Jan Zuidema, voor mij de meest bekende meefietser tijdens de Werstland halve marathon. Dit jaar geen zoon achterop de fiets of motor die een film tijdens de wedstrijd kon maken. Nee, op de een of andere manier had hij de camera aan de fiets vastgemaakt. Zo heeft hij heel onopvallend deze film gemaakt. De muziek is heel toepasselijk, it was a bad day!!!!!!!!!!!!! Met dank aan Jan. http://vimeo.com/10497444
Goed geslapen, fris weer op en met een glimlach de boodschappen gedaan. Ik had zin in deze dag.
De dag van de halve door mijn geboorte- woongebied. Na de koffie nog even snel op de fiets naar Naaldwijk, al mijn hardloopsokken waren tot 1 sok gereduceerd, tijd voor veel nieuwe. Met 3 paar nieuwe sokken weer naar huis. Wat doen we aan, het leek me, gezien de koude wind, verstandig om een singlet aan te doen. Het mooie OphorstRunnerspak aan, nog wat drinken en daar was Josxc3xa9. Samen fietste we naar de sporthal in Naaldwijk. Alle ateleten waren aanwezig en na wat kleding aan of uitgedaan te hebben, was het tijd om een stukje in te gaan lopen. 15 minuutjes gelopen, oefeningen doen en versnellingen.
We waren er helemaal klaar voor. Bij de start moest ik toch echt nog even plassen. 5 Minuten voor het startschot, waar moet ik heen. Echt onder het bijna toeziend oog van oom agent heb ik een plasje gedaan, schande maar je moet maar moeten. Het startschot en de hele atleten menigte schoot er als een raket vandoor, ook ik, zag bij 1 km 3.35 staan. Ho rem erop, dit is iets teveel van het goede. Veel mensen langs de kant en heel veel aanmoedigingen. Zag Marlies nog staan met haar mooie zwangere buik, luid aanmoedigend. Op de grote Woerdlaan, wind in de rug, zon in het gezicht voelde ik me niet echt lekker.
Had het warm en benauwd. De hooikoorts heeft mij de hele week al doen niezen (vanmorgen op de fiets niesde ik zo hard dat de vrouw die bij het stoplicht stond te wachten zich een hoedje schrok, bijna haar fiets liet vallen. Daarna kon ze er wel om lachen) met slechte longen. Teleurgesteld was ik in mijn lijf, juist nu in het Westland laat hij het afweten. Tot de Monsterse weg hadden we de wind in de rug, mijn singlet tot topje gevouwen, verkoeling via de buik. Toen kregen we de wind tegen en mijn longen vonden dat heerlijk. Met 3 jongens lekker waaier lopen, wat heel goed ging en kreeg weer macht over mijn ademhaling. Op de Meloenlaan vol de wind tegen maar het deerde mij niet, het ging goed. Tot!!!!!! het moment dat de wind niet meer tegen is, de ademhaling gaat zwaarder.
Ondertussen reed Jan al lang naast mij (eerste vrouw) kreeg gezelschap van een agent op de fiets, deze hield Jan in de gaten, of hij mij niet uit de wind hield. Eenmaal terug op de Zwartedijk kreeg ik een beetje zere kuiten en voelde ik mij een beetje erg op. Met de motor van de WOS, agent op de motor, Jan op de fiets, agent op de fiets en later ook de reporter op de motor, dit allemaal naast mij en ikke die mij zo "op" voelde. Mocht gewoon niet leeg en moe zijn met zoveel aandacht. Zo goed als zo kwaad mogelijk was liep ik mijn laatste kilometers.
Langs de sporthal veel applaus. De Koningsstraat met zijn ontzettend ongelijke wegdek was een ramp voor mijn kuiten, gelukkig was er een stoep met mooie vierkante tegels, deze genomen. Dan draai je, met al die motoren het Wilhelminaplein op, net of je een wereldster bent, over de (in mijn verbeelding) rode loper, onder luid applaus richting finish. Jeetje ik mocht stoppen, wat een genot. Mijn stem was hees, gevolg van alle pollen, mijn kuiten waren stijf maar!!! ik had wel gewonnen in mhhhhh, 1.25.50. Niet slecht voor een 51 jarige, of ik me er tevreden onder voelde is een ander verhaal. Naar de resultaten en tijden van de atleten luisteren, Josxc3xa9 "troosten" het zit hem niet mee dit jaar. Al snel moest ik even voor de TV en radio komen, daarna ook de huldiging op het plein, het was net een feestje. Kreeg het een beetje koud en met Vincent, Spas, Sabina een stukje gaan uitlopen. Hun drieexc3xabn dag gezegd en zelf nog 10 minuten langer uitlopen, nu met Jan van der Hoeven. Eenmaal terug in de sporthal geen tijd om te douchen. Een razend snelle prijsuitreiking dit jaar en ik mocht de hoogste trede beklimmen, toch wel erg leuk. Nog even napraten, daarna met Josxc3xa9 uitfietsen. Dat ging wel goed bij hem en heb hem thuis gebracht. Vond het zo lekker, even ontspannen te fietsen. Tegen wind naar huis en toen…. was er een douche en lekker warm eten, dat had ik wel eventje nodig.
