In Leiden werken, in Leiden hardlopen

Vier dagen in de week fiets ik naar den Haag HS, trein naar Leiden, stukje fietsen en ik ben op mijn werk. Werken is een hobby van me, net als hardlopen. Toen de mail verzonden werd om mee te doen aan de Janssen Biologics  businissloop hoefde ik niet lang na te denken, doen. De halve marathon geniet mijn voorkeur en heb me daarvoor aangemeld. In team 1 mocht ik vandaag van start. Alles perfect geregeld, omkleden in de stadsgehoorzaal en starten voor in het veld. Daar stond ik op de vierde rij, mijn “ik krijg het niet koud voor de wedstrijd”  t-shirt uitgetrokken, waterfles leegdrinken, ik was er klaar voor. Start ging oke en niet te gek weg spurten. Veel  mensen langs de kant stonden aan te moedigen, wind in de rug, voelde heel makkelijk. Leiden uit en de A4 over. Na de 5e km gingen we links af, een enorme windvlaag greep mij, de wind bleef heel hard van opzij blazen. Maakte me niet veel uit, ben een op gevoel loper. Er kwamen wat voetstappen aan, beter, even een groepje vormen om straks tegen wind met elkaar te strijden. Daar was de tegenwind, een man op kop maar het tempo ging omlaag, ik erover heen om mijn eigen tempo vast te houden. We moesten een door metalen platen vervaardigde brug over, hier splitste de hele en de halve marathon. Wat bleef er van het groepje over? Ik liep nog steeds op kop en wist niet wat er zich achter mij afspeelde. Een extra lus maakte we bij een woonboulevard, daar waaide de wind nog harder om de hoge gebouwen heen. Bordje Leiden, he dacht ik we zijn bijna thuis.  De mannen hingen lekker achter mij, ik kwam dat door het publiek te weten : “he mannen laat dat vrouwtje niet op kop lopen “. Het publiek kon niet weten dat ik dan op mijn sterkst ben, hijgende mannen achter mij, zalig. Stukje voor de wind, glad asfalt en ik strekte mijn armen uit en riep: “zo dit is lekker jongens”. De jongens gaven geen kik, ik was er duidelijk beter aan toe dan dat zij waren. Het LUMC in zicht, dan de stadspoort  met de brug die heel hoog is en een beetje open staat. Nog 500 meter, het publiek wordt meer en meer. De speaker kreeg mij in de gaten en zei heel veel over mij, de volgende nam het speakeren over en met een enorm applaus van het publiek kwam ik over de finish. Als 4e vrouw, 1e Nederlandse en 1e V50+ in een tijd van 1.25.27. Niet mijn streeftijd, wel heel tevreden. Met zoveel wind mag je niet anders dan tevreden zijn. Met een collega uit gaan lopen en in de Pieterskerk mijn prijs op gaan halen. In de stadsgehoorzaal vele collega’s gesproken, hadden gelopen of moesten nog gaan lopen. Daarna richting de auto, de 5 km wedstrijd kwam langs en even aangemoedigd. Op de parkeerplaats viel het even niet mee, auto’s stonden zo “in de weg” geparkeerd, werden opgekrikt en weggereden. Het duurde even voordat ik erlangs kon rijden.  Nog even afwachten hoe we met het team gelopen hebben, heb hoge verwachtingen. Morgen gaan we weer fietsen om te gaan werken in Leiden, volgende hobby 😉

