Beachrun, de wedstrijd der wedstrijden

Schipluiden heeft een "trek"pad van 6,5 km, heerlijk om te lopen is dat. een week later ga ik de wedstrijd met wat meer ongelijk parcours  uitbreiden. Niet alleen in paden, lees het volgende verslag maar. Zaterdag 15.00 uur op de fiets naar Kijkduin voor de Beachrun, een wedstrijd over 10 km. Was al ingeschreven en hoefde alleen mijn nummer op te halen. Daarna lekker op de trap in de zon zitten, wachten op de rest. Met Spas en Frank in gaan lopen. Het strand op, voor de wind richting Scheveningen. Na 1 km omgedraaid en vol de wind tegen, zo die was heftig en voelde wat ons straks te wachten stond.

 
Heerlijke start, gewoon op het strand onder het startdoek achter een touwtje. Het schot viel en iedereen stoof weg door het zachte zand. Dat is niet mijn specialiteit, op souplesse ga ik naar de strandopgang, kinderhoofdjes, beter maar loopt niet echt lekker.

 
 
 
Op de  boulevard volle wind tegen maar we draaien snel en voor de wind de duinen in.

 
Al snel is daar het 1e colletje, kleine pasje omhoog, grote passen omlaag. Eenmaal beneden is daar al snel de 2e col, ietsje hoger is deze, naar beneden zwaar door alle gaten in het asfalt. De colletjes volgen elkaar in rap tempo op, moment van rust is er niet. Als hoogtepunt "col de Savarin Loman" , als je denkt dat je er bent mag je  na de bocht nog een stukje klimmen. Daarna wat schelpenpaden op en af richting het strand. Ik liep lekker met Spas vlak achter me. Een paar mannen ingehaald, ze konden niet volgen 🙂 Het strand op, eerst dat heerlijk mulle zand. Eenmaal langs de zee goed te lopen maar die wind, kriempieneel wat een storm. Bewust alles alleen gedaan. Hier was een jongen die als ik hem voorbij ging weer snel langszij kwam. Duidelijk dat hij het niet leuk vond dat een vrouw hem passeerde (zie de foto, die ogen!!! ).

 

 

Richting  de kinderhoofdjes, dan  draaien en voor de tweede maal de duinen in. Je weet wat er gaat komen en ik had er plezier in. Voelde dat Spas los was, wist niet op hoeveel afstand hij zat. Eenmaal op het strand buffelen tegen de wind, zwoegen omhoog en redelijk relaí naar de finish.

 
Als 5e overall (mannen )  en eerste vrouw over de finish in 44.06, Was langzamer dan in 2010 maar nu was het parcours 350 meter langer en veeeeeel meer wind. Nadat iedereen gefinished was even uitlopen door: de duinen, krijg er geen genoeg van. Snel naar de prijsuitreiking.

 
Daarna  op het strand bij de triathlon gaan kijken, het was zwaar. Dat fietsen, niet normaal hoe ze moesten beuken richting HvHolland.  Om 19.30 uur weggegaan. We zouden Indisch gaan eten in den Haag en hadden trek. Het was een heerlijk afsluiting van deze mooie super zware race. Dit noem ik nog eens wedstrijden. Niet alleen strijd met jezelf, nee ook met de colletjes, zand en de wind.

 

