Wedstrijd, alles klopt en toch!!!!!!!!!!!!

Donderdagmorgen 9.00 uur, op naar de mooist versierde tuin.

De 30e april begon zo mooi. Mooi weer, lekker rustig en feestelijk.

Waarom vraag je je weleens af, waarom is een wedstrijd nu eens niet zoals je hem zou willen. Je hebt goed getraind en ben klaar om te knallen. Kijken of je op het verwachte niveau bent. Ruim een half jaar heb ik wedstrijden gelopen, en steeds was er wel iets.Te harde wind (komt vaak voor in Nederland) heel veel regen, te warm, iets minder erg is, te koud. De benauwdheid van de Kinkhoest speelde me maanden parten. Een maandje ging het goed, komt  de lente na een heeeeele lange koude winter in razend tempo Nederland binnen vallen. De natuur stooit al zijn pollen gelijktijdig de atmosfeer in, de benauwdheid keert terug. Opstakel of niet, de wedstrijden blijf ik lopen mits het op een verantwoorde manier gaat. Zaterdag was er in Goes de aanval op het Nederlands record 10 km, bijna alles zat tegendie dag. Vandaag, koninginnendag 2009, maar eens de 10 km in Vlaardingen proberen. Een 10 km met alles erop en eraan, niet gecertificeerd, maak niet uit. Gewoon een lekkere 10 km lopen, is de bedoeling. Met Koos op de fiets naar Vlaardingen, een tocht van ruim 22km. We moesten stevig doorfietsen op nog een beetje op tijd te zijn. Inschrijven en met Jan en Mart inlopen. Even een rondje  parcours verkennen. Veel klinkers maar alles ziet er heel gezellig uit, veel publiek. We passeerde de startstreep en hoorde vage dingen over : "geen herstarts meer". Herstarts, waarom vroegen we ons driexc3xabn af en gingen goed luisteren. De wedstrijd gaat niet door, er schijnt iets in Apeldoorn gebeurd te zijn. Een of andere "halve zool" is op het publiek ingereden 21 gewonden,  ramde daarna bijna de Koninklijke familie. Knalde uiteindelijk op het monument.

  Daarom, geen hardloop wedstrijd. Jeetje, ziet alles er gunstig uit hebben we dat weer. Ik, wij , iedereen baalde oprecht en teleurgesteld dropen de atleten af. Wij wilde toch lopen en draaide een lekkere training in elkaar. Richting de Waterweg, 7(4 minuten duur en 2 minuten hard). Jan en Mart lopen lekker door, ik een ietie pietse er achter, deze training was met zijnj driexc3xabn goed te doen en heel gezellig. Uitlopen over het parcours, we kregen nog applaus ook van al de mensen die gezellig een glaasje dronken. Goed gevoel van de training maar een baal gevoel van de afgelasting.

Moet je zeggen, toen ik het s’avonds op de tv zag, was het best heftig en onbegrijpelijk.  Of dit nu de reden moet zijn voor "het in het water laten vallen" van een feestdag? Na afloop van de deze rare koninginnendag nog even op mijn buik in de tuin gelegen en foto’s proberen te maken, dit is de mooiste van mijn vijver.

Advertenties

Sportweekend in de min

Gisteren schreef ik uitvoerig over  mijn wedstrijd. Deze viel voor het grootste deel negatief uit, gelukkig geen drama. er komen meer kansenmoet je maart denken. Bij thuiskomst zat mijn Koosje op de punt van de tafel met een droevige blik in de ogen. Jeetje dacht ik, hij zit te treuren om mijn niet behaalde record. Nee het was veel erger, allemaal plaatsgevonden  op sportpark de Strijphorst. Het eerste elftal speelde gelijk deze middag, niet echt slecht zou je  zeggen. Helaas voor Hondelersdijk 1, degreadatie. Volgend seizoen mogen ze uitkomen in de vierde klasse, niet leuk. Ik snapte de droevige blik volkomen. Jim was al niet veel blijer, mede omdat hij maar 20 minuten mee had mogen spelen in het eerste elftal die middag. Hij zou flink gaan stappen die avond.  Lex had dubbel pech. Hij speelt in Honselersdijk 2,  met dit elftal gaat het goed. Lex zat vol in de wedstrijd, nee schiet de schouder uit de kom. De banden zijn al zo uitgerekt en hij wipt hem er zo weer in. Doet wel een paar dgn zeer.De wedestrijd verloren, kan er ook nog wel bij. Joy hoefde niet te spelen, zij bleef lekker neutraal en hoorde al het leed aan.