Lenteloop Papendrecht in 10 °C

De lenteloop in Papendrecht wordt negen van de tien keer onder “tropische” omstandigdheden gelopen. In 2013 lijkt er geen einde te komen aan de kou. Ik stapte in de auto om naar Papendrecht te rijden, 8 °C gaf de thermometer aan, eigenlijk heel goed loop weer, niet echt lente.   Daar aangekomen  omkleden en mijn kanariepieten gele singlet aangetrokken, val ik lekker op 😉 Met Marja in gaan lopen op de baan, konden we meteen onze chip testen. Elke keer als we over de mat kwamen was het een oorverdovend kabaal, de chip was actief. De start was om duistere redenen 5 minuten later, konden we iets langer bibberen in het startvak. Het startschot was hard en ik rook een vreselijke kruitdamp toen ik de man van het pistool voorbij kwam. Goede start, de atletiekbaan af en de polder in. Dacht dat we eerst tegen wind hadden, nee dus, lekker de wind in de rug en tempo voelde oke. De eerst km is altijd even checken, 4.19??????? nou zo voelde het echt niet. Iedereen om me heen mopperde. Ik wist alleen te zeggen, loop op je gevoel en vergeet deze tijd, de eerste km zal wel verkeerd staan. Liep met Anne samen en nog een handje vol mannen, lekker groepje. Er waren best veel klimmetjes, kon ze goed nemen en merkte dat de mannen meer moeite hadden dan ik. 5 km in 19.40 viel een beetje tegen. De Merwede aan de rechter kant en!!!!!  tegen wind, had hier voor de wind verwacht.  Prachtig uitzicht en genoot van Dordrecht aan de overkant van het water. Kon af en toe even met Anne kletsen, goed teken. 10 km in 39.10 (19.30 en een snellere 5 km) Rond dit punt voelde ik me erg sterk en veel macht over mijn benen en ik nam de benen. Langzaam liep ik bij Anne weg, heerlijk gevoel  als je je zo krachtig voelt. Een steile helling af en meteen scherpe bocht naar links. Nog een stukje polder en dan de woonwijk in met mooie fietspaden. Had nog een redelijke voorsprong maar was wel bedacht op een eindsprint van Anne. Een motorrijder en fietser bij me, de eerste vrouw. Dit geeft mij nog meer vleugels en met een goed gevoel  ging ik op de finish af. Jippie, als eerste vrouw mocht ik de eindstreep over. Eindtijd van 58.18 stemde mij meer dan tevreden, (5 km in 19.08, tevens de snelste). Een goed opgebouwde race en zo ontspannen vol macht en kracht gelopen. Even lekker uit gaan lopen om daarna onder de douche het zout af te spoelen. Fris het podium op, bij de vrouwen 50 op de hoogste trede, wetende dat ik eerste overall was, Rens gaf dat nog aan tijdens de huldiging. Het was fijn om deze lenteloop in iets minder lente weer te lopen, perfect eigenlijk. Laat nu de lente en de zon maar komen, de wedstrijd is voorbij en de Pinksteren gaat beginnen, twee vrijde dagen in de zon lijkt mij wel fijn.

Delft, heerlijke stad, mooie wedstrijd, speciale dag

Hemelvaartsdag, wat ga je doen vragen mensen mij enkele dagen van te voren. Wedstrijdje lopen in het mooie Delft. Hemelvaartsdag en Delft zijn aan elkaar gekoppeld en elk jaar ben ik blij als ik daar kan lopen. De wedstrijd is pas om 15.00 uur en tijd genoeg om te rommelen in en om het huis. Koffie met taart rond 11 uur,  vieren dat we 33 jaar getrouwd zijn vandaag. Koos ging naar Floortje haar verjaardag, ik alvast naar Delft op de fiets, startnummer halen en inlopen met de OphorstRunners. Om 14.45 uur naar de start en wilde vooraan aansluiten. Hoge hekken belette mij de ingang en ik moest achteraan aansluiten. Daar had ik echt geen zin in. Niet dat ik mij meer voelt dan een ander maar kwa snelheid hoor ik gewoon meer voorin. Zag ineens een tunneltje tussen 2 hekken, glipte daar naar binnen en ineens stond ik op de 2e rij en ik blij, he dat rijmt. Nu nog starten, brrrrrr. Binnen 100 meter twee maal een bocht met alle atleten dicht op een gepropt. We hadden een leuk en apart startschot. 10 rugby mannen en met aftellen ging er steeds een vandoor, bij tel 1 mochten wij. Ja hoor een valpartij vlak naast mij, ik bleef overeind, gelukkig. Na de bochten een lang recht stuk om in positie te komen. De grote markt over met heel veel publiek. Lekker enthousiast en dat maakt Delft zo gezellig. Ik zag dames voorbij komen en liet ze gaan, het moest  een eigen race worden. Liep ontspannen, wel lekker op tempo. Onder de A13 door met een klimmetje naar het fietspad. Stuk door het bos en hoorde aan de ademhaling dat er een vrouw naast mij liep, goed geraden. De klim naar het gemaal was een heftige en hier liep ze van mij weg, Zag Renate uitstappen en wist dat ik vierde liep. Het groen van de bomen en het gras van de Delftse hout was een genot. 5 km en zag 18.54 op mijn klok, zo dat is best snel. Kwam in een groepje te lopen en maakte hier de fout door lekker te blijven hangen, verloor wat snelheid. Nadat we weer onder de A13 doorgelopen waren, gaf ik wat gas en de mannen moesten mij laten gaan. Voelde me nog steeds “mooi” lopen, dat is goed. De straatjes  van Delft in en daar was de markt. He,  twee instortende vrouwen. Liep snel op ze in en passeerde ze 500 meter voor de finish, dat was surprising, niet verwacht of op uit geweest, het overkwam me gewoon. Het laatste lange straatje wat eigenlijk altijd als teveel aanvoelt. Na de bocht ineens de finish waar ik als tweede overheen kwam in een tijd van 38.26. Heel tevreden vooral over het lekkere en ontspannen lopen. Napraten, atleten opvangen, feliciteren en daarna een droog shirt aan. Even lekker uit gaan lopen en daarna de prijsuitreiking. Lekker in de zon op het podium met mooie bloemen gehuldigd. Nog even kletsen en daarna met Koos  terrasje gepikt, uurtje later bij de Argentijn naar binnen  gegaan. Grote gegrilde biefstuk gegeten, heerlijk en gezellig. Hebben we deze dag toch een mooi feestje gehad.