Bradelier 2007

Een wedstrijd, dat was lang geleden, begin juli, de kadeloop te Schipluiden. De hele zomer lekker doorgetrained, de atleten gaan heel wisselend met vacantie, lekker training blijven geven. De mijne is op de dag van de Bradelierloop begonnen. Gaan we tevens een week (hardloop)rust inlassen, even de spieren op adem laten komen. Deze 10 km kwam voor mij dus niet slecht uit. De spieren na de onderkoeling van de triathlon hadden me jammer genoeg de hele week flink in de weg gezeten. Na een serie  (200m-300m -400m) hard meegedaan te hebben donderdag ( buiten herstelloopjes een goede manier van ontzuren) waren de spiertjes weer oke.  Inlopen  een km of twee met Pascal, oefeningen, plassen, drinken en klaar voor de race. Startschot, hard weg in omgekeerde volgorde tov 2006 en eersdere jaren. Jammer dat we met klinkertjes begonnen, notabene in het heetst van de wedstrijd. Zonder valpartijen werd de eerste km in 3.36 gelopen, niet echt snel, het voelde wel erg lekker. Hoorde vele voeten om me heen, lekker groepje dacht ik toen. Jammer dat het zulk zwaar weer was en snel moesten er mannen lossen. Langs het kanaal  hadden we de wind in de rug. Passeerde Loek, zijn eerste wedstijd na bijna een jaar blessureleed, was iets te snel gestart. Erop en erover (sorry Loek het moest even), voor mijn gevoel was het groepje gedegradeerd tot 4 atleten. De eerste passage ging in 18.33, viel me wat tegen maar gaf het weer de schuld, ik liep nl zalig. De tweede ronde zij aan zij met een jongen in een zwart shirt, liep erg lekker. Het laatste stukje ging ik Ronald nog voorbij. Zijn medefietser poorde hem echter zo op, en hij versloeg me in de eindsprint. Finishte als eerste vrouw in 37.28, was dik tevreden met maar 22 mannen voor me.   Uithijgen, water drinken, Pascal "troosten" hij was er toch uitgegaan op 5 km, jammer maar te begrijpen. Journalist van het AD en Het hele Westland  te woord gestaan.  3 km uit gaan lopen, kletsen en toen moest ik nog douchen. Stond onder de douche en ik hoorde ze met de prijsuitreiking beginnen. Ik zei tegen de aanwezige dames,: "Als ze me nu oproepen zal ik dan maar met een handdoekje om naar het podium gaan?" Gelukkig hoefde dit niet te gebeuren. Netjes gewassen en aangekleed mocht ik het podium op.  Nog 1 wedstrijdje gaan en dan kan ik voor de 14e maal Westlands kampioen worden. ( 13 is zo’n rotgetal)

Is een triathlon leuk?

Zaterdagmorgen 6.30 uur, opstaan anders ga ik het niet redden om om 8.15 uur te melden in Veenendaal. Het zat allemaal mee en reed om 8.05 uur de parkeerplaats op. Zag al wat collega’s de fiets en tassen uitladen. Op de fiest naar de sporthal (een voordeel, je kan fietsen en hoeft je niet dat hele eind te lopen). Alles was goed geregeld, startnummer, kleedkamer, nummer voor je fiets, nummer op je arm enz. Naar de fiets en alles in de goede volgorde klaar leggen. Horloge af, badmuts op en even een groepsfoto gemaakt, nu allemaal nog fit. Ben een van de weinige zonder wetsuite, het water zou niet te koud zijn, moet lukken. Had een handicap en dat was mijn schouder, al twee weken doet deze zeer en het was voor mij onmogelijk de crawl  te zwemmen. Had toch al twee jaar niet gezwommen en schoolslag leek de beste optie. Alle blauwe badmutsen startte om 9.15 uur, vanuit het water, brrrrr. Het ging goed alleen niet supersnel. Na 500 meter kreeg ik koude handen, iets later koude voeten en langzaam aan voelde ik mijn hele lijf koud worden. De laatste 200 meter was een ramp, kreeg veel water binnen door de crawl van mensen die me langzij kwamen. De kou zorgde ervoor dat ik krachtverlies kreeg maar ik wilde door. Eindelijk mocht ik  na 26.41 minuten het water uit, 500 meter  naar de fiets rennen. Rennen was onmogelijk, de benen schoten volledig in een kramp, coxc3xb6rdinatie problemen en klappertanden. Was gewoon onderkoeld. Mijn fiets gevonden en zo goed als ik kon mijn natte zooi uitgetrokken en al mijn racekleding aangedaan (als je eenmalig een triathlon doe heb je niet zo’n 3 in 1 pak). Sokken heel moeizaam aan, schoenen ging beter. Nog even blijven zitten tot ik voelde dat de coxc3xb6rdinatie zo goed was dat ik niet meteen tegen het eerste beste hek zou rijden. Op de fiets, het voelde nog niet echt goed, had voorlopig een doel en dat was warm worden. Het eerste stuk was tegen wind uit de zon, jammer. Na 2 km het keerpunt en toen 5 km voor de wind in de zon. Ik bleef klappertanden en voelde me paars. Na 15 km fietsen voelde ik me warm worden, vanaf toen werd het weer leuk. Coxc3xb6rdinatie oke, werd weer roze en het tempo ging omhoog. Na 1.12.02 had ik 40 km gefietst. Fiets stellen, helm af en omkleden tot hardloopster, rennen. De overgang ging goed, beetje stijve billen, verder voelde het alsof je rond de 30 km in een marathon zit. Tempo van een snelle duurloop voelde vandaag oke. Moest ik na 4 km zo ontzettend plassen en dook de bosjes in, luchtte waanzinnig op. 2 km verder was mijn veter los, weer stoppen. Heb in die 10 km ongelooflijk veel mensen ingehaald, dan weet je : dit is mijn ding.   Liep 41.02 over de 10 km, had daarmee maar 5 atleten voor me die een iets snellere tijd liepen. De totale eindtijd was 2.31.21, het midden van mijn voorspelling. Het zwemmen heeft veel slechts met me gedaan. Alle collega’s waren binnen de 3 uur allemaal binnen, goed hoor. Foto maken na alle inspanningen, wat drinken en nakletsen. Gaaf om dit met collega’s te doen, jammer dat de directeur er niet was, hij was de aanstichter, zat de 18e slecht met zijn reisschema. Werd ik op een gegeven moment omgeroepen. Bleek dat ik de snelste V45+ te zijn en 3e V40+. Sta je op het podium, niet te geloven. De nummers 1 en 2 zeiden : "tot de volgende wedstrijd". Denk het niet. Het was heel leuk maar doe de onderdelen liever alleen. Dan kan je echt laten zien wat je op dat specifiece onderdeel kan, nu niet. of je moet je inhouden of je bent kapot. Als je het lopen van de meeste triatleten zag, zwaar afzien hoor.