Volgende week nieuwe kansen moet je maar denken. Het eerste zal zich flink moeten motiveren om er nog een normale wedstrijd van te kunnen maken. Ik ga donderdag lekker "trainen"  in Vlaardingen, de koninginnen 10 km lopen. eens kijken hoe ik in training op de 10 km loop.

Een 10 km gecertificeerd, voor record erkenning

Na Hongkong de trainingen goed opgepakt, was de eerste week behoorlijk moe van al dat trainen. Het zullen niet alleen de trainingen geweest zijn. Wat dacht je van 5.30 uur opstaan, werken, gezin, boodschappen,huis, tuin, training geven, zelf trainen, verjaardag van koos, mijn vader, feest van 2 broers, naar de musical en ga maar eventjes door. Dat was van een "werkvacantie" naar het volle leven. Na de eerste "zware" week, volgde de tweede week weer als vanouds, gewoon lekker. Wedstrijdje uitgezocht, een 10 km in Goes. Beetje  ver weg maar de gecertificeerd parcours zijn spaarzaam, nodig voor erkenning van een Nederlands record is. Om 11.30 uur op naar Goes. De ANWB stuurde me via niet allerdaagse wegen naar Zeeland. Binnen 90 minuten parkeerde ik de auto naast het zwembad. Kwam al snel vele bekende gezichten tegen, vraagtekens toonde ze mij waarom ik zo ver uit de buurt was. Ja, jongens nu ik vanuit het Westlandse rijden en jullie een wedstrijd in het Zeeuwse. Inschrijven en omkleden. Ging allemaal lekker relaí en 10 minuten voor aanvang was ik er klaar voor, had er zin in. Start was een stukje oplopen en werden daarna gelijktijdig met de 20 km weggeschoten. s’Morgens bij de bakker werd mij verteld dat het altijd waait in Goes, nou ik heb het geweten.

De start met de wind in de rug, dijk op en de wind scheef tegen. Even liep ik met 2 mannen maar langer dan 1 km mocht dat niet duren., daarna begon de solorace.  Met de wind tegen, en het woei hard daar, richting de Oosterschelde. Dacht eerst over de km bordjes heengekeken  te hebben maar er stond er gewoon geen eentje. Tijdens het training geven laat ik ze op gevoel lopen, gevoel is zoveel beter en prettiger lopen. Als je een record wilt lopen en het ontbreekt aan medelopen, km bordjes, je wordt geplaagd door de wind wordt het ook voor het gevoel erg moeilijk. Gewoon je best blijven doen en malen met die benen zei ik steeds tegen mezelf.

5 km in 18.28, oke, heb 48 seconden over voor de tweede helft. Een splitsing van 10km en 20 km lopers, mis communicatie en ik liep met de 20 km mee, gelukkig maar een paar seconden.

