Een baanwedstrijdje

Donderdag, derde baancompetitie wedstrijd bij Olympus.  Deze avond geen atleten om training te geven, dan gaat de trainer als atleet naar de baan.  Rond 18.45 uur, de nieuwe loopschoenen aan, erg opvallende in de kleuren geel/groen.  De baan ligt slechts 4,5 km van huis, een mooie stukje om goed in te lopen.  Daar aangekomen inschrijven en dan afwachten hoe laat je mag starten. Gelukkig mocht ik in de derde serie, 20.05 uur het startschot. Nog een beetje inlopen en versnellingen, dat voelde heel goed aan. Maar jeetje wat kan en mag je verwachten na drie jaar geen 1500 meter op de baan gelopen te hebben.   Het Nederlands record staat op 4.55.42, best snel, het Westlands record 5.58, ziet er makkelijker uit om te verbreken. Was vreselijk zenuwachtig maar dat is bij mij normaal voor een baan wedstrijd. Rekken, uitkleden en achter de lijn tekeer en dan weg, de ontlading spat eraf. Opende goed en fel in 58 seconden. Lag lekker in de groep en vond eigenlijk dat ze niet zo hard gingen. 700 meter in 2.17 wat nog steed op schema is. Ze gaan versnellen en wat doe ik, ik loop lekker door en mis de felheid om het gaatje dicht te houden. Weet je, eigenlijk vind ik het wel best en loopt  onbewust stady als een wegatleet door in rondjes 83. Dat hou ik (te) gemakkelijk vol en kom zeker niet kapot over de  finish in 5.09 en nog wat. Ver van het Nederlands record vandaan maar daar heb ik dan ook niet echt mijn best voor gedaan. Het Westland record met 49 seconden aangescherpt en een snelheid van 17.5 km per uur gelopen. Een hele goede snelheidstraning geweest en over 3 weken gaan we het gewoon nog een keer proberen.  Die 1500 meter is een van de moeilijkste afstanden en toch heeft het wat. Nog even  kijken en kletsen, jammer dat de steeple niet doorging.  Naar huis, via het  Prinsenbos, nu uitlopend. Bij het betreden van de Schoener was ik blij dat ik ver was, zo’n 1500 meter doet meer met je lijf dan je denkt.

Run for Sister's hope

Zeven dagen geleden liep ik een Nederlands record op de 10 km, vol power. Donderdag een 10 km als snelle training, ontspannen hard. Vandaag een 5 of 10 km voor Sister’s hope. Astrid Wilmink heeft een lady’s run bij AVWaterweg georganiseerd waarvan het inschrijfgeld volledig ten goede komt aan Sister’s hope (voor onderzoek naar borstkanker).  Een derde 10 km in een week tijd in veel te veel van het goede. Besloten om tijdens mijn lange duurloop daar een 5 km  te lopen. Vroeg uit de veren, eten en weg. Via Google gemeten dat het 9.2 km naar AVW lopen  is, en daar ging ik, zondagmorgen vroeg.

Vol in de zon, niet de leukste weg maar wel de kortste weg naar Maassluis. 20 Minuten voor aanvang was ik er. Eerst water drinken en dan inschrijven. xe2x82xac 10.00 voor het goede doel en een startnummer. Een praatje vooraf en een cheque van de wethouder en daar gingen we. Meteen de polder in, in duurloop tempo wat bij mij 13 km per uur is.

Liep op kop, fietster ernaast en al  kwebbelend zaten we binnen no time op het keerpunt voor de 5 km. Had helemaal geen zin om om te draaien en besloot gewoon voor de 10 km te gaan. Vroeg aan de fietser of er ook een verversingspost was. Nee zei hij, jeetje dacht ik, ik heb best dorst. Komen er twee mensen op een racefiets langs, ja, met een bidon op de fiets. Ik vraag of ik een beetje water mag. De  vrouw antwoorde; "omdat je een ontzettende mooie loopstijl hebt, krijg jij water van me".  Heerlijk helder water vulde mijn maag. Ik was haar erg dankbaar. Richting Oranjesluisweg en rechtsaf naar de tuindersweg. Daar was de wind weg en heel warm. Tot onze grote verrassing stond daar een hele tafel  vol met bekertjes water. Even gestopt en 2 bekers leeggedronken, nu moet ik het makkie redden. Verder en het ging gewoon lekker, nu de wind in de rug en de zon vol in het gezicht, kan ik mooi bruin worden. Bij 9 km stond Koos klaar om plaatjes te schieten, even zwaaien zei ik tegen de  fietser die nog steeds met me meereed.

