Vandaag de omloop van Noorwijkerhout. De halve marathon dit jaar, na een 10 km in 2007 gelopen te hebben.
De Halve marathon loopt over zo’n mooi parcours, dat wil ik een keer meemaken. Het nadeel is, die wedstrijden beginnen allemaal zo vroeg.
8.00 uur je bed uit is niet niks op zondag. Gelukkig is opstaan bij mij maar 2 seconden moeilijk. Eten, drinken, tas inpakken en weg.
Even wat benzine in de auto anders kom ik verder dan 10 km. Elmer opgepikt thv het Malieveld. Meteen een Tomtom in de auto.
In een keer naar het industrieterrein vanwaar we met een busje naar de sporthal gereden werden. Jisca zit aan de koffie als we aankomen, Jos zie ik in geen
velden of wegen. Eddy komt ook aanlopen, compleet. Omkleden, inlopen, drinken, plassen en naar de start. 11.00 uur weggeschoten.
Het is warm en voor de wind begint mijn hoofd te gonzen. Na 3 km draaien we, een verkoelend briesje doet wonderen.
De duinen in via een mega steil zandpad van een meter of 50. Klein stapje makend kom ik goed omhoog zonder buiten adem te zijn.
De wedstrijd gaat verder over schelpenpaden, mooie fietspaden en steeds een beetje vals plat omhoog en natuurlijk ook weer omlaag.
De 5 km tijden staan niet op de juiste plaats, de tussentijden kloppen niet en hoe hard we nu gaan is een beetje weg.
Ik ben in gezelschap van 4 mannen, er zit er eentje tussen die je nog meer het gevoel geeft van ; ik loop door de natuur.
Hij maakt geluiden als een wolf, iets wat niet prettig is om aan te horen tijdens het lopen.
Een lus in het parcours, tijdens het draaien krijg ik een duw van "de wolf" ik schrik, stort bijna ter aarde en geef een schreeuw.
Ik denk dat de wolf zo geschrokken is van mijn schreeuw, afgehaakt. Tenminste, het natuurgeluid is weg.
Met drie mannen gaan we vrolijk verder, volgens mij vinden zij het ook wel lekker rustig.
De duinen maken plaats voor bollenvelden. wat een pracht en praal. Vele kleuren en geuren komen je tegenmoet.
De lucht van de hyachint is ongeloofelijk sterk, blij dat ik daar niet allergies voor ben.
De bollen maken plaats voor water. Langs het kanaal waait het flnk en ik nestel met lekker tussen de mannen.
Een motorrijder sluit zich aan bij onze groep, voor de eerste vrouw.
De km’s schieten onder mijn voeten door, echt snel gaat het nu. Plots staat er een bord, nog 1 km.
Ik reken en zie dat het een tijd van onder de 1.23 kan worden. De laatste km, over een bollenboerepad, een fietspad, nog wat keien en dan!!!! de finish.
1.22.42 is heel mooi en lekker weer eens onder de 1.23, de snelste halve marathon in 2008.
Mijn medestrijders een hand en bedankje gegeven. Zij hebben het ook als prettig ervaren, wat wil je nog meer.
Eddy was 15 seconden voor mij geeindigd, jisca had hele zware benen (1.38) en Elmer de 5 km ( 18 min.). Jos helemaal niet gezien.
Een Collega van mij zag in finishen en schrok. Hij was was een beetje aan het zwalken door de hitte.
Opgevangen na de finish en water, sportdrank en sinaasappels gegeven. Na een minuut of 10 ging het beter met hem
Even uitlopen, 2 km, en toen naar binnen voor de prijsuitreiking. Het was een bloemenzee binnen. We kregen nl allemaal een plant als je gelopen hebt.
Bloemen voor de overwinnnig. Het was allemaal heel goed. Nog even Op Marlies gewacht ( 1e in het klassement) en toen naar huis.
En Weet je wat ik daar eerst ging doen???? Douchen.
Het zout zit als korreltjes aan mijn rug geplakt. Dat water, als een weldaad stroomt het over mijn lijf, goed om de wedstrijd te analyseren en na te genieten.
We kunnen het weer (nog)
2
Carla's Blog 