. Fietste 30 km per uur en was dus 7 minuten te laat. Druipend van het zweet plofte ik in de stoel neer, ze vonden het niet erg 🙂 . Mooie warming-up voor de wedstrijd. Geknipt, gegeten en omgekleed om 18.30 uur naar “de Heul”. Met zes OphorstRunners inlopen op het net nieuw aangelegde kunstgrasveld. Jeetje wat is dat zacht en na 2 rondjes op de weg verder gegaan, voelde mijn benen op die zachte ondergrond steeds vermoeider worden. Paar versnellingen en luchtig gekleed naar de start, bij inspanning kreeg ik het erg warm. De start was eng, al die snelle 5 km lopers drukken je van de weg weg maar ik overleefde de start in verticale stand. Iedereen vloog langs mij heen, laat ze maar, te hard voor mij. De ronde door het dorp is oppassen, stoepje op en af. Daarna het dorp uit en langs het water, tussen de kassen door, echt Westland. Ik had moeite met mijn ademhaling en zat mezelf een beetje in de weg. Probeerde me op Liesbeth te richten, liep niet ontspannen genoeg, kappen en op jezelf richten. De wind tegen, heerlijk maar miste power. De Harteveldlaan en daar was Koos. Hij vroeg hoe het ging, ik kon alleen maar zeggen dat het zwaar was. 5 km punt en klokte 19.35!!!!! jeetje wat was ik sloom 😦  Even langs het publiek, aanmoedigingen en door naar de tweede grote ronde. Het voelde iets beter mits ik mijn eigen tempo bleef lopen. Jelle kwam langs, probeerde aan te haken en ja hoor net teveel, afzakken om het beter aan te laten voelen. Kwam  Koos weer voorbij, net twee mannen voor mij  die gekheid maakte voor de foto, moest erg lachen. 9 km in 34.45, deze tijd ziet er beter uit. Op naar de finish en kwam als 2e vrouw in een tijd van 38.32, wel de 1e V45+. Dat viel niet eens tegen. De atleten opgevangen, sterk wisselende gevoelens over deze race, van benauwd tot lekker. Bijna iedereen loopt elk jaar top en snel in Kwintsheul, dat was in 2013 dus even heel anders. Met zijn alle  uit gaan lopen en over de race kletsen, doet goed. Douche pakken en op het gemak naar de feesttent. Was ik te laat, ze hadden me al opgeroepen, jeetje dat vind ik balen en snel naar voren. Mijn verontschuldigingen aangeboden, het podium op en alsnog mijn prijzen en en applaus van het publiek, toch kikke. Op de fiets naar mijn broer, nog een feestje vieren. Veel te laat dook ik in bed, het was 01.00 uur. Vanmorgen bij het opstaan voelde ik dat de wedstrijd zwaar geweest was, zere keel van het ademhalen en stramme benen en billen. Die hebben we er vandaag uit gefietst op de racefiets, even dagje looprust. Toch, heb ik genoten van de Oranjekoop.

NK masters baan in Epe, Twee maal goud

10 mei, na een mail van de organisatie, ingeschreven voor het NK masters in Epe. Ach dacht ik, doe eens gek, iets anders dan gewoon. Drie jaar geleden liep ik mijn laatste 1500 meter en  5000 meter. Trainen doen wij nooit op de baan, afgelopen week een beetje checken in de training wat een reeël tempo zou zijn. Zaterdag met Koos naar Epe gereden,  ruim op tijd waren we er. Uur van te voren moet je je gemeld hebben anders mag je niet  meedoen. Uurtje van voren met voorbereiden begonnen, inlopen in het bos, was zalig en de benen voelde oke. Omkleden en 10 minuten van te voren melden in de Callroom. Met zijn alle naar de startstreep, op afroep netjes achter de stippellijn opstellen. Oh wat was ik gespannen, baanwedstrijden geven mij dit. Ik wilde starten en ja hoor daar gingen we. Ik schoot weg en voelde een spier in mijn bil hamstring aanspannen, iets te fel weg. Liep met Jeanine op kop, na de 2^e bocht ging ik eigen tempo verder. Langs de kant werd de afstand doorgegeven, 20, 40, 60 meter en uiteindelijk finishte ik met 80 meter voorsprong als 1^e V50+ in een tijd van 5.13.42. Heerlijke race en had niet verwacht dat ik dit zonder specifieke training kon. Lekker uitlopen in het bos, prijsuitreiking en daarna naar het hotel. Weekendje Epe. Geboekt.  S’ Avonds in het centrum met Koos en 2 atleten Italiaans gegeten, was super gezellig en lekker. Rond midden nacht gingen de oogjes pas toe.

