De laatste zaterdag van januari, de Wollebrandcross, de afsluitende dag!!!!! Het weer is koud maar schitterend door de zon die uitbundig schijnt. Rond het middaguur even op de fiets naar de hal. De bekers voor de kindercross brengen, startnummer halen, oude schoenen neerleggen en even kletsen. Naar huis, nog eventjes in de tuin rommelen, omkleden, om 13.30 uur inlopend naar de Wollebrand te gaan. Het is nu en stuk drukker, overal mensen in de weer om deze dag tot een succes te maken. Mijn oude schoenen aan en een stukje parcours verkennen. Het is hard bevroren en net de toplaag is een beetje glibberig, dat kan leuk worden. De start gaat zonder knallend pistool, hij laat het afweten maar gelukkig heeft Peter kruithof, van de Kromme jongens een harde stem, wij zijn weg. Stukje asfalt en dan hard gras met veel hobbels. Op naar de Glibberberg, met zijn trapje ernaast, ik neem safe de trap. De eerste afdaling valt mij mee maar olxc3xa9e, daar komt de tweede met aan het einde de sloot. Grijp mij vast aan het lint en daal niet te wild af, het gaat goed.
Glibberen langs de slootkant en weer zo'n vreselijke glibberbocht. de sloot over, bukkend onder de bloemenroute door naar het meer. Loop eigenlijk wel erg lekker, maar op mijn hoede. Om het meer is het nu goed te lopen, Ach, zelfs de molshopen zijn bevroren, moet je overheen springen, beter voor de enkels. Aan het einde van het meer is het super glad, De zon staat op de wallenkant en 1 cm blubber heeft zich hier gevormd. Dan een lekker stuk, wind in de rug, zon in het gezicht, zalig.
Passage onder de Bloemenroute, pittige heuvels van de mountainbikers en de eerste 4, 5 km zitten er op. Doe nog een ronde, neem de trap van de Glibberberg alweer. Zo, 800 paar voeten hebben de ondergrond danig veranderd, Wat een glibberig geheel is het geworden. Bij de afdaling heb ik nu een boom bijna uit de grond getrokken, zo glee ik.
Om het meer voelde je je voeten steeds wegglijden, de molshopen waren voor 80% plat (niet meer springen dus) Einde van het meer, Jan zei nog, pas op Carla het is erg glad. Het hek had ik vast, liet los om in een mooie rechte lijn naar beneden te gaan. Nee, glij ik zo van de wallenkant af, Rechterkant helemaal in de bagger. Jeetje dacht ik toen, niet weer een valpartij he, kom ik te vaak niet goed uit. Maar, het was meer glijden dan vallen, hup, opstaan en door. De jongen naast mij zei nog dat ik beter spikes aan had kunnen doen, glij je niet, let op in de rest van mijn verslag:-) Wij vervolgde onze race, even bukken voor de weg,
strobaal nemen die op het parcours ligt en dan de gemene heuvels. Die afdalingen vind ik zalig. Jammer dat er nu een langzamer iemand voor mij loopt, ingehouden naar beneden. de vrachtauto door en achter de bosjes langs. Een bocht en ja hoor, daar ligt de jongen met de spikes die zei dat je met spikes niet uit ging glijden, wel dus. Had er best een beetje lol om, mede omdat hij snel opstond, niets had en samen met mij over de finish ging. 36.10, best een mooie tijd voor de ongeveer 9 km lange cross. De WOS kwam snel voor een interview. Even een jasje aan, eerst zorgen dat ik de warmte vasthoud. Kort maar krachtig interview, leuk.
Naar de hal, droge schoenen aan. De schone sokken gebruikte ik als handschoenen, die waren kledder na mijn val. Even 10 minuten uitlopen, daarna de prijsuitreiking van de kindercross.
Mocht de bekers zelf geven aan al de glunderende en trotse kinderen, gaaf. Daarna mocht ik zelf het podium om voor mijn eerste prijs.
Hele mooie bos bloemen en een bak met zalig fruit. Dan komt het moment, wat is het eindbedrag? zie de foto, echt super gaaf om weer zoveel geld op te halen.
De nieuwe voorzitter werd er best emotioneel van. Nog even napraten en wat drinken. Naar huis uitlopen om snel daarna een douche te nemen, even al de blubber wegpoetsen. Het was weer een fantastische Wollebrandcross 2011 ondanks dat wij tijdens de cross het gevoel kregen over glad ijs te rennen, ik tenminste wel.