Na omdraaien schoot het mooiste stuk van de wedstrijd onder mijn voeten door. 1 Hele km voor de wind met uitzicht op de Oosterschelde, prachtig. Nee, moet ik de dijk over, via de trap op en weer af. Weet je hoeveel tijd dat kost, een hoge dijk met smalle treetjes als trap. Oke, die heb ik gehad, nu  de wind, de harde wind, 4 km pal tegen. Liep een beetje in op 2 jongens maar kon niet bij komen. Nog 1000 meter te gaan en 34.01, een vloek van binnen en de motivatie zakt tot het nulpunt. Dat ga ik niet redden maar mijn god hoe kan ik zoveel tijd verliezen vraag ik me af.  Motivatie snel opgepakt want wilde de  wedstrijd wel winnen en het parcoursrecord verbreken. De jury kwam langs met de fiets; Carla, 37.50!!!  Ja ik weer het, ga het niet redden. In 38.50 passeerde ik de streep, wat een waardeloze tijd. Later bleek dat het niet alleen de wind geweest is. Het 20 km parcours had een andere dan voorgaande jaar lus  in het parcours en de start moest naar achteren. De 10 km lopers stonden ertussen, was niet goed en deze liepen daardoor 200 meter meer. Bale maar iets geruststellend. Weet nu waarom ik 1 minuut 45 verloor de tweede helft. Was wel de eerste vrouw en scherpte het parcoursrecord met bijna 2 minuten aan. Gezellig na afloop en weet je, eenmaal thuis rond een uur of zeven, het was windstil, zou je dat weer in Nederland niet, grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.  (Foto’s komen van Fotorunner)

Honselersdijk, de 4e dag

De 4e dag thuis na mijn enerverende trip naar Hongkong. Donderdag een berichtje op mijn weblog geschreven om de lezers gerust te stellen dat ik veilig "thuis" aangekomen was. Het was een wazige dag, je haalt uit zo’n wazige dag wel veel voordeel. Om 22.30 uur rolde ik in bed om de andere dag 7.45 uur fris er fruitig weer op te staan. Mijn bioritme was helemaal op orde, wat ben ik toch een gezegend mens dat mij dit zo makkelijk afgaat. Vrijdag was xc2xb4dochterdag`. sxc2xb4Middags in de zon op het Wilhelminaplein wezen lunchen met Joy, erg gezellig en genoten van de zalige Hollandse lunch. sxc2xb4Avonds gaven mijn broers Jan en Loek een tuinafscheidsfeest.  De tuin was ondanks de kredietcrisis goed verkocht en kunnen beide zich op een nieuwe toekomst, kwa arbeid, gaan richten. Om 18.00 uur naar de tuin ( weet dat ik hier spreek over allemaal `Glazen kassen als tuin). Een mooie ruimte gevuld met Familie,  (oud) medewerkers en alle kinderen. Voor perfect eten was goed gezorgd, een warm buffet lachtte ons toe. Helaas konden Joy en ik niet lang blijven, Footlose"  stond  op het programma. Een bos chrysanten kregen we mee, de hoes heb ik gescand als aandenken aan al die mooie jaren van vele en vele bloemen.

. Op naar den Haag. Moest ik een alcohol blaastest ondergaan. Zonde van het blaaspijpje, ik als geheel onthouder zal geen promiletje blazen. Footlose was heel goed, goed verhaal en de zang was perfect. genoten. Het was al vrijdag toen ik de dekens over mij heen trok. Zaterdag, boodschappen doen en weer een stukje rennen. Donderdag al een uurtje een wazige run gedaan, vandaag een heldere (geestelijke)  loop van anderhalf uur. Jammer dat ik heel erg last heb van de pollen, benauwd. Weet wel waar het nu aan ligt, in Hongkong had ik nl nergens last van. Verder was het erg lekker, 22 graden en zon, alles vlak, niet een heuveltje op gemoeten.  s’middag een lange fietstocht gemaakt en nieuwe planten voor de tuin gekocht. Al met al een ouderwetse dag met een fantastisch weertje. Laat nu ook zo zijn dat onze drie kinderen moesten voetballen, alle drie gescoord.

Joy (Meisjes 1) verloor met 7-2, ze maakte wel 2 doelpunten.

Lex  (Heren 2) won met 3-2 en maakte een doelpunt.

