Oranjeloop en nog veel meer

Het is ondertussen zaterdag, de Oranjeloop alweer 24 uur geleden.  Een mooi Oranjeweekend. Vanmorgen liep ik bij de Appie Heijn, het was 9 uur en vele mannen waren boodschappen aan het doen, tenminste, een poging tot boodschappen doen. Ze waren druk, uitgelaten bijna euforisch. De link was snel gemaakt. Nederland voetbalt vanmiddag in Durban, de zenuwen gieren nu al door al die kelen. Ik vind dat heel leuk, de spanning die de mannen hebben voor iets wat ze niet zelf hoeven uit te voeren. Ze trekken hun Oranje outfit aan en ploffen voor de TV om  het spel wat ze daar in Afrika spelen te bekijken.  Dit gevoel merk je aan de atleten voor een hardloop wedstrijd. De ene gaapt, ziet wit, is stip, moet 10 keer naar de wc, uitgelaten enz. Dan valt net als gisteravond in Kwintsheul  het startschot, de spanning wordt omgezet in doen, de wedstrijd lopen die je in gedachten hebt. Niemand kan daar iets aan veranderen, behalve jij zelf. Mijn benen voelde nog niet als vanouds aan, 39 km is niet zomaar verdwenen. Niet te gek weg en kijken hoe het gaat waren mijn gedachten voor deze Oranjeloop.

Kwam na de start niet door de atleten heen en de voor  mij anders super snelle eerste  kleine ronde was nu stukken langzamer.

Na km 2 liep ik in op een groepje en kwam bij. Het voelde eigenlijk wel lekker en trok een beetje door. De mannen bleven bij me, wat vooral op de Harteveldlaan aangenaam was. Een straffe Noorderwind blies ons recht in het gezicht. Waaier lopen ging heel goed en om beurten liepen we op kop.

 
  5 km tijd was niet snel, iets van 19.30-19.45. De tijd deed me niet veel vandaag, lekker lopen en de 1e plek vast weten te houden. Na km 6  begon er wat melkzuur in mijn bovenbenen te stromen, voelt niet lekker hoor. Begreep het volkomen, niet voldoende herstelt na zondag. Lekker door  gaan en het bij deze zuurgraad proberen te houden . Lekker naar beneden denderen van het water en de dijk af. Nog 1 km de wind in de rug. Eenmaal op de Harteveldlaan was de wind flink in kracht toegenomen. De waaier werd gevormd en om beurten weer een stukje kopwerk. Op het bord langs de weg stond km 9,  een paar atleten gingen  de sprint met elkaar nog even aan. Mijn persoontje niet, gewoon in hetzelfde tempo naar de start.

De kans dat er een pak melkzuur opengetrokken wordt in mijn benen is te groot, dat is het mij niet waard. Ontspannen met redelijk stijve benen finish ik in een niet eens zo beroerde tijd van 38.29. als eerste  vrouw, lekker. Vincent en Judith liepen beide een PR, klasse gedaan. Na de finish naar huis gaan uitlopen. Even melding van mijn vertrwek gemaakt ivm de prijsuitreiking. Excuus is een bruiloft  waar ik anders helemaal te laat voor kom. Gauw douchen en in de auto naar den Haag. Het was een super gezellig feest en spijt van mijn snelle vetrek na de wedstrijd hoefde ik niet te hebben. Vanmorgen even bij John geweest en met een arm vol prijzen ging ik weer naar huis. Vanmiddag hebben de "gespannen  mannen van de Appie Heijn" zich ook goed kunnen uitleven. Voor Nederland een overwinning. Twee maal Oranje; Voetbal-Oranje en Hardloop-Oranje,  binnen 24 uur. Euforie door voetbal te kijken, euforie door een 10km wedstrijd te lopen. Euforie is een zalig gevoel 🙂

Rondje Voorne

Vrijdag pas besloten, vandaag  gelopen. Samen met Rene Ooms,  rondje Voorne, 50km, gedaan. Rene iets minder getrained dan ik maar hij deed het wel,  4 km, 4km, 2 km en 1 km, de rest was voor mij. Het was een genot vooral de 9 km over het strand.  De 8 minuten haal ik van onze eindtijd af, Brug in Hellevoetsluis stond open, goed voor 4.01.37. Het was gaaf en het loopweer perfect, had donderdag zo moeten zijn :-) 

 
Een kort verslag met 4 foto's welke een mooie indruk geven van het genot van deze mooie loopronde.

 


 

Loop ik in het oerwoud?

Donderdagavond, 5000meter baan wedstrijd in Naaldwijk. Het Nederlands record zou ik toch wel graag op mijn naam zetten. Een poging gaan we doen. Inlopen naar de baan, het is broeierig maar er begint regen te vallen, steeds meer tot het plenst. Jeetje wat een noodweer maar het lopen gaat wel een stuk lekkerder. Doorweekt kom ik op de baan aan. Judith en Marja zijn er al. Inschrijven en met Marja mee naar de 800 meter. Het was gelukkig droog en Marja liep een mooie race. De 5000m ging beginnen. Het werd steeds mistiger en warmer. Vochtigheidsgraad voelde als 100% , vies klef weer. De start, eens  kijken wat er vandaag mogelijk is. Zou  rondjes 87  lopen, moet lukken. De volgende foto's zeggen genoeg.

 
  
 
  Had na 3 rondjes moeite met 87 seconden.

Na 4 ronden had ik  allergische longen, moest naar lucht happen.

Tempo laten gaan en rustiger uitgelopen.

