Zomaar een week in november

Het was zo’n mooie herfstweek deze week. Ik kon het niet laten wat foto’s te maken. Als je s’morgens om 6 uur op de fiets zit, onder de bomen door rijdt op de Melis Stokelaan in den Haag en het regent blaadjes, heel bijzonder. Van deze regen wordt ik vrolijk en niet nat. De ochtend geurt naar herfst, zo lekker. Tijdens de training maakte ik de atleten attent op de mooie herfst om zich heen, waar??????? zeiden ze. Opvallend hoeveel mensen niet op de omgeving letten. Altijd kijk ik om me heen en neem het natuurschoon, opvallende dingen en mensen in mij op. Ook de maan hou ik in de gaten, wat voor een maantje hebben we vandaag. De boom voor mijn huis was en is nog steeds zo mooi, deze mocht op de foto. Woensdag was een bijzonder mooie dag en heb zelfs tussen de middag buiten gegeten. Op de fiets zag ik een sterke scheiding tussen het wolkendek en de blauwe lucht. met Koos zijn camera geprobeerd om vast te leggen, best goed gelukt de kerk van Poeldijk vanuit het slaapkamerraam. Een andere foto zat vanavond in mijn mail, een foto uit 1986. Met Olympia 48 (den Haag) zijn we in Portugal voor het EK cross. de 2e van links ben ik. Gaaf om deze foto weer te zien, zie mij meteen weer rennen in de prachtige Almond blossom cross, 15e werd ik met Rosa Mota als winnares. Het was de eerste keer dat ik in Euro sport op TV kwam. Margreet Verbeek, Ik, Ineke Vis, Joke Kleyweg en Truus van Amstel als begeleidster.

Ik mag weer, Zoetermeer ik kom eraan.

5 weken zijn voorbij gevlogen en toch voelt het onwennig als ik mijn tas inpak, chip in de schoenveters rijg en om 10 uur in de auto stap om naar een wedstrijd te rijden waar ik deel aan mag nemen. Woensdag was de fysio al heel tevreden. Donderdag een 7 km lange tempoloop gedaan met de groep, vrijdag weer bij de fysio en weer was hij heel tevreden over het herstel van de pees. Ik mocht zondag gaan lopen in Zoetermeer, gewoon ontspannen hard. Met drie OphorstRunners in gaan lopen maar eerst maakte koos een foto van het groepje. Inlopen voelde goed, het weer was schitterend met een mooie herfst zon, weinig wind en rond de 9xb0C. Naar de start, Sabina en Ton ook 15 km, Marlies de 10 km wedstrijd, mocht 2 minuten na ons starten. Start ging goed en ik voelde me sterk. Al snel vormde zich langs het water een groepje van 4, lekker tempo. Wat mij meteen opviel waren de vluchtheuvels op dit fietspad. Een stoep opstappen deed de pees al pijn doen, nu vreemd om de vluchtheuvels zonder problemen te nemen. De zwakke wind in de rug voerde ons naar de AA. Deze gaan we helemaal rond en het was prachtig. De 5 km ging in 19 minuten, zo Carla, dat is best snel. Niet veel aandacht aan geschonken en ontspannen verder. Nu een lang stuk tegen wind, het waaide hier harder dan verwacht. De jongen van Haag atletiek voor me en ik zei hem vandaag geen kopwerk te doen, had even genoeg aan mezelf. Hij vond het niet erg en hield de wind voor een groot gedeelte van me weg. 10 km in 38.48, tempo verloren maar nog steeds goed. Nu een stuk crossen door de woonwijk, veel draaien maar op wat trekkende spieren die de wedstrijden niet meer gewend waren na, voelde het goed. Weer een viaduct over. In totaal waren het er vijf en steeds merkte ik dat dit mij moeite kostte. Als je 4 weken geen heuvels mocht nemen is dit vreemd. De moeilijkheid zit hem in het hoofd, gewoon een beetje angstig. Is niet erg, vandaag is een wedstrijd voor ritme en gewenning en angst wegnemen. Na de beklimming was ik zo weer terug bij de groep. De laatste km en mijn maatjes speren ervan door. Ik kies voor safe en loop in hetzelfde tempo naar de finish. De baan, het klikken van foto’s van Koos en dan, stoppen en zien dat je 58.37 gelopen hebt. Zonder problemen, zalig. De andere OphorstRunners opgewacht, was trots op ze, zulke goede tijden. Wat kleding aan en dan de meest spannende test, uitlopen, hoe voelt het aan. Onvoorstelbaar maar kon zonder stijfheid gaan uitlopen, dit ging ook heel goed. Gezellig na kletsen over de mooie en goede wedstrijd de spieren van melkzuur ontdaan. Lekker douchen in de mooie nieuwe kleedkamers van illion, weer warm worden. Het was even wachten op de prijsuitreiking. Na een uurtje gingen we naar huis met een enorme mooie bos bloemen en een goed gevoel. Woensdag verslag doen bij de fysio en hopen dat de pees dan nog steeds goed aanvoelt. Het was een mooie Herfstdag met prachtige kleuren, zie het eikenblad.