Zondag laat uit bed, het was 9.30 uur. Douchen, aankleden en naar het ontbijt, was  erg lekker. Daarna een tocht van 30 km over de Veluwe gefietst. Die rust en al dat groen maar oh wat was het koud, 13 °C. Koos had alles wat hij mee had aangetrokken. Daarna een bakkie om warm te worden, iets te eten, kon nog net voor de 5000 meter. 14.30 uur waren we bij de baan. Het sfeertje was heerlijk, de zon kwam tevoorschijn en het werd lekker warm. Melden, uurtje van te voren was me weer gelukt. Na Patrick aangemoedigd te hebben op de 10 km, gaan inlopen. Had mijn Garmin meegenomen om niet in de bossen te verdwalen, wilde nu dieper het bos in en zeker 20 minuten inlopen. Garmin bracht mij weer keurig terug bij de baan. Het clubtenue, ongewassen na gisteren weer aan (het rook gelukkig niet 🙂 ) goede schoenen aan, versnellingen, plassen en naar de callroom. Weer netjes op tijd , nu wachten voor we naar de start gebracht werden. Grote groep meiden en in 2 blokken starten op de baan. Mocht weer als eerste opstellen, ben ik de snelste????  Van V35 tm V65+? Start, nu bewust niet te wild weg, wilde niet weer de aanhechting voelen, ging perfect. Beetje slechte start en liep 8^e. Na de eerste ronde als 2^e.  Agnes liep bij me en de  Tilburgse cross hadden we al samen gelopen, nu voelde ik dat ze sneller was. Bewust eigen race gaan lopen, ze is 15 jaar jonger dan ik en geen concurrente. Ik had niet de reactiviteit in lopen als op zaterdag toch voelde het niet slecht. De wind was de  grote spelbreker, de helft van de baan hadden we felle tegen wind. De zon brandde op je hoofd, dit zijn geen pluspunten tijdens een wedstrijd. Eerste km in 3.32 min was best hard. Daarna moet je gaan rekenen, rekenen is leuk maar niet tijdens een wedstrijd, dan lukt het mij ook niet en zou zakken voor mijn tentamen . Niet doen en alleen naar naar de ronde cijfertjes kijken. Deze werden snel minder. Nog 6 rondes te gaan, mijn hoofd ging suizen, slecht teken. Als ik te warm wordt gebeurd dit, teken dat ik op moet gaan passen. De halve liter water voor de wedstrijd doe ik bewust, weten dat uitdroging niet kan gebeuren, zeker niet op 5 km. De wind tegen was beuken, de volgende bocht bijkomen om daarna het rechte eind weer tempo te pakken. Dan was de wind er weer en blies je zowat achteruit. Laten merken dat jij sterker bent dan de wind, beuken dus. De bel voor de laatste ronde en alles wat ik had eruit gegooid. Als 2^e overall, 1^e V50+ kwam ik in 18.34.50 over de finish, goud!!!!!!!! Was even erg kapot maar snel krabbelde ik weer op. Felicitaties van alle kanten, zeker toen ze hoorde dat ik een Nederlands record gelopen had. Dat was een foutje, 2 december wordt ik pas 55 jaar. Het nieuw computer  programma van de atletiekunie zet iedereen uit 1958 als 55 jarige, houdt geen rekening met geboortedag. Extra felicitaties waren heel leuk maar heb het wel even aangegeven dat dit niet juist was. Interview op de WOS, lekker uitlopen, prijsuitreiking en daarna douchen. Op de fiets naar het hotel, dat is heel apart. Na een NK op  de fiets wegrijden. Alles ingeladen en toen lag er nog een reis van 1uur en 40 minuten voor ons. Wat vertraging op de A12, rond 20.30 uur waren we weer thuis. Het was een fantastisch weekend waar goud nr 33 en 34 behaald zijn.