Jim speelt nu met hele grote regelmaat in heren 1, maakte vandaag zijn eerste doelpunt, vanuit een penalty. Ze speelde gelijk 1-1 tegen Verburch. Leuk hoor, allemaal blije en trotse gezichten. Vandaag pasen, heeft niet veel waarde voor ons, geeft altijd een lekker lente gevoel. Alles geel en  dan al die paaseieren. Koos heeft voor mij een konijn gekocht (haas) oei oei wat een kneiter. Na het ontbijt alvast een stukje van zijn oor gebeten, gauw het zakje dicht want chocolade en hardlopen gaat niet goed. Ga nu voor een loop over 90 minuten. Lekker naar de Wollebrand, 60 minuten over de heuvels rennen in wisselend tempo. 30 minuten in en uitlopen, mooie training. vanmiddag pa zijn 79e verjaardag vieren. Je leest wel dat het mij aan feestjes niet ontbreekt. Goed dat ik donderdag uit Hongkong gekomen ben, had dit niet willen missen. Vooraf was het 2 NK’ s lopen en goud halen, gelukt. Ned record lopen op de 20 km, gelukt en de CAIW winnen. ook gelukt. In Hongkong het probleem vinden, gelukt en nu beetje vacantie vieren, lukt goed. Dinsdag wordt alles weer " normaal" . Mijn Hongkong verhaal heeft hier zijn einde, het was fantastisch!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

Hongkong-Honselersdijk

Na de Chineese lunch de 8e nog even op de HKU gebleven. Leo vond dat ik even van Hongkong moest gaan genieten. Lekker in de zon dicht bij de zee gebleven. Douchen en op tijd met de taxi naar het vliegveld. Tijdens zo’n rit zie je pas hoe smerig dit deel van Hongkong is. Blij dat ik op Hongkongeiland zat. Om 20.00 uur koffer afgeven. Op de heenwag als heavy mee, nu moest ik uitpakken tot 20 kg. Uitpakken in Hongkong, en de rest van de spullen?  krom zijn mensen soms. na bijbetaling (iemand naaien (sorry)  noemen ze dat) Even shoppen, bakkie doen en wat eten. Bij Gate 35 gaan staan. Technisch mankement wordt 50 minuten later, en 30 minuten later erbij. Toen ineens snel boarden (450 mensen) Om 01.40 uur stegen we op. Goede vluchtwas het. 10 uur mijn ogen dicht gehad, niet echt geslapen. Om 6.37 uur landen we en 5 minuten later koppelde de slurf aan. Ging allemaal snel en  weldra kon ik Koos begroeten, heerlijk hem weer te kunnen omhelzen. Naar huis waar we al om 8.15 uur waren. Redelijk  kapot, maar kijken hoe lang ik het uit kan houden. dat is tot nu. De hele dag  wezenkeutelen en met de kids gesproken, verhalen verteld, super gezellige dag. Ga je zitten en begint het  gapen en alles voelt moe. Ben wel aardig op slaapschema met dit tijdstip, super veel slaaphet ik nu en zal als een blok wegzakken in mijn lekkere bedje,  morgen weer het ventje. Het was een grandioze belevenig, hele goede resultaten gehaald en voor het contact was het meer dan goed. Voel me heel tevreden met dit "werkbezoek".

Hongkong dag 9

De laatste dag, ga afscheid nemen vandaag,  jammer en fijn. Mijn hardlooprondje voor de laatste keer, misschien voorlopig ook het lopen in topje en korte broek. Was heerlijk weer vandaag om te rennen, geen wind, vroege ochtend zon en 22 graden. Thuis douchen en dan, eerst pakken of eten, voor het laatste gekozen. Genoten van mijn fruitige ontbijt in de zon in de mooie tuin. Daarna naar boven, inpakken. Kreeg mijn koffer niet dicht en heb niet meer dan op de heenreis. Bovenop gaan zitten en net zolang duwen tot hij dicht zat. Nog een keer goed rond gekeken, niets vergeten, oke here we go. Beneden de koffer in bewaring gegeven, de betaling gedaan van 8 nachtjes slapen en eten. De laatste maal de berg op wandelen naar het werk, de volgende keer gaan we weer met de fiets. De brief afgemaakt en alles, inclusief resultaten opgestuurd naar Crucell. Kunnen ze het alvast bekijken, ik ga nl pas de 15e weer op de fiets richting Leiden. Eerst het thuisfront een beetje vertroetelen. Om 13.00 uur gingen met 7 man lunchen in een waanzinnig mooi resteurant. Allemaal heerlijke hapjes gegeten met uiteenlopende smaken. Weet je er zat niets tussen wat ik niet lekker vond. Soms waarschuwde ze mij omsdat het van "iets smerigs" gemaakt zou zijn. Niets mee te maken, ik ben niet van; wat de boer niet kent dat eet hij niet. Erg gezellig was het, jammer dat ze soms in het Chinees gaan kletsen, begrijp er geen snars van. Snel herstelde ze zich weer.