Vrolijk zwaaiend kwamen we langszij. Nog buiten het sportpark om, uiteindelijk finishte ik op het voetbalveld in 44.50, mooi duurlooptempo. Langzaamaan kwam iedereen binnen.

Het was super gezellig met alle vrouwen, meegekomen kinderen, mannen enz.

Daarna naar het terras voor de kantine, een tombola, een speach en het optreden van Dorus.

Was heel goed gedaan door (Frans, ja jongen verborgen talent, je deed het erg leuk). Tijd om te gaan, dezelfde weg terug daar het anders teveel km’s  worden. Koos gezellig naast me. Om 15.00 uur waren we thuis. Astrid, het was grandioos, nu kan/mag je 2 dgn gaan wandelen voor Sister’s hope. Gaat je, net als het inzamelen van het sponsorgeld gewoon lukken. Dank voor vandaag, ik heb genoten.

Deze foto’s zijn Koos, de fotograaf die meestal mijn web-log van foto’s voorziet is Carry, nu op de fiets.

Hemelvaartsdag = Golden Tenloop

Vaste prik de  Golden Ten op Hemelvaartsdag. De datum wordt bepaald door de zoveelste donderdag  na de pasen. Dit jaar was het een vrij ongelukkige donderdag. Zondag Leiden, donderdag Delft en zondag weer den Haag. Allemaal 10 kilometer’s kan je  lopen. Mijn persoon had de focus op Leiden gezet,  zelfs de uiterste inschrijfdatum van de Golden Tenvergeten. Dan maar geen Delft dacht ik op de 13e mei, Leiden zal heftig genoeg voor me worden. Nadeel is dat je dan al een wedstrijd mist van het Westland klassement, je mag er maar twee missen. Corine  Voorn mailde me, vrijdag de 15e kon je als wedstrijdatleet nainschrijven voor Delft.  Ze moest er toch heen en wilde graag voor mij inschrijven. Ontzettend lief van haar en ik dacht beter een trainingswedstrijd voor het Westlandklassement dan geen wedstrijd. Zondag na  Leiden alleen training gegeven en aan het herstel gewerkt. Woensdagavond 6*30 seconden versnellen tijdens een hersteltraining, goed voor de verzuurde spiertjes. Dan is het donderdag en s’middags op de fiets, eerst Josxc3xa9 ophalen, toen door de polder naar Delft gefietst. Flinke wind ( in de rug) en een zalige zon, goede temperatuur, ziet er niet slecht uit. Fiets stallen en wandelen naar de kleedkamers. Inlopen, jeetje wat ging Josxc3xa9 hard en merkte dat ik niet ala Leiden was. De versnellingen gingen lekker en op naar de start.  Had me voorgenomen deze wedstrijd als training te gebruiken. Het startschot valt en wat doe ik!!!!!!! hard meegaan.

Koos stond langs de kant en zei later: " jeetje je ging wel hard weg voor een training".  Na de passage over de brug in het Delftse hout voelde ik de benen al moe worden. Lindsay liep lekker te dartelen voor me, vandaag een maatje te groot voor me. Mentaal had ik veel gegeven in Leiden, was zo gefocused op het record.  Nog lopend op mijn overwinningswolk was mentale kracht nu ver te zoeken in Delft.

Richard Holstege en ik liepen tot 5 kilometer samen. Vanaf 5 kilometer heb ik mezelf streng toegesproken om de 10 kilometer  nu echt als trainingloop te gaan volbrengen. Marianne hoorde ik achter me, even bij haar gelopen maar het voelde niet lekker en  laten gaan. Laten ze vandaag maar een keertje van me winnen, het is goed.  Mensen moedigde me aan en ik maar denken, zo goed loop ik niet vandaag. 

Het kerkplein was wel heel leuk, breed en overal publiek en ik kon er van genieten. Koos schoot vele plaatjes van me vlak voor de finish, ik lach hem vriendelijk en ontspannen toe, ben heel tevreden met gezicht op de foto, de ontspanning zit er goed in, zo wilde ik het.