Triathlon

18 augustus stond open voor ;  Als haas geselcteerd worden voor Humberto, op naar het olympisch stadion of met Crucell ( het bedrijf waar ik werk) een kwartje triathlon gaan doen. Het is het laatste geworde, morgen op naar Veenendaal voor mijn aller aller eerste triathlon. Vele mensen vragen zich steeds af waarom ik dit nooit gedaan heb. Zwemmen doe (deed) ik veel, fietsen  elke dag, wekelijks een km of 150,  lopen ja dat weet iedereen. Nou morgen gaat het beuren, om 9.15 uur plons ik het water in. Een combi van schoolslag en crawl zal het worden over 1 km, omkleden en 40 km fietsen, omkleden en 10 km hardlopen. Het omkleden bestaat uit het aandoen van sokken en de juiste schoenen en even van broekje verwisselen, zit niet graag met een natte broek op de fiets, loop  niet graag  hard met een zeem tussen mijn benen. Doe een grove schatting tussen de tussen de 2’15” en 2’45”  moet lukken. PLEZIER staat voorop, zoals bij elke wedstrijd die ik doe. Tot morgen of zondag.

Klantvriendelijkheid

Het is vacantieperiode, lekker rustig overal. Het training geven is een maand vol verrassingen, daar  hou ik van, de atleten weten van te voren niet wat er komen gaat die avond . Zelf maak ik weken van 80 km, heerlijk om met dat mooie weer ver weg te gaan. Terwijl heel veel mensen vrij zijn werk ik rustig door, als de scholen gaan beginnen komt onze vrije tijd eraan. Elke dag op het fietsje naar Holland spoor, trein naar Leiden en daar nog een stukje fietsen, zalige manier van reizen. De 10 minuten in de trein zijn net voldoende op de Metro of de Pers te lezen, koppen snellen en je weet alles. Afgelopen vrijdag was het even geen lezen. Ik was net op tijd voor de trein, sprong erin en hij ging rijden. Kwam in een coupe met airco, veel te koud en ik liep door. In het halletje stonden twee conducteren, kaartjes te controleren,  en een jongen van een jaar of 15. Hij was een beetje in de stress. Terwijl hij even de trein in ging om aan de conducteur te vragen of het de tein naar vlissingen was, sloten de deuren. Zijn tas stond nog op het perron, de conducteur zei dat het jammer was, de deur zat dicht. Ze gingen verder , de koude coupe in, met controleren. Ik hoorde het hele verhaal van de jongen  aan en vroeg hem waarom ze niet de moeite  hadden willen nemen,  iemand op te roepen om de tas in bewaring te nemen. Er  lopen altijd NS mensen op het perron rond om te helpen. Nee, allemaal moeilijk, hij moest de eerste mogelijkheid nemen uit te stappen en de trein terug te nemen. Heb hem verteld in Hollandspoor uit te stappen, 4 minuten tijd om de trein, perron 6,  naar Leiden te halen. Bij het uitstappen succes gewenst en zou duimen voor zijn tas. Toen dacht ik; "NS waar is je klantvriendelijkheid"? Ver te zoeken die dag.