Kerstcross Haag atletiek

Na jarenlang de kerstloop bij Olympus 70 gelopen te hebben ( 1800 meter, elke 30 seconden een volgende loper) heb ik vandaag eens iets nieuw gedaan. Kan je zeggen dat het me goed bevallen is. De 24e en 25e december heb ik vele uren in de keuken doorgebracht. Had 18 familieleden gevraagd  tapas te komen eten 1e kerstdag, het was reuze gezellig en overheerlijk eten, kreeg alleen maar positieve reacties. Zalig om te doen koken voor een groot gezelschap. Mijn dochter zei dat ik een restaurant moest gaan beginnen. 2e kersdag moet je vrij houden om even iets heel anders te gaan doen. De kerstcross  had ik daarom op het programma gezet. Kwam niet helemaal lekker uit na de halve marathon van afgelopen zaterdag. Had nog niet eens uitgelopen, dan maar tijdens de cross doen, gewoon lekker ontspannen lopen. Na het inschrijven met Martin, Arno, Eddy,en Jos gaan inlopen. Dat was nodig want  jeetje wat vond ik het koud, die arme handjes van me. 12.00  uur en een beetje, we  mochten van start. Was een beetje dringen na de eerste bocht het paardenpad op, ach het ging heuvelop en dan kan je  toch niet snel rennen.

Na wat  paardenpaden gehad te hebben ging het richting strand waar een 400 meter door het mulle zand gelopen werd. Trapje op en de duinen weer in. Heerlijk crossen over de zandpaden, paardenpaden, grasvlakte en zo 3 rondes totaal. De 1e  ronde had ik het nog koud, de 2e ronde warm en de 3e ronde bloedheet. Haalde elke ronde vele mannen in, liep erg lekker door de enorme ontspanning. Was de 1e vrouw die de finish passeerde, voelde me goed. Daarna nog een 4 km gelopen om er nog een echte hersteltraining van te maken. Bakkie in de kantine waar het erg gezellig was. Rond 14.30 uur op de fiets naar huis. Het was koud buiten, het sporten geeft wel een aangename kick in zulke temperaturen. Mijn 2e kerstdag kon niet meer kapot.

Rennen in Linschoten

Zo vlak voor de kerst als iedereen druk is met het doen van inkopen reis ik op zaterdag voor kerst  af naar Linschoten.  Een mooie, oud hollandse loop dwars door het groene hart van Nederland. Al jaren loop ik hem, er zit een maar aan, ik loop er bijna nooit lekker. Het is vaak koud, mistig, hagel of een hele harde wind. Mensen vragen zich af waarom ik er nog heen ga. Puur om het mooie parcours en de gezelligheid die de loop uitstraalt. Vele atleten komen de 23e december naar Linschoten. Rond en in de sporthal is het druk. Mijn nummer had ik al thuis gestuurd gekregen, alleen even omkleden. Wat doen we aan? Verleden jaar was ik rond de 16 km leeg en verkleumd van de kou, heb er een fobie aan overgehouden. Vandaag wilde ik het alles behalve koud krijgen. Mijn halve adidas tight en mooie witte shirt ( Las Vegas aankoop) aangedaan, inclusief handschoenen. Tijdens het inlopen bleek het een goede keuze te zijn geweest. Start van de wedstrijd was vol drommende atleten, de armen goed wijd houden om zo de kans op vallen te beperken. Gelukkig goed weg. Vele denderde langs me heen, ik eigen tempo ook al zag ik Brigitte Mulder al voor me uit dartelen. Goede tempo (3.48 / km) en al snel was er een groepje van 5 man. Rond de 6 km kwamen Rob en Marcel langszij, aangeklampt en zo hielt het tempo stand. Marcel was degene die hetzelfde tempo bleef lopen als ik, wisselende atleten om me heen, behalve die man in het blauwe tenue, die was er ook steeds bij. Het viaduct bij 15 km werd gepasseerd, de benen voelde goed. Het industieterrein ( elk jaar de bottelnek) werd dit keer vol kracht gepasseerd. Juigende mensen in Montfort met harde muziek, wat een heerlijk publiek. 17 km en we duiken de polder weer in. Jeetje nog 4 km dacht ik, gelukkig vliegen de km onder mijn voeten door. Het smalle pad, 20 km  staat daar. Aanmoedigingen van vele mensen, hoor vaak mijn naam roepen en zeggen dat het er zo fris uitziet. Voel me nog steeds fris en loop krachtig door. De hoge brug over, bocht om naar de finish. Trek nog een sprintje om de tijd onder de 1.21 proberen te houden. Jammer dat lukt net niet, 1.21.04. Ben wel super tevreden. Zalig vol kracht gelopen en niet een moeilijk moment gehad. Linschoten!!!! ook hier kan ik lekker lopen. Even uitlopen, wilde douchen, deze was koud, dan niet. Prijsuitreiking, 2e seniore vrouw achter de sterk lopende Brigitte. Naar huis, als we in de auto stappen als een van de laatste atleten ligt Linschoten er weer bij zoals het hoort te zijn. Een rustig boerendorp omgeven door weilanden waar ouderwetst de geur van varkens- en koeienpoep je neus vult, daar hou ik van.