Finiste als 3e in een tijd van 38.48, viel niet eens tegen. De speaker kwam naar me toe en via de microfoon vertelde hij van mijn Ned record en hoe ik me vandaag voelde tijdens de race. Was heel prettig om het publiek te laten weten  waarom ik geen eerste geworden ben en een 38-er loop.  Dan denk ik er achteraan, wees tevreden, je bent 50 en mag het een keer, zeker na zo’n inspannende wedstrijd als Leiden, slecht 4 nachtjes slapen geleden.  Het Ophorst tijdperk is nog niet afgelopen. Blijf mijn best doen maar de wisseling van nummer een naar twee, drie en misschien verder zal zich rexc3xabl gezien wel vaker voor gaan doen. Enne, nu loop ik nog steeds als seniore, kan ook mijn eigen klasse nog op gaan zoeken. Eerst maar eens lekker opladen deze week, dan kijken wat voor moois eruit gaat komen. Heb trouwens nog acht Nederlandse records te gaan, mijn doelstelling voor 2009.

Josxc3xa9  mocht tijdens de prijsuitreiking ook het podium op, was de 2e m50+ in 36.16. Na een kuitblessure, opgelopen tijdens de CAI-halve voelde het vandaag allemaal weer goed aan, mag Josxc3xa9 weer aan zijn snelheid uithoudingsvermogen gaan werken. Ik stond op plekje 2, Marianne was vrouw 35+, een meevallertje voor mij. Beladen met bloemen fietste Josxc3xa9 en ik terug naar huis. Koos was al vooruit gegaan om nog wat bloemen te fotograferen. En zie, nu fietsen de bloemen gewoon met ons mee. Nee gekheid, klik maar eens op Koos zijn blog, zie hoe prachtig en vol bloemen mijn tuin staat. Eigenlijk onze tuin maar Koos zegt altijd, jij bent degene die altijd op zijn kop, gezicht dicht bij de planten in de tuin bezig is.

Leiden 10 km record.

Nederlands record   10 km V50+    37.28  17 mei 2009 te Leiden.

Jeeeeeeeeeeeeeeeeehhhhhhhhhh

Zo’n titel, dat moet iets unieks betekenen. Leiden was vandaag de prooi, de prooi voor een Nederlands record. Had me een week geleden over laten schrijven van de halve marathon naar de 10 km. Veel sterke loopsters op de halve marathon, een gecertificeerd parcours  op de 10 kilometer. Dit zet je aan het denken. Wat heb ik het liefst, een Nederlands record op de 10 kilometer zoals de meeste onder ons weten. De mogelijkheid deed zich de 17e mei voor, doen. Voordeel was dat deze wedsrijd 4 uur na de halve/ hele marathon start, om 15.30 uur. Kan ik gewoon lekker uitslapen, rustig ontbijten met voldoende broodjes, deze hebben ruim 4 uur de tijd om te verteren. Om 12. 20 uur op de fiest naar Holland spoor, Koos gaat gezellig mee. De trein van 13.02 uur naar Leiden, heerlijk, stap je in het centrum uit, geen parkeer problemen. Wandelend op zoek naar de Pieterskerk. Na 2 kilometer waren we er. Schitterend om te zien, deze prachtige  kerk stelt zijn deuren open voor zo’n hardloopevenement.       

Nummer zoeken, viel niet mee, uiteindelijk bij de helpdesk gevonden. Nummer opspelden, stond op een prachtige tegel van een graf, deze mocht nooit geopend worden stond er in mooie letters opgeschreven.

Na nog wat bezichtingen in de kerk, naar buiten gegaan, er moet ook gelopen worden. Eerst allebei naar de WC, deze stonden in grote getale bij de kerk. Koos daarna mijn tas gegeven, plek afgesproken en ik inlopen. Over de kinderhoofdjes, welke op het kerkplein lagen, naar asfalt, zo dat loopt wel iets lekkerder. De benen voelde goed, tijdens de versnellingen voelde ook de ademhaling oke. Het gaat lukken vandaag. Koos mijn shirt gegeven, ik het startvak in.