Toch naar de Omloop van ter Heijde

Na de halve marathon van Leiden, van  het beuken tegen de wind, had ik op maandag best stijve heupen. Dinsdag weer trainen, nou ja, herstellen, de benen hadden geen zin. Kwam goed uit. Ik had een parcours uitgezet maar de atleten verdwaalde de eerste ronde. Met gras hele duidelijke pijlen gemaakt, daardoor minder tijd om hard te lopen, kwam me goed uit en de atleten verdwaalde niet meer. Het was een goede hersteltraining waar ik op woensdag profijt van had, liep die dag lekker door. Donderdag geen training gegeven ivm de omloop van ter Heijde op vrijdag. Besloten om er heen te gaan en als training deze wedstrijd te doen. Lekker inlopen met een deel van de groep, kleding uit en bibberend naar de start. Ter Heijde ligt aan zee, de wind kwam recht uit zee, beetje mist erbij wat voor een aangename temperatuur van 8°C zorgde.Tussen de mannen beschutting gezocht 🙂 Het startschot, ik schrok me rot. Hadden ze een bal in het kanon gedaan, het leek op carbiet schieten, zo’n knal met een trillend wegdek. Van de schrik bekomen en op weg voor de eerste ronde. Deze zou ik in 4.20 per km doen. Het liep zo relaxte, lekker kletsen met Marlies, zij had dezelfde opdracht als ik. Atleten vroegen zich af wat wij aan het doen waren, zelf konden ze geen woord uitbrengen, gekke meiden. Na 2 km de wind scheef tegen, de klim naar het schelpenpad met de wind vol tegen. Denk je dat je er ben mag de de tweede duinen rij nog over. Daar linksaf, over “de boulevard”van het Westland naar ter Heijde terug. Heerlijk de wind in de rug, had energie over om even gek voor de foto  te doen. 5 Km in 21.19, best oke. Nu het tempo opvoeren maar nog steeds niet te gek. Zo dit was leuk, iedereen in gaan halen. De een na de ander gingen we voorbij, met zoveel gemak. De klim richting Schelpenpad was best zwaar maar op “de boulevard” ging het steeds lekkerder. Rond 9 km met Marlies afgesproken samen te finishen. We liepen nu op kop bij de vrouwen en vonden een dubbele eerste plaats wel leuk. De ronde om het kanon. Mensen die twee vrouwen zien lopen en aanmoedigen. Wie gaat er winnen, waar is de strijd maar we bleven naast elkaar lopen. Peter Fieret (speaker) had het al door, we lachte teveel terwijl we op de finish afkwamen. 40.54 als eindtijd. Ze hebben tot  een honderdste zitten zoeken wie er nu gewonnen had en ja hoor Marlies won met 0.08 seconden. Jammer want de opzet was beide op nummer een. Eigenlijk vond ik het wel oke. Met een laatste 5 km van 19.32 was de opzet van de training meer dan geslaagd. De OphorstRunners tegenmoet gelopen en aangemoedigd. Romy wilde naar de finish geschreeuwd worden. Ik liep  de laatste 800 meter met haar mee. Heb haar harder doen lopen door lekker op te peppen tot aan de laatste bocht, ze mocht het zelf afmaken, werd 3e.seniore. Daarna met zijn alle uit gaan lopen, dat was erg lekker. De prijsuitreiking vond plaats in het dorpsgebouw. Het was mega druk en het hele dorp was aan het feesten. De prijsuitreiking liet lang op zich wachten door twee maal een optreden van de fanfare, het was best gezellig. Uiteindelijk mocht het podium op, 1e V45+ en kreeg een enorme bak groenten en fruit, bloemen, een echte Westlandse en overheerlijk prijs. Probleem was dat ik dit nooit op de fiets mee kon nemen. Gelukkig was Romy haar vader zo aardig om dit even thuis te brengen.  Om 23.00 uur was ook  ik thuis, de groentenbak stond er al. Ik stapte met een heerlijk voldaan gevoel onder de douche van deze best speciale training.