Foto komt nog.

Las Vegas, de tastbare prijs

Het is nu donderdag en ben koud een dag terug uit de USA. Het wordt een lang verhaal, heb zo waanzinnig veel meegemaakt, indrukwekkend, gezellig, sportief. Van alles wat maar het mooist van alles is dat ik in Las Vegas geweest ben en niet ene dollar in zo’n gokkast gestopt hebt. Klinkt vreemd, ben blij dat ik melden kan de Las Vegas veel meer biedt dan een casino. Mooi was ook mijn 2e plaats op de halve marathon, wat een waanzinnig gevoel gaf om zover van huis toch maar weer een podiumplaats te pakken. Het eerste schrijven hou ik kort, als er meer tijd is (en het is niet zo laat) ga ik verder met schrijven.  Nog even wachten op het verhaal van mijn prijsreis.

Dinsdag 5 december.

Vertrek naar Las Vegas, vliegen om 12.30 uur. Op schiphol ontmoet ik mijn medereizigers. Robert de Boer van Loopreizen met John en Rene, onze fotograaf Erwin  Suvaal en vriendin Luci van Engelen. Voor mij veel bekende mensen, voor Koos allemaal nieuw. Tot Philadelphia reizen we  1e klas daarna tussen Jan en alleman. Heb 3 stoelen voor mezelf, ben best moe en val na het opstijgen direct in slaap, slaap 5 uur achter elkaar. Komt het tijdeverschil van 9 uur ten goede. Na een trip van 19 uur komen we om 22.00 uur dinsdag de 5e bij Luxor aan. Een hotel in Egyptische bouwstijl. We slapen in de Pyramide, vallen meteen als een blok in slaap, wat een reis.

Woensdag 6 december.

Overheerlijk geslapen, douchen en eerst een stevig ontbijt gegeten. Goed om de maag na een dag reizen met weinig eten weer te vullen. Ik doe het niet op zijn Americaans met gebakken aardappels, worst en eieren, nee ik hou het bij fruit, gruesly, cornflakes en yogurt. Robert was vandaag vrij en zou ons over de strip ( hoofdstraat waar alle casino’s langsstaan) leiden. Waanzinnig, we liepen door New York

Italie nieuw en oud, Venetie, Frankrijk, Marokko enz. De bekende bouwwerken van stad of land op schaal nagebouwd. Van buiten en binnen prachtige bouwstijlen, decoraties en kunst.Veel gezien deze dag, het meest opvallende kunstwerk vandaag  was in Bellagio, een waterval van bruine en witte chocolade.   Na deze indrukwekkende tocht eten. Na het eten met zijn allen in de taxi naar Freemontstreet. Elk uur is daar op het plafond een videoclip ter zien. Nu dat is nog eens een beeld, de hele straat door hetzelfde beeld en de muziek. Daar is een clip op de televisie niets bij. Taxi terug naar het hotel, de energie was nu echt op van alle indrukken en het wandelen.

Donderdag 7 december.

Vroeg met Luci gaan hardlopen, toch maar eens die zitbillen soepel gaan lopen. Het uurtje rennen deed goed , wat soepeler geworden en het beloofde een mooie dag te worden.  Die wolkenloze blauwe lucht  en de zon die prikt op je lijf, zalig.  Er was geen eten door een gaslek ergens op de strip. Met de bus naar de Factory outlet met Luci en Erwin .

Eerst onbijten en toen sportkleding kopen, zo goedkoop. Een paar nike’s gekocht voor slechts $49.00 Legging, topje, shirt en fleezevest voor $100.00. In Nederland heb je daar 1 ding voor. Kaartjes gehaald voor Circus de Soleil Ka, speelt in MGM. De leeuwen van MGM gezien in het oerwoud gegeten waar ze ook zonder gas lekker eten klaar kunnen maken. De show van KA circus de Soleil was heel goed. Lenigheid en dans in een goed verhaal  en een prachtig decor.

Vrijdag 8 december.

Vandaag een duurloopje via Mendelabay over de A15 naar de red caynon. Dit haalde ik niet omdat er na 30 minuten omgekeerd moet worden. Liep op mijn nieuwe Nike’s, zalig. De stijve benen en billen verdwenen als sneeuw voor de zon, het zal toch niet waar zijn, lopen op lucht en alle klachten verdwijnen. Lekker relaxen vandaag aan het zwembad voor een uur of 3.

