De week na de bekendmaking sportvrouw 2011

De sportvrouw 2011 gaat de day after een beetje later uit bed, even bijslapen van het mooie feest. Joy en Pieter ontbijten thuis om daarna naar Brabant te vertrekken. Wat doe ik? Hardloopschoenen aan en trainen. Heerlijk train ik 90 minuten in het Uithof gebied, het is mooi weer. Onderweg krijg ik vele felicitaties. Na het hardlopen en douchen hang ik de Westlandvlag uit het raam, iedereen mag het weten, al hebben ze de foto op de voorpagina van het AD nog niet gezien. Bloemen worden gebracht, heerlijk, bloemen horen erbij. s’Avonds naar de kapper en daarna even in alle rust stukje fietsen. s’Avonds mijn weblog doen, foto’s erbij, rond 0.00 uur klaar voor publicatie. Zaterdag is boodschappendag, vele mensen feliciteren me en ik doe erg lang over de boodschappen. Als je op een roze wolk zit blijf je genieten en tijd is een vergeten iets. Mijn vader komt met bloemen, zoon Lex komt een bakkie doen en het is gezellig. Daarna even hersteltraining doen, broodje eten en op de fiets weg. Geen zin in klusjes, wil onder de mensen zijn, mee laten genieten van het genot wat ik voel. Bakkie doen bij Appie. Na het avondeten ga ik appeltaarten bakken en een appelcake, ga veel trakteren. Zondag een lange duurloop, ik loop zo lekker en fladder door het bos, 2 uur en 8 minuten, lekker lang. Leuk was dat op de Mariendijk de bakker uit de auto stapte, me feliciteerde en even moest zoenen, hij vond het zo welverdiend voor mij, gaaf toch zulke mensen. s’Avonds lekker eten gekookt en had na het eten nog veel mailtjes te beantwoorden. Op tijd naar bed, morgen werken. Maandag met een grote tas vol taart naar Leiden, het was een feest om 10.15 uur. Iedereen kwam feliciteren en taart eten, heel prettig en ze vonden de appeltaart en cake weer “als oma’s” appeltaart.. Uit het werk op de fiets kreeg ik heel vaak een gelukwens toegeroepen. Uit het werk metten op de WOS televisie het verslag van de sportverkiezing gekeken, hebben ze bijzonder goed gemaakt, complimenten. Dinsdag werd ik blij verrast door al mijn collega’s. 14.30 uur moest iemand iets belangrijks vertellen, met taart. Ik was weer eens niet op tijd klaar, Ozcan en Mohammed kwamen om beurten naar het lab toe, moest nu echt komen, ze wachtte op mij. Kom ik beneden, staan al mijn collega’s daar, 2 taarten en een kaart vol namen lieve woorden. Super trots zijn ze op mij, dat wilde ze even laten weten. Zulke acties vindt ik heel erg leuk en waardeer ze ten zeerste. Laat thuis, omkleden, de OphorstRunners kwamen bij mij vandaan trainen, bakkie en appeltaart. Komen ze binnen met een bos bloemen, prachtig, echt heel mooi. Lekkere training geweest en daarna gezellig rond de tafel taart eten. Dacht dat het na dinsdag wel rustiger zou worden. Door de stukjes in de krant, WOS beelden hielden de felicitaties aan. Tot vanmorgen, zaterdag, aan toe, bij de bakker heel hartelijke mensen die de tijd nemen om me aan te spreken. Dit is echt een waanzinnige week geweest. Het maakt veel los bij de mensen, hou van de mensen die mij feliciteren. Natuurlijk heb je ook veel mensen die niet de gelukswensen geven doordat ze het niet weten of er gewoon geen zin in hebben.Kan ik begrijpen en heb vrede mee, ieder mens is anders. Het leven gaat namelijk gewoon door. Ik ben niet iemand anders geworden door deze titel. Kan wel stiekem zeggen dat ik mij deze week, gezeten op mijn wolk, iets boven iedereen uit voelde zweven. Na vandaag is de wolk opgelost en sta ik weer met 2 benen op de grond. Vlag weg, krantenknipsels ingeplakt, uitgebloeide bloemen weg. De troffee laat ik op tafel staan, naast die van 2005. Toch zal alledag ietsje anders zijn dan voor 16 februari. Sportvrouw 2011 ben je nl een heel jaar lang, eigenlijk voor het leven.