Even met Lindsay staan kletsen en toen weg. Schoot er als een raket vandoor en opende in 3.22 de 1e kilometer. Met wat mannen naast me, oa de Hulk, hij was helemaal groen geverfd, vormde we een lekker groepje. Veel klinkertjes waar we overheen moesten, bochten draaien, bruggen en tunneltjes. Het vuur in mijn lijf was hoog opgestookt, ik kon maar aan een ding denken, "ik moet dat record hebben". De 5 kilometer ging in 18.30, volgens planning en nog 45 seconden "over" voor de 2e helft. Wat meer wind en het groepje begon uit te dunnen, de Hulk bleef bij me. Op 8 kilometer had ik nog precies 8 minuten  over. Goed door blijven trekken, denk maar niet aan de vermoeidheid want de laatste 2 kilometer kan je je goed gelopen wedstrijd kapot maken, DOORBANEN!!!!!! .Over de klinkertjes, door de bochten, nog even een flinke bries tegen. 9 km en de een na laatste km in 3.45. gelopen, mooi. Twee bruggen over waarvan de Rembrand brug heel erg is. Deze staat in een v-groef omhoog. Wist het van verleden jaar, toen ging ik bijna plat. Het was een klim en een sprong maar ik liep nog. Nog 400 meter, 300 meter,

200 meter en toen Koos ; "doorlopen dan ga je het redden".

Dan ga je het redden!!!!!!  , ik red het gewoon en perste alles eruit. 37.28 klokte ik, jeeeeeehhhhh die is van mij (na erkenning van de record commissie), en ik geniet ervan, jippie. Op zoek naar Koos, die heeft het record-formulier in de tas. Op zoek naar de wedstrijdleiding, ik heb namen en handtekeningen nodig van de Starter, Scheidsrechter en de vol-automatische  electronische tijdwaarneming. Het viel niet mee maar heel goed geholpen de de organisatie. Koos daarna opgezocht in de menigte. Hij wandelend naar het station, ik uitlopend. Twee maal heen en weer om uiteindelijk samen bij vd Werf uit te komen. Op het terras een bakkie gedaan, even een traktatie. Wandelend naar de trein zei ik; "Koos de trein van 17.18 uur kunnen we halen, als we sprinten". Ik doe dat bijna dagelijks om de trein in Leiden te halen, Koos niet maar mijn complimenten, gehaald. Van den Haag naar Honselersdijk op de fiets. Thuis eerst onder de douche, toen een grote biefstuk gebakken, broodjes en een salade. Als toetje een zalig stuk ijs. Een waanzinnige dag, ik loop op een mooie gekleurde wolk rond. Het record-formulier is ingevuld en staat klaar op gepost te worden. Kijken of ze dit record erkennen. Zou niet weten waarom niet,  maar!!!!!! je weet maar nooit. Ik weet, ik heb aan alles voldaan en tot die tijd loop ik op mijn gekleurde wolkje rond.  (Foto’s Koos Ophorst)

Een onvergetelijke Moederdag

10 Mei, een mooie dag, letterlijk en figuurlijk. De zon schijnt uitbundig buiten, het is 29 jaar en dag geleden dat Koos en ik trouwde, moederdag en voor de eerste keer in mijn leven ga ik aan de ladiesrun meedoen. Heb er zin in en ik vind het best spannend. Hoe is het om met alleen maar vrouwen een wedstrijd te lopen. Ruim 3 uur voor aanvang van de  wedstrijd 1 broodje gegeten, wil er zeker van zijn geen last van eten in de buik te hebben tijdens de race. Jim even naar zijn werk gebracht, met een auto moet je wel eens passen en meten. Om 11.00 uur met Koos naar Boskoop. Op de A12 schrok ik even, de afslag naar Boskoop was niet meer. Hoe verder?  Rustig de borden lezen en helder nadenken brengt je verder. Een prachtige nieuwe brug over de A12 liet ons onze weg met weinig oponthoud  vervolgen. Een uur voor aanvang aanwezig. Heerlijk op het gemak het nummer ophalen, met mensen kletsen, inlopen, plassen, absoluut geen gestress voor de wedstrijd. Het was druk met…… vrouwen. Leuk om te zien dat zoveel vrouwen wedstrijden lopen. Op de 5 km was het megadruk, 10 minuten voor ons startte deze afstand. Ik naar de 10 km startstreep. Werd nog even geinterviewd door het AD, een paar korte vraagjes, de rest misschien na de wedstrijd, succes wenste hij mij en ik, op naar de streep. Heerlijk die gemoedelijkheid, geen geduw, getrek, koude handen tegen je aan. De start werd door een studiegenoot van mij, trainer coach B gedaan, leuk hem weer eens te zien.