Vond het mooi dat ik precies 1 minuut langzamer finisthe dan de gedachten vooraf waren;  19.07. Mijn stem en longen hebben het flink moeten ontgelden. Weet nu dat ik nooit in een oerwoud moet gaan hardlopen. De atmosfeer voelde alsof  je  in het oerwoud bent,  het groen,  de ontbrekende factor. Als afsluiting een spetterende race van Judith met een nog spetterende eindsprint, zo mooi. Laat naar huis uit gaan lopen, nog steeds benauwd. liep lekker maar was blij dat ik thuis was en onder de douche mocht springen.

Hitte in Maasdijk

Maasdijk is altijd warm weer, soms is het positief, na afloop, voor het publiek, soms negatief, als je lopen moet in deze hitte. 2010, we hebben nog niet veel mooie dagen gehad, de noorden wind houdt de temperatuur laag, erg laag. Gisteren bij het opstaan prikte de zon al in mijn gezicht. Heerlijk, ik kon mezelf in korte broek hijsen en hempje, zomer in Nederland. Na de boodschappen lekker in de zon koffie gedronken, het was echt warm. Het idee een wedstrijd op volle snelheid te moeten lopen zat niet echt in mijn gedachten. Eerst het gras maar eens maaien en rommelen in de tuin,

 eten, omkleden, tas inpakken, goed gedronken, klaar voor de race stapte ik om 12.30 uur op de fiets. Een lekkere tocht naar de Maasdijk, alle mensen blij en vrolijk, wat de zon al niet kan doen. Mijn nummer opgehaald, kleding aan, nummer op de borst en in gaan lopen. Jeempie, dat vond mijn lijf niet echt leuk. Netjes en rustig 2 km ingelopen maar tijdens het inlopen mezelf voorgenomen er vandaag een snelle duurloop van te maken, lopen met mijn verstand. Bij de start hoorde je de atleten zuchten en twijfelen, waar doe je verstandig aan. Vertelde ze van mijn plan, of ik me daar dan ook echt aan kon houden. Ja, ik weet dat ik mezelf netjes aan mijn opdracht kan houden, het is voor je eigen bestwil.

De start ging niet vervelend en opende netjes in 4 minuten. Daarna 8 minuten, 12 minuten en mijn hoofd begon te gonzen. Er was een lekker groepje om mij heen, je merkte wel dat menig atleet het zwaar had. Sommige gingen versnellen, enkele ging ik later weer voorbij. Andere verloren tempo, langzaam maar zeker liep ik daar al alonde over Westlands wegen. 16 minuten op 4 km, daarna begon ik langzaam in te leveren, 20.10 op 5 km. Ik vond het niet erg want ondanks de hitte bleven de benen goed draaien. Het gonzende hoofd gaf de meeste problemen.

 Er is altijd veel verversing in Maasdijk, flessen water, sponsen, sproeiers. Koos maakte een mooie foto van mij toen ik net een fles water over mijn hoofd gooide. De sproeier in het dorp op 8 km was de beste verkoeling.

Doorweekt in sompige schoenen begon ik aan de 2e grote ronde. Hoorde speaker Peter Fieret zeggen dat heel veel atleten de tweede ronde voor gezien hielden. Geen haar op mijn hoofd die daar aan dacht, wilde  netjes mijn missie volbrengen. Langs de Maasdijk kwam ik mijn vader tegen op de fiets, toch nog even zijn dochter aanmoedigen.

Op de dijk kreeg ik Maurice aan zijn blote barst en Erwin in het zicht. De jongens zagen het niet meer zitten en pratend over het komende WK voetbal vervolgde ze hun weg, richting finish.

 Ik langszij, mij duurtempo lag vandaag iets hoger dan dat van hun. Achter in de polder was een heel klein briesje, voldoende om het net iets lekkerder te maken. Wim kwam me daar voorbij, hij moest alles geven zei hij en jij loopt lekker te flierenfluiten. Wim mocht ook deze keer van mij winnen, net als in Ter Heide, hij vervolgde sneller dan ik zijn weg. De laatste douche op 14 km en dan richting finish. Zag nog net mijn pa voor de finish staan, goed dat zo hard mijn naam riep. 

Als tweede vrouw, Maroccaanse zat wel een eindje voor mij, finishte ik in een tijd van 1.02.25. Heel netjes gedaan, snelle duurtraining, warm maar niet kapot. Koos, Judith met kids en Marco, Josxc3xa9 waren er, even napraten over deze hitte in Maasdijk. Daarna uit gaan lopen, was niet echt nodig maar het hoort er gewoon bij. Allemaal atleten liep ik tegenmoet, zwaar versleten met rode hoofden, het was een zware klus die door menig atleet geklaard werd, klasse. Na de douche naar het gezellige plantsoen met tent ed. Michel de Maat had mijn  OphorstRunners kleding bij hem, mooi hoor. In een rugzak van hem alles gedaan anders kreeg ik het niet mee, dat gebeurd mij wel eens vaker :-). De prijsuitreiking werd goed gedaan. Alle nrs 3 op het podium, Daara alle nrs 2 en als laatste nr 1.

Hier begrijpen ze het, alle categorixc3xabn zelfde prijs en een overall klassement.
Alle snelle veteranen krijgen dan wat ze waard zijn. klasse organisatie, laat vele jullie voorbeeld volgen. Toen op de fiets met 2 rugtassen, en bloemen naar huis. Was goed te doen alleen kon ik wel weer onder de douche van het zweten op mijn rug. Daarna met de autro naar Brielle, heerlijk eten bij vacantie kenissen. Was gezellig en de reden dat ik een dagje te laat ben met het verslag. Koos ( Carry)  heeft weer prachtige foto's van mij gemaakt, vooral die op de brug is erg gaaf.