Sportvrouw van het Westland 2011

The route to: Februari 2010, nominatie voor sportvrouw 2010. Ik was best verbaast genomineerd te zijn, 2010 was geen goed jaar geweest, slechts 1 gouden medaille, blessures gooide roet in het eten. Natuurlijk ben je blij tot de genomineerde te behoren, sportvrouw kon ik niet worden met 1 gouden plak vond ik zelf, daar moest ik meer voor doen. De doelstelling voor het jaar 2011 was begin januari “geboren” ; Sportvrouw van het Westland 2011. Mooi doel, is reeël en wil er veel voor doen. De blessure was volgens planning voor het NK cross op 19 februari over. Een spannende wedstrijd met Ella Witjes, ik won met enkele seconden verschil. Gouden medaille nr 1 had ik in bezit. Het volgende doel was het Nederlands record aanscherpen op de 25 km. Dit vond plaats in Brielle op 6 maart. De race begon slecht en dacht dat ik het niet zou redden. De ommekeer kwam 8 km voor het einde en vanaf 20 km ben ik zo hard gegaan. 1.42.17 was ruim voldoende voor een Nederland Record. Een moeilijk doel had ik me gesteld, mee doen aan het Europees kampioenschap cross in Gent, eindigen op het podium. Wat ik daar meemaakte was waanzinning. Ik kwam zag en overwon, vol vuur en kracht liep ik alle Europeese dames zoek, het was bikkelen maar het lukte, een Europeese gouden medaille, omlijst met het Wilhelmus. Emotioneel moment daar op de hoogste trede van het podium in het sportpaleis van Gent. Na deze waanzinnige maand even het gas eraf en lekkere wedstrijden in de buurt gaan lopen. In september weer een kans op goud, het NK 10km op de weg. Na een vacantieperiode liep het zo lekker en goud werd omgehangen in Tilburg. October, het NK halve marathon in Breda. Goede trainingen gehad, mede door het lange werk ter voorbereiding op de marathon. Het was erg warm, begon rustig en kon het goed opbouwen. Zonder problemen en vol kracht liep in naar goud. De marathon van Athene was een prijs die ik in 2010 gewonnen had. Het was erg leuk om te doen, na 6 jaar weer eens een marathon. Zonder een centje pijn won ik de marathon bij de V50+ in 3.10.24. Smaakt naar meer 🙂 Door de wisseling van locatie en organisatie van NK cross, kreeg 2011 twee maal het NK cross. Twee weken na de marathon had in een soort van supercompensatie en liep bijna de hele master groep zoek. Goud bij de V50+ en 4e in het totale veld, wat een race. Dit was zo’n beetje wat ik als doel gesteld had, alles is gelukt en nu kijken wat er uit gaat komen. De nominatie sportvrouw 2011 werd schriftelijk medegedeeld, jippie, de eerste stap. Artikel in het hele Westland, de 16e februati komt dichterbij, spannend. Dit jaar was ik best een beetje gespannen. Als ik aan het moment van “de enveloppe ” dacht, kreeg ik een hele hoge hartslag en pap-benen. Donderdag 16 februari, heel veel experimenten bij Crucell op de agende gezet, bewust een hele drukke dag van gemaakt, kan ik niet teveel denken aan…. Om 17.00 uur thuis, eten koken en eten, bijna het volledige gezin aan tafel. Na het eten snel omkleden en met zijn alle in de auto naar Velo. Daar waren ook OphorstRunners aanwezig, echt leuk dat er zoveel bekende waren. Aan tafel met het gezin, de andere in de zaal. Het was een boeiende avond. Alle genomineerde voorgesteld, bloemen en kado. Marc Lammers kwam daarna met een ontzettende goede presentatie, was grappig, boeiend en informatief. Pauze, wat had ik een dorst en snel 2 flesjes cola gedronken, even kletsen en dan…… brrrrr, de enveloppen, mijn angst moment van de hele week. Het talent, de ploeg en dan de sportvrouw. Mijn been hielt niet meer op met bibberen, mijn hart bonkte mijn keel uit en Joy verbaasde zich erover dat haar moeder zoveel spanning kon hebben. Daar komt de brief en dan…. Carla Ophorst. Ik gaf een harde gil, sprong van mijn stoel en viel Jan (de wethouder) om zijn nek. 4 dikke zoenen en emoties, ik liet ze komen, zonder tranen maar ze waren er niet minder om. De burgemeester feliciteerde me. Het rapport werd voorgelezen. Al mijn behaalde doelstelling werden genoemd (behalve mijn 29e nationale titel, NK cross in november werd vergeten). De OphorstRunners groep werd genoemd en mijn lange loopbaan. Ik kon niet anders dan glimmen, jeh, het is gelukt. Het plan wat geboren werd in januari 2011 heb ik kunnen verwezelijken. Heb er sniekie nooit met iemand over gesproken, Dit was een afspraak met mezelf en weet je hoe blij ik ben? Niet te omschrijven blij. Na een lange feestavond kroop ik om 1.30 uur in bed, kon niet slapen. Dan maar lekker de hele nacht alles van de hele avond laten passeren. goed dat ik een vrije dag genomen had, later uit bed en de hele dag van alles nagenieten. Een absoluut hoogtepunt in mijn leven.