Zo zie je, de ene week loop je lachend een wedstijd, de andere week is hij om te huilen. Winnen of lekker lopen? liever allebei 🙂 Dit zijn de foto’s van Koos. Van Carry komen nog (prijsuitreiking)
Nu het vertrouwen in mijn lichaam weer terug is, is wedstrijdritme opbouwen de volgende stap. Niet meer elke week een wedstrijd, wel regelmatiger. De CPC aan mij voorbij laten gaan met het oog op de plassenloop in Reeuwijk. In 1985 liep ik deze wedstrijd al, vandaag stond ik er weer. Ik voel met het best als ik een uur voor de race aanwezig ben. Vandaag mislukte dat. Het stond niet op de martixborden aangegeven maar bij Waddinxveen stroopte het verkeer op. Dit duurde tot afslag 12, Reeuwijk. Half uurtje voor aanvang was ik er.
Gauw mijn nummer opgehaald en een sprint naar de wc gemaakt. Maag en darmen voelen zich niet top deze week, kijken hoe ze zich houden tijdens de race. Weinig gegeten vanmorgen, scheelt hopelijk. Marja en Josxc3xa9 kwam ik tegen, ook allemaal te laat. Beetje inlopen en dan naar de start. Topje en korte broek, het is gewoon 14 xc2xb0C, LENTE, heerlijk. Josxc3xa9 is Marja’s haas, op naar een mooie tijd op de 5 km, ik ga voor de 15km. De start gaat goed en ik loop in een regelmatig, lekker tempo. Sommige "maatjes" zie ik weg schieten, laat ze gaan, voel dat dat te snel gaat. Loop met Ilona of Anoeska (sorry meiden jullie zijn teveel tweeling) , met Marjon vd Wansum en nog wat mannen. Mannen in een plastic jasje en broek, krijg het al benauwd als ik naar ze kijk, veel te dik gekleed. Na 3 km even vol in de wind, al snel duiken we het bos weer in en tot km 7 lopen we redelijk beschut. Dan draaien we naar de grote plas,
de wind vol in het gezicht. Met een man of 6 moet dat goed te doen zijn. De een na de ander haakt af en met 2 vrouwen en 2 mannen beuken we tegen de wind. De maag speelt op, niet teveel aan denken en als ik het topje vrij laat van mijn maag voelt het beter aan, geen druk op de maag. Geniet verder van de mooie omgeving en loop in een lekker ritme. Bij km 13 gaat er een versnellen, Marjon gaat mee en ik blijf mijn tempo lopen. Het is mooi zo en wil niets gaan forceren. Km 14 staat ergens tussen de bomen. Weet na al die jaren dat dit een lange laatste km wordt. Niet omdat je moe bent maar hij is volgens mij gewoon te lang. Marje an Josxc3xa9 moedigen mij aan, gaaf, ik ga op de finish af.
58.30 klok ik, en de organisatie, ( laatste km van 4,11, wat zei ik) Ben de 2e vrouw overall en 1e V50+ en!!!!!!!!!!!! superblij. Scherp mijn eigen Westlandse record aan met 1minuut 15seconden, klasse. Als ik naar Marja loop straalt ze en ik weet genoeg. 21.22 gelopen, een PR van 30 seconden. Josxc3xa9 was een prima haas, goed gedaan mensen. Moest wel even goed uitlopen en met karin en ? de ronde van 5 km uitgelopen. Opeens hoorde we dat de prijsuitreiking bezig was. "Even crossen meiden" zei ik. Door nat gras, paardenpaden en blubber, de kortste weg naar de prijsuitreiking. We waren op tijd en onze schoenen nat en vies. Na naar huis naar huis. Gelukkig geen file en binnen 30 minuten ben je dan weer in je eigen dorpje. Het was een mooie wedstrijd, een mooie dag. Weet je wat ik ook zo leuk vond. Op de heen- en de terugweg in de auto bakken regen gehad, tijdens de wedstrijd HELEMAAL NIETS.