Weg waren we. Petra ging hard weg, ik in eigen tempo achter haar aan. Door het knuffelen van het moederdagkado van Lex en Natas een beetje allergisch geworden. Kreeg een mooi zwart konijn met hangoren. Jeetje ik kon er niet vanaf blijven, zo lief, de staf komt de volgende dag, zere ogen, niezen, snotteren en benauwd. Daarom, eigen tempo, de warmte en benauwdheid onder controle houden. Liep wel lekker,  het was wel ergwarm. De afstand tussen Petra en mij was zo’n 14 seconden en werd niet groter. Een prachtig parcours waar de km’s onder de voeten door rolde. Op 5 km merkte ik dat de afstad tussen Petra en mij kleiner werd. De ademhaling ging steeds beter en op 6 km ging ik langszij. Petra had het heel benauwd, wenste haar nog even sterkte, bale als je je zo tijdens de race voelt. Bij mij ging het wel lekker, eerste plek lopen, goede ademhaling alleen gonsde mijn hoofd door de warmte.

Dan moet je zeker niet gaan versnellen, gewoon tempo houden. Motor naast me voelt ook wel kikke.

Publiek was goed, ook dat is kikke, eigenlijk was het allemaal kikke. Daar doemt de finish op, hoor de speaker veel mooie prestaties uit het verleden opnoemen, Het applaus is geweldig, de tijd iets minder maar ik ben de eerste, jeeeh.  De eindtijd was 38.11, meer dan tevreden vandaag. De journalist van het AD kwam terug, tevens een man met microfoon. Uitgebreid verslag gedaan voor beide mannen. Daarna uitlopen en Vivian gesproken voor oa losse veter. De prijsuitreiking was heel goed, alle categoriexc3xabn kwamen aan bod,

overall klassement. Ja, het geheel zat goed in elkaar. mijn complimenten. Naar huis, daar douchen en rekken. Op de fiets naar de fam Ophorst , uurtje later naar de Fam. van Marrewijk, de moeders verdienen ook moederdag. Begin van de avond met de kinderen in de Pianobar afgesproken om daar te gaan eten. Een zalig etentje als afsluiting van een onvergetelijke moederdag cq weekend.

  De foto’s zijn gemaakt door Koos, met zijn nieuwe camera een Canon 40D.

Het doel van hardlopen

Waarom loopt de mens hard?  vroeger rende de mens om zichzelf in veiligheid te brengen. Bij gebrek aan een fiets, auto en andere vervoersmiddelen, was de mens blij dat de benen ook konden rennen om  zo sneller voort te kunnen bewegen. Meer en meer komen er "hulpmiddelen".  Deze kosten minder (menselijke) energie en gaan steeds sneller. Het rennen wordt een sport, allerlei verschillende afstanden komen aan de orde, een genot om te doen en te zien.  De mens beweegt heden ten dagen veel te weinig. Om het lichaam gezond te houden moeten we bewegen. Meer en meer mensen  zie je hardlopen, mannen en vrouwen, het maakt niet uit. Hardlopen is tevens een goede manier op de problemen van alle dag op te lossen of in een ander daglicht te zetten. Als herboren kom je vaak weer thuis. Geestelijk lekker leeg lopen.

Vandaag, ik zat op de fiets, was ik bijzonder verbaast over het volgende; Van de brug kwam een hardlopende vrouw aan, aan de riem had ze een hond. Niet erg maar deze hond wilde niet wat de vrouw wilde. Weet je, liep ze ook nog te bellen. Mijn god dacht ik toen, hoe kan je zo ontspannen hardlopen.  Ga de deur uit en waan je alleen in niemandsland, proef de rust en geniet, geniet van even niets en niemand om je heen.  De lange duuropen en hersteltraining vul ik steeds op deze manier in en ik kan je zeggen; het bevalt me goed, enne !!!!!!! al 25 jaar.