De zon was zo heerlijk en even een lui vacantie gevoel krijgen. Rond 4 uur naar de 4 etage’s tellende M&M’s winkel geweest, jeetje wat een spullen zeg.

Daarna naar de coca cola winkel, cola vanaf de oorsprong, gaaf om te zien. s’avonds met Robert en Wouter bij de Ialiaan wezen eten, was super gezellig. Rond 22.00 uur val je hier om van de slaap en duik je je bed in.

Zaterdag 9 december.

Vandaag de race van de kerstmannen. Snel een ontbijtje en met de bus naar Freemontstreet. We kwamen steeds meer kerstmannen tegen en we werden steeds meliger. Wouter had zich bij ons gevoegd en met zijn drieen zouden we met de race meedoen. Meer dan 8000 en dan zou het record verbroken worden. Tot op de dag van vandaag weten we het niet, ze zijn nog aan het tellen. De 5 kilometer bleven we bij elkaar en hebben vreselijk gelachen. Je moest in de complete outfit finishen, dat telde. Daar Wouter zijn broek afzakte heeft hij 4 km de broek met zijn handen vast moeten houden. De laatste 100 meter een sprintje en finishte in 22.30, het zweet kwam met straaltjes onder mijn kerstmannenmuts vandaan.

Lekker in de zon na zitten kletsen. Met de bus terug, ik tot circus circus. Daar sprong ik uit de bus om zo nog een paar extra km te kunnen maken. Was nog een half uur rennen naar het hotel. s’ Middags naar Venetixc3xab geweest, op de 2e etage varen gondels en ben je echt in Italie.

s’Avonds met zijn allen wezen eten daarna vroeg onder de wol, morgen om 4 uur met bed uit, de Halve marathon begint al om 6.00 uur, ik wil natuurlijk wel goed lopen.

Zondag 10 december.

Marathon day!!!!  Het is zover, als loper toch wel het hoogtepunt van deze reis. Om 4 uur loopt de wekker af, druk hetmnog twee maal in. Moet er dan echt uit om te eten. Stuk stokbrood met banaan is het enige wat voorhanden is, het begin van een abnormale voorbereiding. Om 5.15 alvast een stukje inlopen. Loopt lekker alleen is het koud en het waait heel hard ( hadden we nog niet meegemaakt). Wouter, Koos en Luci ophalen, de rest was het parcours op om te fotograferen. In het startvak moesten we 20 minuten extra wachten en ik had het toch koud. Vuurwerk en het startschot.

Voor de wind, vals plat naar beneden de hele strip af. Het was druk van de mensen. De lichten van de casino’s, fonteinen stonden aan, de vulkaan kwam tot uitbarsting. Jeetje ik liep met een berg kippenvel van de sfeer. Liep ook erg lekker en vrij voorin (18000 atleten). In Freemontstreet draaide we en daar ging de wedstrijd echt beginnen.  Lopen in waaiers kennen die Amerikanen niet, ieder voor zich. Heb toch een paar kerels opgezocht en om beurten kop gedaan. Voelde me berensterk in de harde wind en vals plat omhoog. Langs de hoge gebouwen en onder bruggen leek de wind op een orkaan. Dozen en papier vlogen om je oren en je stond nagenoeg stil. De  finish kwam dichterbij. Zag Erwin staan vlak voor 16 mijl, Koos om de bocht en die stond te dansen val blijdschap; " Car je bent 2e, goed joh"  Bij de finish wisten ze mijn naam en met veel voldoening passeerde ik de lijn.

Zalig gelopen in een waardeloze tijd. 5 minuten verloren na de 6 mijl. Nu 1.25.52 gelopen, nett
o tijd. De Amerikaanse TV kwam naar me toe voor een live interview, gaaf en het ging goed. Na het uitlopen nog even terug maar aan een prijsuitreiking doen ze hier niet. Douchen, even naar huis bellen, bakkie en eten. Wat een overweldigend gevoel, Tijdens je prijsreis ook nog eens prijs winnen, het kan niet op. Had de halve op mijn nieuwe Nike’s gelopen, ben s’middags naar de winkel terug gegaan om nog een paar te kopen, zalige schoenen en spotgoedkoop. De marathonlopers hadden het ook goed gedaan en s’avonds hebben we er een feestdiner van gemaakt. Lag om 21.30 uur plat, moe maar waanzinnig voldaan.   

Maandag 11 december.

