Na drie uur op een spinningfiets vertoeft te hebben, Koos maanden heb zien zweten als secretaris van de Wollebrandcross, bekers voor de kinderloop gekocht te hebben, was het vandaag de dag van de waarheid. Vele sporten kon je gaan beoefenen, voor elk wat wils. Om 10.00 uur bij de inschrijftafel voor een wandeltocht over 7.5 km. Koos zijn zus had niemand om mee te wandelen, ach dan ga ik toch gewoon mee. Uiteindelijk waren we met zijn vieren en heerlijk kletsend onze prachtige wandeltocht volbracht. Het enige nadeel was de kou. De wind blies ZO 6 met een temperatuur van 1 xc3¡ 2 xc2xb0C. Met hardlopen wordt je warm, wandelen gaat waarschijnlijk te langzaam voor mij en de handen wilde niet warm worden. Om 12.00 uur terug in de kantine en even naar huis, bakkie doen en omkleden. Om 14.00 uur met de fiets naar de cross, de bekers op mijn rug. Laatst genoemde mooi op het podium uitgestalt, daarna een nummer kopen. Kleding uitdoen en met Ilona en Jan gaan inlopen. De bovenkant van de aarde begon te ontdooien, gevaarlijk glad op vele plaatsten. Carla heeft geen spikes en moest het op gewone schoenen doen, nou ik heb het geweten. Na een minuut stilte en in rust oplopen tot de start, als dankbetuiging aan Westlands loopgoeroe Henk Groenewegen die afgelopen week overleden is. Startschot en gaan, eerst een stukje asfalt, daarna gras en op naar de glibberberg. Hxc3xa9 daar lag een trap en niks te glibberen, lekker.
Nee ga je daar bochten om en glij je over het gladde slik alle kanten op. Greep een eind boomtak om mezelf staande te houden. Het ergst was het stuk aflopend gras, of beter gezegd, blubber, aan het einde van het wielerparcours. Voorzichtig een stukje gras zoeken en zo naar beneden gegaan, de brug over. Daar bleef een halve meter aarde aan je schoenen hangen, een cm ontdooide soort graffel. Onder de weg door, goed bukken anders boem tegen het beton. Een mega plas maar een pallet erin gegooid, kon er mooi met droge voeten overheen. Langs het water, de wind vol tegen maar hier was geen blubber en kon lekker doortrekken. Twee km was deze ronde en daarna weer onder de weg door.
glibberen, de heuvels op klimmen en glibberen, heuvel af om de bandensporen springen. Een ronde volbracht, maar we gaan voor de hele afstand. Koos stond daar en riep springen, staan er twee houten schutten, twee cm breed en dat werd dus echt springen. Ronde twee was nog erger doordat er een kleine 800 atleten overheen gegaan waren. Bomen en paaltjes waren mijn lieveling, pakte ze met genot eventjes vast.
Koud had ik het zeker niet meer en beukte vol tegen de wind in. Ronde twee liep ik lekkerder om uiteindelijk als eerste vrouw te finishen in 44.23, goed voor een km of 10.5. Daarna naar huis gaan uitlopen, droge schoenen aan en weer terug. Net op tijd voor de prijsuitreiking. Ik mocht de kinderen doen. Later kwam ik zelf aan de beurt en mocht de huldigingen ontvangen.
Niet het hoofddoel vandaag, nee dat is de bekendmaking van het bedrag. De mensen van de drie goede doelen op het podium, het bord en de kaarten met cijfers. Het werd het waanzinnige bedrag van 267.000,00 euro, niet normaal gewoon. Bestuur mocht welverdient na een jaar inspanning het podium op, laat jullie neus maar eens zien kanjers!!!!!!!!!. want achter de schermen gebeurd zoveel. Het was een superdag, dat is een ding dat zeker is. Met een heerlijk gloeihoofd , van al die koude wind, zit ik mijn verhaal te schrijven.
Carla's Blog 