Op een mooie winterdag

Foto’s zeggen meer dan woorden. Het werd geen Heinenoordtunnel-loop, sneeuw op het parcours, daar mag ik nog niet overheen van de fysio. Jammer maar aan de andere kant, wat doe je aan tijdens 25 km wedstrijd in de zon en -6 xb0C? Heel erg moeilijk. De moeite bleef me gespaard, ik mocht gewoon niet. Duurloop gedaan, langs de schaatsende mensen, in de zon, het was een genot.

Duurloop bij -6 xb0C

Het is al een week ijzig koud, iedereen in de ban van het schaatsen. Ik vind schaatsen ook erg leuk maar weet je, ik ben sinds 2 jaar een beetje bang op de schaats. Bang om te vallen en er dan weer een vervelende blessure aan over te houden. Ik val nl nogal eens, fiets, trap, bruggetje, en de laatste jaren nooit zonder gevolgen. Bang dus op de schaats, gaan we toch gewoon lekker rennen. De fietspaden in het Westland zijn voor 90% vrij van sneeuw. Ik wilde een duurloop doen van 90 minuten, zonder geglibber. Thermoshirt, gewoon shirt, windjasje, wintertight en handschoenen aan, ik ben klaar voor de vrieskou. Begon windje tegen naar Westerlee. Liep lekker, kreeg het al snel warm. Langs de Maasdijk de wind in de rug en ik vloog naar s’Gravenzande. Zag dat de tijd nog niet zover was als ik gedacht had, stukje door s’Gravenzande erbij genomen. Nu de wind tegen en mijn handen begonnen het koud te krijgen. De handen opgekruld in de mouwen vd windbreker, snel werden ze weer warm. Bij het politiebureau over de rotonde naar Naaldwijk en via het mooie rode fietspad naar Honselersdijk. Jeetje, op de rotonde in mijn dorp had ik nog wat minuten te gaan. Even door naar mijn broer, omdraaien en naar huis. 1.32.07 stond er op het horloge, tevreden opende ik de deur. Bij -6 xb0C heerlijk gelopen, zonder echte kou. Alleen al die kleding die je aan moet trekken, prefereer toch het topje en korte broek. Nog eventjes wachten 🙂

Nominatie sportvrouw Westland 2011

Voor het jaar 2011 ben ik een van de vier genomineerde vrouwen om in aanmerking te komen voor de prijs; Westlandse sportvrouw 2011. Ben hier heel blij mee. 2011 was gewoon een topjaar.

• Ik wilde met het NK cross in Hellendoorn top zijn en ik was top, in een spannend duel pakte ik toch het goud.
• 2 Weken later liep ik een Nederlands record op de 25 km bij de V50+.
• Weer 2 weken later werd het goud op het Europees kampioenschap in Gent, een waanzinninge ervaring en gevoel.
• Het volgende NK was in september, 10 km op de weg in Tilburg. Net terug van vacantie liep ik er een perfecte gouden race.
• Het NK halve marathon, begin october in Breda, werd gelopen onder tropische omstandigheden. Ik voelde me sterk en was ook sterk, pakte ook daar het goud.
• November, na 6 jaar weer een marathon, in Athene. Wilde in duurtempo 3.10 lopen en liep 3.10 in 8xb0C, NO 7 en soms regen, van 7 km tot 32,5 km heuvel op.
• 2 Weken later weer een NK, nu in Tilburg. (te) kort na een marathon, ik had echter een supercompensatie en werd 4e overall, goud bij de V50+.
• 4 Maal Nederlands goud, 1 maal Europees goud, Nederlands record en een perfecte marathon, daarom is mijn gevoel over 2011 meer dan goed. Dat is de reden dat ik zo blij ben met mijn nominatie. Zie artikel in “Het hele Westland” van 01feb12. Heb sterke tegen kandidaten. De 16e februari wordt het bekend gemaakt.