Het crossen achter mij gelaten, seizoen is over. De wegwedstrijden komen nu in de agenda, Dordrecht is de eerste die ik lopen mag.
Wat ga ik doen, niet te gek maar zeker ook niet te langzaam. Doel 4.30 per km lijkt mij een mooie en haalbare tijd.
Bij het opstaan werd ik al blij met het zien van de zon, na de natte sneeuw en kou van afgelopen week, een kadootje. Met Koos op tijd naar Dordrecht vertrokken, kleine file waardoor 10 minuten verloren gingen.
Tijd voldoende om mijn startnummer op te halen, om te kleden en een stukje in te lopen.
Keuze kwa kleding was lastig nu de zon achter de wolken verdween, 5 graden is frisjes. In ene breekt de lucht open, stralend blauw en de lange tight werd vervangen voor een korte broek, zalig, het kan weer.
Naar de start, dit keer op de baan , wel zo handig kwa, gewoon alles. Van start met een zware klim de dijk op, daarna vlak en ritme zoeken. Ik liep in een lekker groepje en zag dat de km tijden waren zoals ik wilde, 3.30 of een beetje sneller. Door het groen, over de dijken richting de Biesbos. Alles was top verzorgd, parcours met duidelijke pijlen aangegeven en vrijwilligers die ervoor zorgde dat je niet verkeerd liep.

Op 5 km begon het horloge van mijn buurman in ene te praten. Een heel verslag van de km tijden, hartslag en eindtijden. Mijn god wil je dat allemaal weten als je aan het lopen bent. Ik zou er heel onrustig door worden. De man van het horloge zei: “ ik kan hem ook elke 100 meter laten praten”. Laat maa,r was mijn reactie. De man heb ik daarna niet meer gezien (en gehoord). Nee, voor mij is het lopen op ontspanning en gevoel. In het begin kijk ik even hoe de km tijden zijn, daarna laat ik het los en vervolg mijn weg naar hoe mijn lichaam en geest zich voelen.



Vandaag voelde ze zich heerlijk . Ik draaide de Biesbos in, met nog een man naast me, en genoot van de rijen geknotte wilgen die daar stonden, wachtend op de lente.

De bomen zagen er nog zielig uit, kale taken wat mij altijd aan Harry Potter “ik zit in het enge bos” gevoel geven. Ondertussen was de enig overgebleven man bij me weg gelopen, ik ging te langzaam denk ik.

Stukje industriegebied door en dan tegenwind. Ik dacht dat het niet waaide maar ik moest toch flink tegen de wind op boxen. Daar doemde de brug voor me op, een flinke klim, checkte even mijn tijd en zag dat ik door de klim tijd in moest leveren, hoe kan het J. Aan de andere kant van de N11 voor de laatste 3 km. Tegenwind, nog een brug, niet goed voor het gemiddelde.





Op 19 km zag ik Koos en zei dat ik er nu wel klaar mee was. Nog 2 km met weer een brug, die ging best nog soepel. Op 20,5 km een scherpe bocht en de dijk af “ denderen”. Naar de atletiek baan, veel enthousiast publiek schreeuwde me naar de finish.

1.35.40 was de eindtijd waar ik heel blij mee was. Super regelmatig gelopen, op de bruggen na. Werd 3e overall en 1e V55+, top.

Even een stukje uitlopen met Joris, de benen hadden niet veel zin, na 1,6 km omdraaien en ik was echt blij dat ik er was. Later met Petra, al kwebbelend nog een stukje gelopen, dat voelde weer oke. De prijsuitreiking om 14.30 uur en ik was op tijd. Mooi podium, extra lovende woorden van de speaker, prachtige bloemen en een kado, gaaf. Na de prijsuitreiking de kleedkamer opgezocht. Fris gewassen op weg naar een volgend feestje van mijn schoondochter’s verjaardag. Top wedstrijd geweest voor mij.
