De kade der Kadeloop 2012

7 juli 2012, de zon scheen vrolijk door het raam bij het opstaan. De zon hoort bij Schipluiden met meestal een temperatuur boven de 25 xb0C, dat zag er vandaag niet naar uit. Na de boodschappen, bakkie, broodje en kleding opzoeken, op de fiets naar Schipluiden. Ik ging vroeg weg, had een raar gevoel in mijn lijf, een net te hoge hartslag wat mij een zenuwachtig gevoel gaf. Eenmaal op weg zakt dat meest wel. Een prachtige route naar Schipluiden, de wind tegen. Weet je meteen, naar Vlaardingen de wind tegen, langs de kade wind in de rug. Nummer ophalen en in de zon kletsen en wachten op de de OphorstRunners. Omkleden toen de meeste er waren en in gaan lopen, meteen richting start wat al een kilometer is. Daar nog een rondje gemaakt en wat versnellingen. Speelde nog even voor “bosjesvrouw” je moet een sanitaire behoefte in de bosjes leuk brengen als er mensen voorbij lopen en jij stapt net over de heg. Naar de start waar ik 5 minuten voor aanvang mijn halve liter water naar binnen klokte, zalig, genoeg vocht in mijn lijf voor 11.84 km in de volle zon en 22 xb0C. Voelde ineens spetteren naast mij, wat is daar gaande. Staat er een man naast mij te plassen. Dit had ik nog nooit meegemaakt en vond het best smerig. Tip, als je 1 minuut voor de start nog wilt plassen, pak dan een flesje met en brede hals (geen kans op een beknelling) , schroef hem dicht en zet deze langs de kant. Met wat natte onderbenen ging ik van start, een goede start. De zenuwen zaten nog wel in mijn lijf, niet proberen aan te denken. De benen voelde super goed en heel makkelijk liep ik de eerste km in? De weg naar Vlaardingen draaide we op. Heerlijk briesje tegen, liep in een klein groepje. De 5 km lopers draaide naar links, dag groepje. 3 Km in 11 minuten, zo loop ik een gemiddelde van 3.40 de km, dat is best snel, voelde erg gemakkelijk. De zenuwen zakte weg en ging nu echt genieten van de omgeving en de race. Lindsay liep bij me, voor me of achter me, was wel lekker zo saampjes te lopen. De kade kwam eraan, mijn kade want op de een of ander manier vindt ik het lopen op de steentjes en schelpjes lekker. Had goed de ruimte en soepeltjes vlogen de km’s onder mijn voeten door. Lindsay nam wat afstand, ik in eigen tempo verder. Er waren wel wat mannen die het op de kade moeilijk hadden, heb er 6 ingehaald. Met de wind in de rug was het warm. De bekers water dronk ik niet maar gooide ze heerlijk over mij heen. Is best schrikken als je jezelf water in het gezicht gooi, moet je maar eens proberen, het is net of het hart even stopt met tikken. Gelukkig bleef het hart het doen. Kilometer 10 ging in 37.40, supertijd. De trambrug was daar, vol publiek, luide aanmoedigingen. Bankjes vol mensen, allemaal even enthousiast, zalig. De bocht naar het dorp met een lus om het grasveld en dan is hij er, de finish. Als 2e vrouw finishte ik in 44.45 (1 minuut sneller dan in 2011!!!!!) en weet je bij de mannen 50+ was ik 2e achter Michel de Maat. De mannen 50+ zijn een beetje mijn doelwit, kan ik in de top drie komen bij ze, gelukt vandaag. Alle OphorstRunners opgevangen, warm, zware kade maar goed gelopen. Met zijn alle even uitlopen, met drie vrouwen nog een extra lus gemaakt. Douche van 7 minuten, de prijsuitreiking begon. Vreselijk verwend door de organisatie. Nog even kletsen met wat mensen en op naar huis, rugtas en winnaars tas om mijn nek. Fietste even langs het huis van zoon Lex, kijken hoe ver hij met zijn tuin is. Wordt erg mooi. Hier kreeg ik een slaapzak in mijn handen geduwd. Ze gebruikte deze niet, mocht ik hebben. Ook deze hing ik om mijn nek en zoals lex zei; ” Ma stapt zoals gewoonlijk weer als een pakezel op de fiets”. De terugtocht ging goed, had wel wat striemen van de hengsels in mijn nek. Met veel voldoening kan ik op deze wedstrijd terug kijken. Na 2007 had ik niet zo snel gelopen in Schipluiden. Even rekenen, toen was ik 48 jaartjes oud. Het is toch, de jaren gaan tellen!!!!!!!!!!!!! vandaag even niet.