Het is te vinden op de Olympus 70 site op Losse veter.
De maker van dit filmpje, Jan Zuidema van Olympus TV, vond het goed dat ik het ook op mijn eigen site plaats. Bij deze een goed verslag in film van mijn aanval van het Ned. Record op de 3000 meter.
Ik geloof dat hij er dubbel in staat, weet niet wat ik wel en niet weg mag gooien. Zo is hij in ieder geval te zien.
Nederlands record 3000 meter baan V50+ in 10.34.16 Gelopen op 09jul2009 op de Baan bij Olympus 70 in Naaldwijk.
Na een nacht vol euforie, slecht kunnen slapen, hete benen en een hoofd dat maalt, vanmorgen toch weer vroeg op de fiets. Mijn werkdag verliep heel goed, veel gedaan en had het gevoel in hetzelfde tempo als gisteravond door te gaan.
Wat ging er gisteren allemaal aan het record vooral. Niets anders dan anders gedaan. Thuis vonden ze me wel heel erg druk, een goed teken, hoe drukker hoe beter, wel een beetje jammer voor de familie zo’n drukke moek. Rond 19.00 uur de deur uit en lopend naar de baan, 5 km (goed) inlopen. Inschrijven, en met de atleten kletsen. Bianca, Liesbeth, Sebas, Eddy en Arno van mijn oude groep waren er, leuk ze weer te spreken na ruim een half jaar. Na even kijken weer gaan lopen, kreeg het koud van het niets doen. Spas kwam ook aangelopen en Marieke met man en baby. Richard vertelde me dat ik in de 3e serie zou starten met vele atleten die rond de 10.30 lopen. Hij had ook de 3 klokkers geregeld en vertelde me tussen neus en lippen door dat de snelste tijd niet 10.51 is maar 10.39 (niet erkend record maar wel in de boeken)was. Mijn plan 3.30 te lopen, past daar goed in. Een mooie groep met Lisa en Marjolein erbij. De start ging goed en een lekkere groep.
Het lopen ging heel soepel en in 40 sec openen op de 200 meter was een makkie. De eerste km in 3.30, netjes, nu vasthouden. Richard Holstege ging er als een komeet vandoor en liep op kop.
Bewust niet meegegaan, tempo vasthouden is belangrijker . Even voelde ik dat het tempo aan het inzakken was en ging Doeke voorbij, wist niet wat hij wilde lopen maar moet nu zeker niet verslappen. 2 Km in 3.34, ik wist het. Voelde allemaal nog perfect in het lijf en koppie, probeerde het tempo te verhogen. Het entousiasme van het publiek was fantastisch. Hoorde rondetijden van 83/84 en wist dat het voldoende was. De laatste ronde, voelde me berensterk en zette aan. De laatste 200 meter, een speaker (Vincent Grimbergen) die me naar de finish schreeuwde, Richard Vroom die het laatste stuk bijna met me meeliep, zo entousiast.
En ik, ik denderde met Doeke op de finish af. 10.34.16 Was de eindtijd, ruim mijn doelstelling gehaald en maakte een vreugde sprongetje.
Jeetje wat was ik blij en wat was het publiek gaaf vanavond. Heel veel felicitaties en zoenen kreeg ik, voelde me bijna een held.
Daarna in mijn rol als trainer kruipen en Spas de rondetijden doorgeven. Hij liep met grote regelmaat en netjes.
Marieke was de serie erna en liep de eerste wedstrijd na de bevalling gewoon op souplesse uit, netjes gedaan.
Daarna komt het record-formulier boven tafel en moeten er vele handtekeningen verzameld worden. De medewerking was heel goed en rond 22.00 uur kon ik uitlopend naar huis met Koos aan mijn zijde, hij fietsen en lekker nakletsen. Formulier vanmorgen op de bus gedaan, even wachten op de erkenning maar!!!! de roze wolk heb ik al te pakken.
Foto’s gemaakt door Koos
http://www.hethelewestland.nl/index.cfm?page=article&id=170550&dept=Voorpagina
De 3000 meter op mijn eigen Olympus70 baan gelopen. Er was goed voor me gezorgd, ik hoefde alleen maar te lopen, alleen zorgen voor een goede eindtijd. Het is me gelukt en het volgende Nederlands record is in mijn bezit.
3000 Meter in 10.34.16 V 50+
Het verslag laat even op zich wachten. Wil ik morgen weer fris en fruitig in het laboratorium aan het werk kunnen, moet ik nu gaan slapen.