Wat was ik vroeg wakker deze morgen. Heb het 3.00 / 4.00 / 5.00 / 6.00 uur zien worden. Te uitgerust denk ik, ik heb echt aan 6.5 uur slaap genoeg. 6.30 uur is het hier licht en exact dat tijdstip stapte ik het hotel uit. Zalig 1 uur en 5 minuten gelopen. Zag de zon steeds hoger klimmen, jammer dat je hier geen vogeltjes hoort. Douchen en ontbijten. Om 9.00 uur in de auto om iets verderop dingen te gaan bekijken. De Hooverdam kwam het eerst in zicht.

Een enorme stuwdam waar electriciteit voor Nevada en Arizona opgewekt wordt. Midden op de dam is de grens tussen deze 2 staten en een klok waar een uur tijdsverschil op staat.  Las Vegas wekt zijn eigen energie op dmv steenkolen, 4 generatoren hebben ze daarvoor nodig, wat een energie gaat daar in de vallei verloren. We vervolgde de weg via Lake meat naar de valley of fire. Fire is een toepasselijke naam, knalrood gebergte en heel hoog, zie de foto.

We maakte een wandeltocht en dan merk je pas hoe hoog het is en hoe stil, je hoorde echt helemaal niets, zalig gehoor. Aan de rand van De valley werd ik uit de auto gezet, ze hadden hardloopfoto’s nodig voor de hardloopbrochure van 2007. Robert, Luci en ik (op mijn slippers) zette ze uit de auto, reden een 200 meter vooruit, wij rennen, Erwin foto’s maken. Toen ze van opzij genomen werden zei John ( weegt 145 kilo) dat hij een 100 kilo+ loopreizen op ging starten, hij ook op de foto. Kan je zeggen, lopen kon hij zeker, heb wel waanzinnig gelachen.

Het werd donker en koud. Op naar Las Vegas. Nog een toertje over het motorcicuit gemaakt. Toen eten in de Stratosphere, jammer dat we niet helemaal naar boven konden.  Daarna naar Luxor, koffers inpakken, het is voorbij.

Dinsdag 12 december.

Vroeg ontbijten en met de koffers om 8.30 uur in de auto naar het vliegveld. We vlogen voor de wind en het was maar 4 uur naar Philadelphia. Uurtje om over te stappen naar Amserdam. De klok ging 9 uur naar achteren toen ik in Philadelphia in het vliegtuig stapte. Even iets eten en toen slapen. Had 3 stoelen = bank, kussen, deken, oordoppen en ooglappen. Mij maak je niets en viel in slaap. 6 uur geslapen, verder lekker gelegen.

Woensdag 13 december.

Om 10.00 uur op schiphol, toch wel lekker. SMS’je naar de kids dat we weer met 2 benen op de grond stonden. Afscheid nemen van een hele leuke groep. Robert vroeg me of dit het waard geweest was, liever toch geld als prijs gehad. Nou dacht het niet. Dit is zoiets moois, tastbaars geweest, net als mijn reis naar Japan in 1985. Deze staat nog steeds helder op mijn netvlies, las Vegas komt er naast staan. Met de auto naar huis, blije gezichten van de kids. Ze vonden het zalig even 9 dagen alleen, beter dat we gewoon thuis zijn, mooi toch.

Dit is het einde van mijn verslag van de prijsreis naar las Vegas, !!!!!!!!!ONVERGETELIJK!!!!!!!!!

                                        

Jarig

Vandaag is de dag dat ik nu alweer 48 jaar geleden het levenslicht mocht aanschouwen. Als kind telde je de daagjes ,eingenlijk de nachtjes af, die je nog slapen moest voordat het jouw verjaardag was. Weer een jaartje ouder en een dag om je lekker te laten verwennen.  Ik weet wel dat ik niet wachten kon tot ik 16 jaar werd, eindelijk brommer rijden en je mocht ietsje langer uit. Daarna was er nog maar een verjaardag, de dag dat je 18 werd. Autorijles nemen, je rijbewijs halen, mijn HAVO diploma gehaald, liep Koos tegen het lijf. 18 jaar zijn was een jaar vol geluk. De tijd gaat door en steeds weer dat jaartje erbij. Nu hoeft het niet zo nodig meer je mag immers alles. Bij de uitnodiging voor de taart die ik maandag bij Crucell gaat delen schreef ik : " ouder worden is niet leuk, toch ben ik blij dat ik er weer een jaar bij op mag tellen de 2e december". Zo is het toch.  Blij zijn met je grijze haren en je rimpels. Kinderen die tijdens een wedstrijd roepen: " he oma doet ook mee" . Laat maar want oma loopt nog reuze snel. Ben blij dat ik me jonger voel dan dat de jaren aangeven.  Beter dan andersom dat dat je eruit ziet als 25 jaar en je 70 voelt. Vind het heerlijk zo. Ga nu stoppen want de familie stroomt binnen om me geluk te wensen met dit heugelijke feit. Feesie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!