Na regen komt………

Maasdijk, DE wedstrijd in de regen, was erg genieten. De dagen na mijn optreden in Maasdijk hebben mij veel publiciteit gegeven, hoefde maar een krant open te slaan en daar stond mijn nieuw gelopen record weer. Na een record gaan we gewoon verder waar we mee bezig waren. Zondag uitlopen en mijn nieuwe douche schoonmaken en nog meer klusjes, einde vd dag een feestje op de voetbal. Maandag werken en hardlopen in de "bloedhitte". Jeetje, om 21.30 uur was het nog 30 xb0C en super benauwd. Was eerlijk gezegd blij dat ik thuis was. Dinsdag fiets mee in de trein, tot 13.00 uur werken, naar Zoetermeer fietsen voor diploma uitreiking van Joy. Rond 18.00 uur naar huis fietsen en s'avonds groot feest voor Joy, mannetje of 50, was een super feest. Om 0.30 uur beetje gesloopt kroop in onder het dekbed. Woensdag thuis schoonmaak dag, s'middags Joy naar Schiphol brengen (2 mnd werken op Mallorca) en s'avonds een hersteltraining, op tijd in bed, nog steeds wat brak van het feest. Donderdag werken en naar het ziekenhuis voor mijn arm, toch een "kapotte radiuskop, kijken hoe ze dat kunnen repareren. s'avonds training geven en mee trainen, lekker en gezellig, weer op tijd slapen, kan nog een uurtje extra gebruiken. Vrijdag  in het Laboratorium mooie experimenten gedaan. Dan is het alweer weekend met de Kadeloop op het programma. De Westlandse wedstrijden volgen elkaar in (iets te) rap tempo op, maar we gaan ervoor, de leukste wedstrijd van de serie. Op de fiets erheen, de zon scheen en het gras was mooi groen in dit prachtige polder gebied. Lekker wat OphorstRunners aanwezig en gezamelijk de warming-up doen, 5 en 12 km starten nl gelijktijdig. De warming-up voelde goed in de benen, kijken hoe ze de wedstrijd vandaag dragen. 5 minuten voor aanvang 2 bekers water opgedronken, voldoende vocht voor 12 km. Na vele huldigingen in de  start/finish wagen mochten we weg.  Erg druk was de start maar ook vandaag ging het goed. Rondje om het grasveld waar mijn vader, na lange tijd weer als trouwe toeschouwer stond, zo mooi. Passage 1 km in 3.37 minuut, met 1 vrouw voor me.

 
Daar kan ik niet tegen en wil ernaast cq overheen. Dat lukte en ze liep achter me. Rond 2,5km slaat de 5 km rechtsaf, was gespits op wat ze zou doen. Een jongen achter mij hoorde ik zeggen rechtdoor en ik dacht dat hij het tegen haar had.

 
In gedachte liep de vrouw nog steeds achter mij, was op mijn hoede, in een eigen gekozen tempo. De mannen voor mij liet ik gaan. Voor de wind in de zon was warm en ik wist dat 6 km Kade met een fikse tegenwind erg zwaar kon worden, niet te gek doen nu. Rechtsaf en ik zag geen vrouw, oh, dan toch een 5km loopster geweest. Loopt net iets meer relaí, als enige vrouw tussen de mannen. Hier tegenwind en ik zag de mannen dichterbij komen. Linksaf de wind weer in de rug, weg waren ze.  Het zweet gutste van mijn hoofd en weet je, ik was blij met de "KA". Lekker de wind tegen, veel verkoeling gaf het mij. De schelpje liepen lekker, het omgehakte riet iets minder. Dit was verdroogd, lag over de schelpjes en zorgde ervoor dat het glad werd. Moest echt goed uitkijken dat je niet weg ging glijden. Haalde een paar atleten in, werd aangemoedigd vanaf de KA en het water.

 
Leuk als er een bootje met bekende naast je vaart. De molen komt in zicht, eerst de trambrug, dan de molen. Voor de molen stond mijn pa mij aan te moedigen, high five en door naar mijn tante, ook een high five, kikke.

 
Koos zat daar foto's te maken, heb hem helemaal niet gezien, dom he.

 
Rechtsaf het dorp in, fiets mee, de eerste vrouw. Grasveld om en de finishboog en de mooie bloemen. 45.42 kreeg ik achter mijn naam en 1e vrouw.  Felicitaties, interview, Pa, Koos, OphorstRunners en andere atleten, het was een gezellige boel.

 
Na dit alles even goed uit gaan lopen. De prijsuitreiking was er een om nooit te vergeten. Ingeschreven als V50+, als 1e vrouw over de finish en dan 0,0 waardering tijdens de prijsuitreiking. Gewoon ergens bij de ouwetjes weggeschoven. Kon dit niet bevatten en met de organisatie gaan praten. Ze vertelde mij een fout te hebben begaan, 100X sorry daarvoor. Het wordt recht getrokken en voor volgend jaar een vernieuwing doorvoeren, een overall klassement. Met de huidige vergrijzing in de atletiek is dit meer dan nodig. De ouwetjes lopen vaak sneller dan de seniore. Dat verdient een nieuwe opzet, blij dat meer en meer organisatoren dit in gaan zien. Buiten dit alles was het weer een perfecte wedstrijd in de zon in Schipluiden. Zo zie je, na regen komt zonneschijn!!!!!!!!!