Nu net terug, even de foto op de computer zetten en mijn weblog bijwerken, labboek, ach, laatst genoemde  kan ik eigenlijk ook wel in de zon gaan doen. Dan stopt mijn verhaal  hier. De volgende letters schrijf ik weer vanuit Honselersdijk.

Hongkong dag 8

Bij het wakker worden dacht ik als eerste, he nog 1 nachtje slapen en dan naar huis. Het werk wat ik wilde  doen is bijna af,  de gedachten aan thuis komen dan meer en meer naar boven dwarrelen. Ik heb nog 2 dgn, dat zijn 2 werkdagen en wil ze wel productief maken. Gaan eerst een stukje rennen. Bij het lopen dacht ik nog, beter om s’morgens vroeg met een lege maag hard te lopen. Ik hoef niet eerst wakker te worden ofzo, mijn spieren doen het meteen en zal ook geen honger krijgen tijdens de vroege training. Gewoon heerlijk. Douchen, daarna naar de 4e etage voor een fruitig ontbijt met yogurt en cornflakes (een bruine boterham met Nutella en pure hagelslag,mhhhhhhhh , thuis). Bij het verlaten van het hotel vragen ze "Taxi" nee hoor, ik ga lekker lopen. De taxi heeft hier kleur gebieden. Hongkong eiland valt in de rode zone, allemaal rode taxi’s. Echt het barst ervan.

Het openbaar vervoer is  trouwens heel goed hier, bussen, groot, klein en dubbeldekkers rijden af en aan. Kan Nederland nog wat van leren, het is ook spotgoedkoop. Gevolg, weing auto’s.  Bij binnenkomst van de HKU valt mijn oog steeds op dit bord, vind ik zo mooi

Als je de lange gang inloopt naar het lab is dit een beeld wat ik ook niet wil vergeten.

Vandaag het laatse experiment ingezet en alle gegevens in mooi overzicht gezet. laatste bespreking gehad. Nu nog mijn gestelde vragen en antwoorden verwerken. Dat allemaal opsturen naar Crucell. Doen we morgen, mooie afsluitende job. Gaan nog in Hongkong stijl lunchen met de hele groep als afscheid. Leuk dat iedereen meegaat. Heb vandaag, 30 uur van te voren ingecheckt. Alles staat op papier, even kijken of het nu lukt in een keer mee te mogen vliegen. Tot tegen 19.00 uur aan het werk geweest en wederom in de donker naar huis.  Kom je dit tegen, langs de (N) weg, een straatveger

. Beetje gevaarlijk hoor, die oude man met al het voorbij razende verkeer.  Afscheids kado’s gekocht, voor Leo en Chyntia, kaartje erbij. Ze zijn zo gastvrij geweest en Cynthia en ik hebben heerlijk  samengewerkt.

Cynthia in "ons |" viruslab.  Eenmaal thuis de kado’s mooi ingepakt, het kan maar klaarliggen. Gaan eten en s’avonds met mijn dochter en Koos zitten skypen. Moest op een gegeven moment wel afbreken. Wilde mijn weblog nog doen en het is toch 6 uur later dan Nederland. Morgen weer fris en fruitig op. Mijn laatste nachtje in dit toch wel erg lekkere bed, ga er nog 1 nachtje van genieten.