Het is 3 juli en mooi weer. Met mooi weer ga ik het liefst een keer per week lekker op de racefiets naar Leiden. Ach dacht ik, het wordt toch warm in Schipluiden, laten we het gewoon doen. s’morgens tegen wind, nee ga ik s’middags terug met een harde westen wind, tegen dus. Je fietst stevig door en de teller staat op 70 km, goede wedstrijd voorbereiding!!!!!
Zaterdag 8.00 uur, de overweldigende zon kijkt door het slaapkamerraam naar binnen. Korte broek en hempje aan, de wekelijkse boodschappen inslaan. Voelde de zon lekker prikken, uit voorzorg goed water gaan drinken. Nog even naar Naaldwijk, samen met mijn zoon een nieuwe telefoon kopen. Om 12.00 uur thuis, mooie tijd om te eten, in de tuin en in de zon. Omkleden, Jan bellen om met Jan en Frans op te fietsen. In een lekker rustig tempo naar Schipluiden. Daar zag ik Josxc3xa9 al lopen. Nummer halen, tas in de kleedkamer en naar het centrum gelopen. We waren net op tijd voor de finish van Spas op de 5 km, 19.49 en hij vond het warm. Even kletsen om daarna met Josxc3xa9 verder in te gaan lopen, de benen voelde wat racefietserig aan, niet vermoeid alleen vreemd. Zo lang mogelijk in de schaduw gebleven om 5 minuten voor aanvang naar de startstreep te lopen, nog snel 2 bekers water leeg te drinken. Het vocht kan maar in het lijf zitten. De start verliep heel prettig, had veel beenruimte. Koos zat bij het 1 km punt op zijn hurken de eerste foto’s te schieten, daar voelde de benen niet slecht.
De polderweg naar Vlaardingen, gehuld in alleen maar zonnestralen met weinig wind. Ik voelde dat er vandaag klappen gingen vallen, niet te gek doen in het begin. We hadden een lekker groepje die ik bij de waterpost op 4 km bijna kwijt was. Er werd geen water aangereikt, even gestopt om 2 bekers te pakken. Deze over mijn lijf leeggekiept en een beetje gedronken. Zat gelukkig goed in de wedstrijd en kon de aansluiting met de groep snel hervinden. Liep achter iemand met vreselijke grote stappen. Mijn kleine pasje communiseerde in het geheel niet en maakte steeds een misstap. Hier moest ik weg voor er ongelukken gaan gebeuren. Tussensprintje naar de voorkant van de groep, dit ging me heel makkelijk af. Linksaf naar een ander polderweggetje, daar liepen we tegen een warme muur op. Geen wind, zon UV kracht 7.5 (oh wat zal ik mooi bruin worden!!!!) Mensen hoorde ik ineens niet meer zonder een versnelling van mijn kant. Eenmaal op de Ka, rennend naar het noorden iets meer wind. De 5 km lange trekkade tussen Vlaardingen en Schipluiden liep ik alleen, best lekker met een redelijke verkoeling. Veel publiek langs de kant en op het water. Regelmatig kwam er een boot langszij (ik rende de boot voorbij) met mensen erop die mij schijnbaarl kende. De naam Carla die ze riepen en de vele aanmoedigingen deden me goed. De trambrug en de molen, het einde komt in zicht. Hebben ze daar allemaal nieuwe kiezels gestrooid, jeetje dat liep zwaar.
Floepte snel het gras in om daar iets "wiebeliger" maar met meer grip te kunnen lopen.
Ineens zijn daar weer de straatstenen, ze deden je vliegen. Zo vloog ik naar de finish.
Nee gekheid, het ging heel goed maar was blij dat ik die mooie bos bloemen zag,
in ontvangs kon nemen bij het passeren van de finish. Jeetje toch weer gewonnen.
Het was de 13e keer vertelde de journalist van het AD me. Dat wist ik niet, wat ik hem wel kon vertellen was dat het vandaag 25 jaar geleden is dat ik mijn eerste echte wedstrijd liep. De 5 km in Schipluiden liep ik in 1984 in een tijd van 16.51. Toch wel leuk en al zo lang geleden. Water drinken, daarna uitlopen met Josxc3xa9. Hij had het na 8 km zwaar gehad, om uiteindelijk als 1e M50+ te finishen in 44.37.
Rondje Schipluiden gedaan, daarna heerlijk douchen. De prijsuitreiking liet even op zich wachten, helemaal niet erg. Zittend in de zon is voor mij geen wachten.
Rond 18.00 uur op de fiets naar huis. De Ka was weer mooi en zonnig.
Lindsay en ik, beide een Marrewijk. Het blijft in de familie.
Foto’s van Koos en Carry.
Carla's Blog 