Vandaag geen CPC voor mij. Het is geen Nederlands kampioenschap meer, mooi smoes om de CPC te laten voor wat hij is. Vind de wedstrijd veel te massaal. Zoeken naar alles, Kleedkamer, WC, kou in het startvak enz enz. Gewoon lekker via de groenstrook tussen het Westland en den Haag naar Kijkduin gelopen. Koos er gezellig op de fiets naast. Liep echt heel lekker. Goede timing want al snel kwamen Josxc3xa9, Spas en Sabina langs. Na de aanmoedigingen ging ik via het groen, Koos over asfalt naar huis. Goed voor een duurloop van 2 uur en 6 minuten enne 28 km weggesleten. Koos maakte tijdens mijn afdaling, ergens in de puinduinen nog een aantal foto’s Dit was de leukste.
Het Nederlands kampioenschapcross, dit jaar niet in de blubber van Gilze-Rijen maar een totaal nieuw parcours in Hellendoorn. Niet echt naast de deur maar met de BMW van Josxc3xa9 was het een eitje Rond 13.00 uur waren we op de plaats van bestemming. We werden warm ontvangen door de moeder van een loopmaatje van Josxc3xa9. Wat drinken, omkleden, voor mij hoog tijd om te gaan. Het startnummer kan je tot 1 uur voor de start ophalen, rennen dus door Nijverdal. Het huis lag op 1km van het parcours en keurig op tijd was ik bij mijn startnummer. Even met de jongens een rondje van het parcours verkennen. Het ziet er perfect uit. Twee plaatsen echte blubber, onder de brug zand gegooid, hoeven niet tot onze enkels door het water. Het dal in de rode ronde ook meegenomen, heftig maar wel jammer dat wij dit dal niet hebben. 30 minuten goed warm gelopen, Koos opzoeken, zijn blauwe jas valt gelukkig snel op. Had dorst en ook daar had hij aan gedacht, een flesje water meegenomen. Nog even plassen en dan naar de callroom. Check, check, dubbelcheck, nummer voor oke, nummer achter oke, clubtenue oke. Was blij dat ik mijn topje aanhad (met een hempje eronder,1xc2xb0C te koud om met een blote buik te lopen) er werd nl ook naar het blauwe Olympus70 poppetje gekeken, die zit niet op mijn singlet!!!!!! Dit was een heel goed punt, van te voren kijken en niet achteraf iemand diskwalificeren omdat deze "check" dingen niet in orde zijn.
Naar de start, korte broek, topje met hemd en handschoenen en koud, jeempie!!!! de start, keihard weg, wilde bij de brug voorin
de groep
zitten. Dat lukte perfect en kon goed uit de voeten over en onder de brug. Beetje glibberig maar kon het hek in de bocht vasthouden.
Een iets groter ronde volgde en voor je wist kwam de brug weer in beeld, deze zou 4 keer genomen worden. Schoof lekker naar voren en voelde me waanzinnig sterk. Het zwaarste stuk werd nu genomen, over boomwortels, om bomen en bovenal vals plat.
Best heftig om ongeveer 600m zachtjes te klimmen. Eenmaal boven vervolgde we de weg, langzaam naar beneden nu. Ik vloog en met grote stappen denderde ik van de meiden weg. Zag dat Ella niet kon volgen, heel gemeen maar dacht: "zo die ben ik kwijt".
Haalde er nog twee in en zag dat ik vlak achter de kopgroep zat. De speaker had veel lovende woorden over me, altijd leuk om te horen. De 2e gele ronden, bagger, vals plat, hijgen maar wetend dat je straks weer gaat dalen, tempo houden, hard zijn voor jezelf. Oh heerlijk, weer dalen, beetje sneeuw lag er maar dat voelde goed, maakte het zand harder. Jumpen over de wit geverfde boomstronken. De brug voor de laatste keer en dan de finish.
Na 21.15 seconden kwam ik over de streep, Ella 42 seconden na mij.
Ik ging voor goud en ik heb goud, mijn 25e gouden medaille voelt als de 1e gouden. Echt goed gelopen en zo lekker, Met maar 37 seconden achterstand op de nummer 1. Dit was een gevoel van Flow, de benen,
de kracht en bovenal de wil om het maar even te doen, toppie. Mijn handen waren superkoud en gauw kleding aan gaan doen en dikke handschoenen. Josxc3xa9 en de mannen aanmoedigen. Uitlopen en bovenal warm blijven. Ze liepen goed, jammer van Nico die zich in de laatste afdaling verstapte en een kuitblessure opliep. PAC werd wel 2e, klasse mannen. De prijsuitreiking was lekker snel.
25e goud werd me omgehangen, bloemen, zoenen en foto’s, mooi he!!!.
Wilde even lekker door en door warm worden en liep naar Nijverdal terug, al mijn kleding aan, was bijna oververhit toen ik aankwam. even een bakkie, radio interview met de WOS. De gastvrije mensen bedanken en naar huis. Na een mooie lange dag zette Josxc3xa9 ons om 19.45 uur voor de deur af. Het was een heerlijke dag, heb met volle teugen genoten. ( Foto’s Koos Ophorst)
Carla's Blog 